Η νευροψυχολογία είναι κλάδος της ψυχολογίας και της νευρολογίας που στοχεύει στο να κατανοήσει πως η δομή και η λειτουργία του εγκεφάλου σχετίζονται με τους μηχανισμούς της ανθρώπινης σκέψης και με τη συμπεριφορά. Σχετίζεται με τον κλάδο της γνωστικής ψυχολογίας και γενικότερα με τις λεγόμενες γνωστικές επιστήμες. Η γνωστική ψυχολογία μελετά τους γνωστικούς μηχανισμούς πέντε βασικών λειτουργιών του εγκεφάλου: της μνήμης, του λόγου, των εκτελεστικών λειτουργιών, της προσοχής και των οπτικο-χωρικών ικανοτήτων του εγκεφάλου. Κάποιοι ειδικοί μιλούν για τέσσερις λειτουργίες συμπεριλαμβάνοντας την προσοχή στις εκτελεστικές διεργασίες.

Όπως και να χει, η προσοχή είναι στενά συνδεδεμένη με τις εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου καθώς και με τη μνήμη. Γενικότερα, όλες οι λειτουργίες συνδέονται στενά και η απομόνωση μιας και μόνο λειτουργίας συμβαίνει μόνο σε πειράματα ερευνών. Δηλαδή, στην καθημερινή ζωή, για μια συγκεκριμένη δραστηριότητα ποτέ δεν χρησιμοποιούμε μία μόνο από αυτές τις λειτουργίες. Για παράδειγμα, ας φανταστούμε ότι πρέπει να καταγράψουμε τα σημαντικά ραντεβού που έχουμε μέσα στην εβδομάδα.

Σε αυτήν την περίπτωση θα χρησιμοποιήσουμε την προσοχή, διότι πρέπει να συγκεντρωθούμε σε αυτήν την δραστηριότητα απομονώνοντας άλλα ερεθίσματα του περιβάλλοντος που μπορούν να μας αποσπάσουν από αυτό το καθήκον (πχ κάποιος δίπλα μας που μιλάει για την πολιτική), θα χρησιμοποιήσουμε τη μνήμη (καθότι πρέπει να θυμηθούμε τα γεγονότα-ραντεβού για να τα καταγράψουμε) και επίσης θα χρησιμοποιήσουμε και τον λόγο στην καταγραφή μας. Grosso modo δηλαδή αυτές οι λειτουργίες του εγκεφάλου συνεργάζονται μεταξύ τους για να λειτουργήσουμε στην καθημερινή μας ζωή, γι’αυτό και η βλάβη σε μία από αυτές τις λειτουργίες επιφέρει διαταραχή και σε άλλες γνωστικές λειτουργίες.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Η προσφορά της Ιπποκρατικής Ιατρικής στην παγκόσμια Ιατρική Επιστήμη είναι ανεκτίμητη. Το περιεχόμενό της είναι μαζί ιστορικό και φιλοσοφικό, ανθρωπιστικό και μεθοδολογικό. Η ιπποκρατική μέθοδος απάλλαξε την ιατρική από τις μαγικοθρησκευτικές αντιλήψεις, την αγυρτεία και τις δεισιδαιμονίες και απέρριψε τη δοξασία πως η προέλευση των νόσων είναι θεϊκή.

Στον καιρό του, οι άνθρωποι πίστευαν πως οι επιδημίες παρουσιάζονταν επειδή το ήθελαν οι θεοί. Ο Ιπποκράτης τούς είπε πως τις πληγές αυτές τις δημιουργούσε το μολυσμένο νερό, η ακαθαρσία, τα ποντίκια και οι άρρωστοι που έρχονταν σε επαφή με την υπόλοιπη κοινωνία.

