του Χρήστου Ποντίκι

Ένα απο τα βασικότερα μεταλλικά στοιχεία, απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού μας είναι το ασβέστιο. Αν νομίζετε οτι σχετίζεται μόνο με τη σωστή ανάπτυξη του σκελετού, γνωρίζετε μόνο τη μία πλευρά του πράγματος.

Μερικές από τις βασικότερες λειτουργίες του οργανισμού, όπου το ασβέστιο παίζει σημαντικό ρόλο είναι:

Αποτελεί βασικό συστατικό για τη δημιουργία υγιών οστών και γερών δοντιών
Είναι απαραίτητο για την πήξη του αίματος
Συμβάλλει στη σύσπαση των μυών και της καρδιάς
Είναι απαραίτητο για τη μεταβίβαση των νευρικών ερεθισμάτων ανάμεσα στις συνάψεις των νεύρων
Οι βασικότερες πηγές από όπου προσλαμβάνουμε ασβέστιο με τη διατροφή μας είναι:

το γάλα (ανεξάρτητα αν είναι αποβουτυρωμένο) και γενικότερα τα γαλακτοκομικά προϊόντα
τα ψάρια
τα πράσινα λαχανικά
τα εσπεριδοειδή (πορτοκάλια, λεμόνια κτλ)

Αυξημένες ανάγκες σε ασβέστιο υπάρχουν στην παιδική ηλικία, την εγκυμοσύνη και το θηλασμό.

Πηγή: Care.gr

του Ανδρέα Τσουρουκτσόγλου

Ο μοντέρνος τρόπος ζωής δημιουργεί τέτοιους ρυθμούς και συνθήκες που το άγχος και οι πολλές ψυχοσωματικές ασθένειες και νευροφυτικές διαταραχές είναι καθημερινό πρόβλημα, ειδικά για τους ανθρώπους που κατοικούν στις μεγάλες πόλεις. Δεν υπάρχει πιά ο γνωστός ήρεμος ρυθμός της καθημερινότητας ο οποίος υπήρχε επί χιλιάδες χρόνια, μέχρι και αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Είναι πολύ καλό το παράδειγμα για τις μετακινήσεις του ανθρώπου από τόπο σε τόπο: Η κάθε γενιά επί χιλιάδες χρόνια μεγάλωνε και ζούσε γνωρίζοντας ότι για να μετακινηθεί θα χρησιμοποιούσε το άλογο και το κάρο, σε ένα ¨αργό και ήρεμο¨ μοτίβο. Σήμερα όμως, έχουμε ανθρώπους που όταν γεννήθηκαν ήξεραν για το κάρο και την άμαξα τα οποία μάλιστα και χρησιμοποίησαν σαν μικρά παιδιά, και τώρα οι ίδιοι άνθρωποι έχουν δεί τους αστροναύτες να περπατούν στο φεγγάρι και τα αεροπλάνα να διασχίζουν καθημερινά τον ουρανό.

Φαίνεται ότι όλη αυτή η πρόοδος ήταν ίσως “δυσκολοχώνευτη” για την ψυχική υγεία της ανθρωπότητας και αυτή η απότομη επιτάχυνση του ρυθμού ζωής σίγουρα δημιουργεί πολλά ψυχικά και ψυχοσωματικά προβλήματα.

Είναι ίσως συγκλονιστικό το γεγονός που φαίνεται και από επίσημα στοιχεία ότι περίπου το ένα τρίτο των ενηλίκων ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιεί σε τακτική βάση κάποια αγχολυτικά φάρμακα.

Τί έχει να προσφέρει το Αγιουρβεδικό Σύστημα σε αυτή την περίπτωση; Πώς μπορεί να συνδυαστεί η σημερινή συμβατική ιατρική με αυτό το σύστημα;
Η “αποτυχία” της Δυτικής Ιατρικής σκέψης συνίσταται στο ότι ασχολήθηκε πολύ με την επιφάνεια (δηλαδή με τα συμπτώματα) και όχι με τη βαθύτερη ουσία (τις αιτίες δηλαδή) των ασθενειών.

Η όλη συναρπαστική πρόοδος της Ιατρικής αυτής τα τελευταία χρόνια είναι (άν το σκεφθεί κανείς καλά, και χωρίς προκαταλήψεις), σχεδόν αποκλειστικό αποτέλεσμα της προόδου της τεχνολογίας και μόνο και όχι της καθαρής ιατρικής σκέψης.

Τα παραδείγματα είναι πολλά, όπως η μεγάλη διαγνωστική ευκολία που παρέχουν η αξονική και μαγνητική τομογραφία, τα υπερηχογραφήματα, η ψηφιακή αγγειογραφία, τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια, κλπ και επίσης οι νέες θεραπευτικές τεχνικές με σύμπλοκα “έξυπνα” φάρμακα (smart drugs), χρήση Computers, μονάδες εντατικής θεραπείας, ακτίνες Laser, κλπ.

Κανείς βέβαια δεν πρόκειται να απορρίψει την σημερινή τεχνογνωσία, ή να μη δεχθεί όσα έχει να προσφέρει η σύγχρονη έρευνα στον τομέα της διάγνωσης, ή να αγνοήσει τα εντυπωσιακά επιτεύγματα στην ανάπτυξη και τελειοποίηση της χειρουργικής και μικροχειρουργικής καθώς και τη θεραπεία επείγουσας ανάγκης σε ατυχήματα και οξείες ασθένειες, που κυριολεκτικά σώζουν πάρα πολλές ζωές.

Πρέπει να χαιρόμαστε ιδιαίτερα που σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας όλα αυτά τα θαυμαστά επιτεύγματα της τεχνολογίας, και σαφώς θα χρησιμοποιήσουμε ότι από όλα αυτά χρειάζεται.

Με τη μελέτη όμως του συστήματος Ayurveda, ο σημερινός Ιατρός αλλά και ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, βλέπει έναν ολόκληρο καινούργιο κόσμο να ξανοίγεται μπροστά στα μάτια του και να τον προκαλεί.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Καλό θα ήταν για μιά στιγμή να θέσουμε όλοι μας τον εξής προβληματισμό και ερώτημα ταυτόχρονα:

Ας υποθέσουμε ότι με “μαγικό τρόπο” αύριο το πρωί όλα σας τα σημερινά χρόνια προβλήματα παύουν να υπάρχουν. Ας δεχθούμε ότι αύριο έχει εξαφανισθεί η δερματική αλλεργία, το άσθμα σας, το έλκος στομάχου, η κολίτιδα, οι ημικρανίες, το άγχος σας και η κατάθλιψη. Ας δεχθούμε ότι αυτό είναι δυνατόν – που δέν είναι.

Εάν δεν αλλάξουμε τις καταστάσεις και συνθήκες εκείνες που σας οδήγησαν στο να έχετε τα προβλήματα αυτά, εάν δεν μεταβληθεί η συνισταμένη των δυνάμεων που σας αρρωσταίνουν, εάν δεν αλλάξουμε τον τρόπο ζωής, διατροφής, ύπνου, εργασίας, ανάπαυσης, συνηθειών κλπ, τότε είναι απλώς και μόνο θέμα χρόνου το πότε θα επανεμφανιστούν ακριβώς τα ίδια προβλήματα υγείας.

Τί όμως μπορεί να γίνει; Τι μπορεί να κάνει ο κάθε ένας που τον ενδιαφέρει η Υγεία του;
Όταν ο R.Kipling έγραφε ότι ” … Η Ανατολή είναι Ανατολή και η Δύση, Δύση και αυτά τα δύο δεν πρόκειται ποτέ να συναντηθούν…”, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι μόλις μιά γενιά μετά, στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης το ποιήμά του αυτό θα ξεπερνιόταν από τα ίδια τα γεγονότα.

Ένα ανοιχτό μυαλό είναι πάντα έτοιμο να κρατήσει τα καλύτερα στοιχεία από τις δύο πηγές που έχει μπροστά του και, απορρίπτοντας οτιδήποτε είναι περιττό, να σχηματοποιήσει και να βάλει σε πρακτική εφαρμογή το απαύγασμα των δύο Επιστημών που εξετάζουν τον ’νθρωπο από διαφορετικές πλευρές.

Το σύστημα Ayurveda θεωρείται από πολλούς σαν μια περίεργη, μυστικιστική, εσωτερική επιστήμη που απευθύνεται σε λίγους “μυημένους”. Αν και ο Ayurveda αποτελεί συμπλήρωμα – προσθήκη σε ένα από τα τέσσερα πανάρχαια βιβλία Σοφίας των Ινδιών, το σύστημα αυτό έχει ένα “εσωτερικό”, φιλοσοφικό μέρος αλλά και ένα “εξωτερικό”, πρακτικό μέρος που σαν μια τελείως πρακτική και εφαρμοσμένη επιστήμη, δίνει Αρχές και Νόμους που κυβερνούν τον κάθε άνθρωπο τόσο σε κατάσταση υγείας, όσο και ασθένειας.

Χωρίζει όλους τους ανθρώπους σε τρείς βασικούς τύπους ιδιοσυγκρασίας και είναι εξαιρετικά απλές οι οδηγίες που δίνονται σε περιπτώσεις διαφόρων παθήσεων, αλλά κυρίως στο τεράστιο θέμα της πρόληψης των ασθενειών μέσα από σωστό τρόπο ζωής, διατροφής, άσκησης, κλπ.

Ο Ayurveda μιλάει για κάθε άποψη της Δημιουργίας, για κάθε στοιχείο και οργανικό Όν που ζεί στον πλανήτη μας και το Σύμπαν ολόκληρο, και πέρα από αυτό δίνει συγκεκριμένες κατευθύνσεις και οδηγίες που έχουν δοκιμαστεί και τελειοποιηθεί μέσα από τους αιώνες και απευθύνονται σε όλους αυτούς που αναζητούν την Αληθινή Γνώση, Συνείδηση και Ευτυχία.

Η Επιστήμη αυτή δε βασίζεται σε μια απλή, περιστασιακή, επιφανειακή άποψη των πραγμάτων, αλλά έχει τις ρίζες της στην πανάρχαια σοφία και η εφαρμογή αυτού του συστήματος δεν περιορίζεται από τα στενά πλαίσια του τόπου, του κλίματος, της εποχής, ή των γενικότερων περιβαλλοντικών συνθηκών.

Ο Ayurveda έχει εφαρμογή σε κάθε τόπο, σε κάθε εποχή και απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο που θέλει να γνωρίσει την Αληθινή του Φύση.

Σε επόμενα άρθρα θα αναπτυχθεί με λεπτομέρειες η μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Αγιουρβεδική Ιατρική για να καθορίζει τους τύπους των ανθρώπων και οι τρόποι που προτείνει για την πρόληψη αλλά και θεραπεία των ασθενειών.

Πηγή: http://www.care.gr

Η χρήση της γύρης ήταν ευρέως διαδεδομένη από τα αρχαία χρόνια σε όλο τον κόσμο. Αυτό αποδίδεται στις φαρμακευτικές ιδιότητες της, οι οποίες ήταν γνωστές από τότε. Πολλές ασθένειες αντιμετωπίζονταν με τη χρήση της γύρης. Μερικές από τις ασθένειες αυτές ήταν το κρυολόγημα, η γρίπη, το έλκος, η πρόωρη γήρανση, η αναιμία και η κολίτιδα. Ακόμα και σήμερα, η χρήση της γύρης είναι διαδεδομένη και παρατηρείται διαρκής αύξηση της χρήσης της από ανθρώπους ως συμπλήρωμα διατροφής και ως τονωτικό. Απευθύνεται τόσο σε μικρές ηλικίες όσο και σε μεγαλύτερες ηλικίες γιατί προσφέρει ευεξία και έχει αντιγηραντικές ιδιότητες.

Τα κύρια συστατικά από τα οποία αποτελείται η γύρη είναι τα λιπίδια, τα σάκχαρα, οι πρωτεΐνες, οι βιταμίνες, τα καροτενοειδή, τα αμινοξέα, οι πολύφαινόλες όπως τα φλαβονοειδή και υδατάνθρακες. Σε ορισμένα από τα συστατικά αυτά αποδίδονται οι θεραπευτικές ιδιότητες της. Μια πρόσφατη έρευνα εκτίμησε τη χημική σύνθεση και τις βιολογικές δραστηριότητες της ελληνικής γύρης και τα αποτελέσματα της έδειξαν ότι τα κύρια συστατικά της ανήκουν στα σάκχαρα, στα λιπαρά οξέα, στα φαινολικά οξέα, στα φλαβονοειδή, στους εστέρες λιπαρών οξέων και στο παλμιτικό οξύ.

Βιολογικές δράσεις

Αντιγηραντική δράση
Στην ίδια έρευνα, παρατηρήθηκε αυξημένη πρωτεοσωμική δράση σε ανθρώπινους ινοβλαστούς, η οποία έχει ωφέλιμα αποτελέσματα στα κύτταρα που υπόκεινται σε οξειδωτική καταπόνηση και επιπρόσθετα συνεισφέρει στην επιμήκυνση της διάρκειας ζωής τους.

Αντιμικροβιακή δράση
Μετά από πειράματα, βρέθηκε ότι τα συστατικά της γύρης παρουσιάζουν αντιμικροβιακή δράση γιατί αναστέλλουν την ανάπτυξη βακτηρίων και παθογόνων μυκήτων. Η δράση αυτή θα μπορούσε να αποδοθεί στο υψηλό περιεχόμενο σε φλαβονοειδή .

Αντιοξειδωτική δράση
Η γύρη έχοντας στη χημική της σύστασης μεγάλη ποσότητα φλαβονοειδών και φαινολικών συστατικών, παρουσιάζει υψηλή αντιοξειδωτική δράση, καθώς βοηθάει στην απομάκρυνση των ελεύθερων ριζών του ανθρώπινου οργανισμού.

Ελληνική χλωρίδα
Τα φλαβονοειδή που περιέχονται στη γύρη, αποτελούν δείκτη για τη χημειοταξινόμηση τόσο για τα φυτά όσο και για τη γύρη και παρέχει γεωγραφικές και βοτανικές πληροφορίες για την προέλευση των δειγμάτων [8][9]. Η σύσταση της γύρης μπορεί να προέρχεται από μια ποικιλία φυτών. Σε μια έρευνα, δείγμα γύρης που συλλέχθηκε από μία περιοχή της Πελοποννήσου, βρέθηκε να προέρχεται από φυτά όπως η παπαρούνα (Papaver rhoeas L.), η ανεμώνα (Anemone sp.), η αριά (Querqus ilex L.), το χαμομήλι (Matricaria chamomilla L.), η μολόχα (Malva sylvestris L.) , η λαδανιά (Cistus sp.), το τριφύλλι (Trifolium sp.), το σινάπι (Sinapis arvensis L.), το ραδίκι (Cichorium sp.), κ.α.[3].

Αλλεργία
Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε [10], η μεγαλύτερη ευαισθησία στη γύρη παρατηρήθηκε ότι προκλήθηκε κυρίως από τα αγρωστώδη, τις ελιές, το χηνοπόδιο, τα κυπαρίσσια, τα πεύκα, κ.α. Η περίοδος κατά την οποία υπάρχει μεγαλύτερη ποσότητα γύρης στην ατμόσφαιρα και προκαλούνται περισσότερες αλλεργίες είναι από το Μάρτιο έως τον Ιούνιο.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Τι καλύτερο από το να τρως ένα θρεπτικό, γλυκό και νόστιμο φρούτο, το οποίο όχι μόνο μειώνει την πείνα, αλλά σου αφαιρεί πόντους από την κοιλιά και τη μέση και σε βοηθά να αδυνατίσεις…

Ο λόγος, για το αγαπημένο δαμάσκηνο, το οποίο σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κογκρέσο Παχυσαρκίας, βοήθησε τους συμμετέχοντες να χάσουν έως και 3 κιλά από το σωματικό τους βάρος και 2,5 εκατοστά από τη μέση μέσα σε 3 μήνες. Οι εθελοντές που συμμετείχαν στην έρευνα κατανάλωναν περίπου 150 γρ. αποξηραμένα δαμάσκηνα σε καθημερινή βάση.

Το δαμάσκηνο βελτιώνει επίσης της λειτουργία του εντέρου και τη διαδικασία της πέψης. Παρόλα αυτά, οι ειδικοί προτείνουν σταδιακή κατανάλωση με μέτρο, αφού μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές.

Πήγη: http://www.enikos.gr

Δεν είναι λίγες οι φορές που επισκεπτόμαστε τον οδοντίατρο και η ουλίτιδα επιμένει ενώ προσέχουμε συστηματικά τη στοματική μας υγιεινή.

Η απάντηση στο πρόβλημα μπορεί να είναι πως δεν τρεφόμαστε σωστά. Η διατροφή έχει άμεσο αντίκτυπο στην ικανότητα των ούλων να αντιστέκονται με επιτυχία στην προσβολή ποικίλων βλαπτικών παραγόντων όπως για παράδειγμα τα μικρόβια και οι τοξίνες τους. Η βιταμίνη C ιδίως, με τις πολλαπλές λειτουργίες της, συμβάλλει καθοριστικά στην άμυνα τους ενάντια στην ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα.

Ο σύγχρονος τρόπος διατροφής έχει σαν βάση του τα προμαγειρεμένα ή συντηρημένα φαγητά απο τα οποία όμως απουσιάζει τελείως, η βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ). Την βρίσκουμε αντιθέτως στα φρέσκα φρούτα (εσπεριδοειδή, φράουλες) και λαχανικά (λάχανο, πιπεριές, καρότα). Προσθέστε τα λοιπόν στο καθημερινό σας διαιτολόγιο και τα αποτελέσματα δεν θ’ αργήσουν να φανούν.

Πηγή: Care.gr

Το φυλλικό οξύ, γνωστό και ως φολικό οξύ, φολασίνη, βιταμίνη Β9 ή πτεροϋλο-L-γλουταμικό οξύ, είναι μια οργανική ένωση που ανήκει στο σύμπλεγμα υδατοδιαλυτών βιταμινών Β. Αποτελείται από το υδροξυ-αμινο-παράγωγο της πτεριδίνης, το π-αμινοβενζοϊκό οξύ και το L-γλουταμικό οξύ. Το φυλλικό οξύ αυτό καθέ αυτό δεν είναι βιολογικά ενεργό, αλλά τα παράγωγά του, όπως το τετραϋδροφυλλικό οξύ, είναι.

Το φυλλικό οξύ είναι απαραίτητο για αρκετά μεταβολικά μονοπάτια. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να συνθέσουν de novo το φυλλικό, και γι’αυτό το λόγο το λαμβάνουν μέσω της διατροφής. Το φυλλικό χρειάζεται για την σύνθεση των βάσεων από τις αποτελείται το DNA και γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο για την σύνθεση, επιδιορθώση και μεθυλίωση του DNA. Επίσης είναι συμπαράγοντας σε συγκεκριμένες βιολογικές αντιδράσεις. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την γρήγορη κυτταρική διαίρεση και ανάπτυξη, όπως στο νεογνό και στην εγκυμοσύνη. Το φυλλικό επίσης είναι απαραίτητο για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και δρα προληπτικά ως προς την αναιμία.

Η ονομασία “φυλλικό οξύ” που χρησιμοποιείται στην ελληνική βιβλιογραφία αποτελεί ελληνική απόδοση της ονομασίας “folic acid” (λατινικά: folium = φύλλο). Το φυλλικό οξύ, ελεύθερο ή ενωμένο με γλουταμικό οξύ, είναι άφθονα σε φυλλώδη λαχανικά, φασόλια, το συκώτι και στις τροφές που είναι ενισχυμένες με φυλλικό οξύ, συνήθως δημητριακά και ψωμί.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

του Ν. Μπεϊντάρη

Η διατροφή των κολυμβητών αερόβιων αγωνισμάτων είναι πολύ σημαντική, αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι είμαστε ότι τρώμε. Θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η μεγαλύτερη συνεισφορά του λίπους ως πηγή ενέργειας μεγαλώνει τόσο, όσο αυξάνει και η χρονική διάρκεια της ασκήσεως. Τα λίπη λοιπόν αποτελούν μία ανεξάντλητη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό, παρέχοντας περίπου διπλάσια ενέργεια απ’ ότι οι υδατάνθρακες. Η απόδοση σε αγωνιστκή προσπάθεια αυξανόμενης διάρκειας χαρακτηρίζεται πέρα από την αερόβια ικανότητα και από μία ουσιαστική εξάντληση των αποθεμάτων του μυϊκού γλυκογόνου (Neumann, Israel, Lorenz).

Μία απατηλή θεωρία υποστήριζε ότι για να χαθεί το λίπος θα πρέπει να ασκούμαστε σε ασκήσεις μικρής εντάσεως για μεγάλη χρονική διάρκεια, δηλαδή μόνον αερόβια. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δε χάνεται λίπος σε υψηλές εντάσεις. Μάλιστα ο οργανισμός προμηθεύεται όχι μόνον υδατάνθρακες, αλλά και λίπος κάθε φορά που κατά την άσκηση δημιουργείται θερμιδικό έλειμμα. Με την προπόνηση αντοχής των κολυμβητών και την διαφαινόμενη χρησιμοποίηση του λίπους ως πηγή ενέργειας, μπορούμε να εξοικονομήσουμε μυϊκό γλυκογόνο και έτσι να βελτιώσουμε την αντοχή. Μία διατροφή πλούσια σε λίπος αυξάνει την χρησιμοποίηση του λίπους ως πηγή ενέργειας, μειώνει όμως την ικανότητα των κολυμβητών για αντοχή, οφειλόμενη στις χαμηλές αποθήκες μυϊκού γλυκογόνου. Γι’ αυτό η διατροφή των κολυμβητών θα πρέπει να είναι προσεγμένη και διαμορφωμένη σύμφωνα με τις απαιτήσεις της προπόνησης, τους στόχους των αθλητών και τις εξατομικευμένες ανάγκες τους.

Φυσικά οι προσαρμογές που γίνονται κατά την αερόβια προπόνηση στους μύες των κολυμβητών, τους καθιστούν ικανούς να “καίνε” λίπος πιο δραστικά απ’ ότι οι απροπόνητοι. Όμως έκτος των αθλητών υψηλής στάθμης η κολύμβηση δεν θεωρείται αποτελεσματική στο χάσιμο του λίπους εν σύγκριση με τις δρομικές δραστηριότητες, διότι σ’ αυτήν συμμετέχουν λιγότεροι μύες και επειδή το λίπος θεωρείται αναγκαίο απο τον οργανισμό ως μονωτικό υλικό και μέσο επίπλευσης είναι δύσκολο να χαθεί. Ο Wilmore υποστηρίζει ότι το συνολικό ποσό του λίπους που καίγεται είναι μεγαλύτερο κατά την διάρκεια υψηλής εντάσεως άσκηση (70 με 75% της VO2 Max) συγκρινόμενη με παρόμοιας διάρκειας χαμηλής εώς μέτριας εντάσεως άσκηση(40 εώς 60% της V02 Max).

Γενικά η αναλογία των θρεπτικών συστατικών στο διαιτολόγιο μας πρέπει να είναι: 60-70% υδατάνθρακες, 15-20% λίπη και 15% πρωτεΐνες. Για τους υδατάνθρακες, συνιστώνται ιδαίτερα τα φρούτα, τα λαχανικά, το ψωμί, τα δημητριακά και τα ζυμαρικά. Τα λίπη χωρίζονται σε ζωικά και φυτικά. Κυρίως θα πρέπει να προτιμώνται τα φυτικά λίπη, διότι τα ζωικά έχουν κατά κόρον κατηγορηθεί για την πρόκληση καρκίνου και καρδιοπαθειών αν καταλώνονται σε μεγάλες ποσότητες. Ενδεικτικά τροφές που περιέχουν λίπη είναι, το ελαιόλαδο, το αραβοσιτέλαιο, τα καρύδια, το πλήρες γάλα, το βοδινό ή χοιρινό κρέας, τα αυγά και το βούτυρο. Οι πρωτεΐνες συμβάλλουν στην δημιουργία και ανασύσταση του μυϊκού ιστού. Ιδιαίτερα συνιστώνται το ψάρι, το κοτόπουλο, το σιταρένιο ψωμί, το γιαούρτι, το γάλα και τα λαχανικά.

Αν ένας αθλητής γυμνάζεται για μία ώρα, μία διατροφή που θα του παρέχει 6g. υδατάνθρακες ανά κιλό σωματικού βάρους, μπορεί να αναπληρώσει τα αποθέματα του μυϊκού γλυκογόνου, ενώ αν ο αθλητής παίρνει μέρος σε έντονες ασκήσεις (70% της V02 Max) για πολλές ώρες καθημερινά, συνίσταται μία διατροφή που θα του παρέχει 8-10 g. υδατάνθρακες ανά κιλό σωματικού βάρους. Έρευνα του Coyle και των συνεργατών του, έδειξε ότι η κατανάλωση υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας σε 70 % της V02max μπορεί να καθυστερήσει την κόπωση.

ΠΡΩΪΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ:

Για τις πρωινές προπονήσεις συνιστώνται ελαφρά γεύματα. Για το λόγο αυτό προτείνεται οι αθλητές να τρώνε 2-3 φρυγανιές που μπορούν να είναι αλειμμένες με μέλι.Επίσης το γεύμα μπορεί να συνοδεύεται με τσάι. Οι φρυγανιές είναι εύπεπτες και βοηθούν στην κατακράτηση των υγρών του στομάχου. Δεν πρέπει να πίνουμε γάλα πριν τις προπονήσεις γιατί είναι αρκετά δύσπεπτο. Επίσης μπορεί να πιούμε μόνο κάποιο ποτό, το οποίο είναι υψηλής περειεκτικότητας σε υδατάνθρακες, όπως οι χυμοί ή ένα αθλητικό ποτό.

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ:

Για τις απογευματινές προπονήσεις οι αθλητές πρέπει να τρώνε 3 εώς 4 ώρες πριν την προπόνηση. Αν για κάποιο λόγο αυτό δεν είναι εφικτό συνιστώνται μικρότερες μερίδες, ούτως ώστε να γίνει η πέψη σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Ακόμα δε θα πρέπει να τρώμε κατευθείαν μετά την προπόνηση, αλλά έπειτα απο τουλάχιστον 40 με 45 λεπτά, διότι η άσκηση εντάσεως πάνω απο 75% επιβραδύνει την γαστρική κένωση του στομάχου. Κατά την διάρκεια των προπονήσεων θα πρέπει να πίνουμε κάποιο αθλητικό ποτό, έτσι ώστε να αναστείλλουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της εφίδρωσης και κατά συνέπεια της απώλειας υγρών και της μείωσης της απόδοσης. Τα κρύα υγρά προωθούνται απο το στομάχι ταχύτερα και τα υποτονικά εώς ισοτονικά ποτά που περιέχουν NaCl και γλυκόζη αυξάνουν την απορρόφηση των υγρών απο το έντερο (D. McArdle, I. Katch, L.Katch).

ΓΕΝΙΚΑ:

Προτείνονται δύο κύρια γεύματα (μεσημέρι & βράδυ) και αρκετά ενδιάμεσα όποτε χρειάζονται, για την άμεση ενεργειακή αναπλήρωση των αποθεμάτων του οργανισμού. Κατά την διάρκεια του γεύματος δεν πίνουμε νερό και μασάμε καλά την τροφή χωρίς να βιαζόμαστε, διότι για να φτάσει η εντολή απο το στομάχι στον εγκέφαλο ότι έχουμε χορτάσει κάνει 10 λεπτά. Επίσης προτιμώνται οι σαλάτες (μαρούλι, λάχανο, χόρτα κ.τ.λ.),τα φρούτα και τα γλυκά ταψιού, ενώ θα πρέπει να αποφεύγουμε τις τυποποιημένες τροφές, τα τηγανητά, το κάπνισμα και το αλκοόλ.

Πηγή: Α.Ο. Ιππόκαμπος, Τμήμα Κολύμβησης

Η λιαστή ντομάτα είναι μια τροφή που αποτελείται από ώριμες κανονικές τομάτες ή και από άνυδρες ντομάτες (ξεχωριστή ποικιλία ντοματών που είναι συνηθισμένη σε πολλά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος και μοιάζει με την ιταλική ποικιλία pomodori), που ξεραίνονται κάτω απο τον ήλιο για να εξατμιστεί το νερό που περιέχουν μέσα τους. Τα ντοματάκια χάνουν το 88% του βάρους τους μετά την αποξήρανση, ενώ οι μεγαλύτερες ντομάτες χάνουν το 93%.

Για να παραχθεί ένα κιλό λιαστής ντομάτας χρειάζονται γύρω στα 14 κιλά φρέσκιας ντομάτας. Οι λιαστές ντομάτες έχουν την ίδια διατροφική αξία με τις φρέσκιες, δηλαδή είναι πλούσιες σε λυκοπένιο, αντιοξειδωτικά και βιταμίνη C. Οι λιαστές ντομάτες υπάρχουν σε μεγάλη ποικιλία από χρώματα, μεγέθη και γεύσεις. Παραδοσιακά σερβίρονται με: ελαιόλαδο, δενδρολίβανο, βασιλικό και σκόρδο.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Το ουμάμι, η καλή γεύση ή νοστιμιά, είναι μια από τις πέντε βασικές γεύσεις, μαζί με το γλυκό, το ξινό, το πικρό και το αλμυρό. Continue reading Ουμάμι ή αλλιώς “καλή γεύση νοστιμιά” →