Αν και διαχώρισε την ιατρική από τη φιλοσοφία, ο Ιπποκράτης δεν παραμέλησε να προσδώσει βαρύνουσα σημασία στις ηθικο-δεοντολογικές αξίες και στο φιλοσοφικό στοχασμό “ιητρός γαρ φιλόσοφος ισόθεος”. Και δεν παρέλειψε να τονίσει τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της ιατρικής, τη ρευστότητα των γνώσεων, τη σχετικότητα των διαγνώσεων και το περιορισμένο των ιατρικών δυνατοτήτων, επισημαίνοντας ότι: “Ο βίος βραχύς, η τέχνη μακρή, ο καιρός οξύς, η πείρα σφαλερή και η κρίσις χαλεπή” (η ανθρώπινη ζωή είναι σύντομη, η επιστήμη ατέλειωτη, ο χρόνος λίγος, η πείρα λαθεμένη και η απόφαση γεμάτη ευθύνες). Το γνωμικό αυτό συνοψίζει τη φιλοσοφία του Ιπποκράτη. Λίγο κρατά η παραμονή του ανθρώπου πάνω στη γη. Ο Ιπποκράτης προσπαθούσε να κάνει την παραμονή αυτή πιο υποφερτή. Προσπαθούσε να ανακουφίσει τον άνθρωπο από τον πόνο, την αρρώστια και τον φόβο.

Η παγκόσμια αναγνώριση του Κώου σοφού ως «πατέρα της ορθολογικής Ιατρικής» αποτελεί περίτρανη απόδειξη της ανεκτίμητης αξίας του πρωτοποριακού του έργου, που επηρέασε βαθύτατα τη διαχρονική εξέλιξη της επιστημονικής ιατρικής σκέψης στα χρόνια που ακολούθησαν από τότε ως τις ημέρες μας.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες από παγκόσμιους ειδικούς οργανισμούς ένα παιδί θα πρέπει να εξασφαλίζει την ημέρα περίπου 60 λεπτά άσκησης. Η ένταση που συστήνεται είναι (τουλάχιστον) μέτρια, δηλαδή να προκαλεί μέτριου βαθμού λαχάνιασμα ή εφίδρωση, ενώ το είδος της άσκησης δεν έχει τόσο σημασία, αρκεί να συμβαδίζει με τις προτιμήσεις του παιδιού.

Αν και η συγκεκριμένη «ποσότητα» φυσικής δραστηριότητας έχει υπολογιστεί κυρίως με γνώμονα τη βελτιστοποίηση της σωματικής υγείας των παιδιών, τα οφέλη της άσκησης δεν περιορίζονται στη σωματική ανάπτυξη μόνο, αλλά περιλαμβάνουν ψυχικά και κοινωνικά οφέλη. Τα πολυδιάστατα οφέλη της άσκησης για τα παιδιά μπορεί να συνοψιστούν στα ακόλουθα σημεία:

Η άσκηση βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν ένα υγιές μυοσκελετικό σύστημα. Μέσω της άσκησης «δυναμώνουν» σημαντικά τα οστά, οι μυς και οι αρθρώσεις τους.

Παράλληλα με την ενδυνάμωση του σκελετικού και του μυϊκού συστήματος, η άσκηση βοηθάει στην ενδυνάμωση και του καρδιαγγειακού συστήματος. Ουσιαστικά, κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης μιας φυσικής δραστηριότητας «γυμνάζονται» παράλληλα η καρδιά και οι πνεύμονες, δηλαδή «προπονείται» συνολικά το καρδιαναπνευστικό σύστημα.

Αναπτύσσεται η νευρομυϊκή συναρμογή των παιδιών. Με απλά λόγια, τα παιδιά μέσω τεχνικών ασκήσεων και των επαναλήψεων αυτών μαθαίνουν να ελέγχουν καλύτερα το σώμα τους και τις κινήσεις τους, βελτιώνοντας τα αντανακλαστικά τους και αναπτύσσοντας το συγχρονισμό μεταξύ ματιών και άκρων.

Η άσκηση συμβάλλει σημαντικά και ουσιαστικά στη διατήρηση ενός υγιούς και φυσιολογικού βάρους. Η συγκεκριμένη επίδραση της άσκησης είναι ένα γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό, ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς την αλματώδη αύξηση στα ποσοστά της παιδικής παχυσαρκίας, καθώς και το πλήθος των σοβαρών και αρνητικών συνεπειών που η αύξηση αυτή επιφέρει στην υγεία.

Η φυσική δραστηριότητα έχει, επίσης, σχετιστεί με πολλαπλά ψυχολογικά οφέλη για τα παιδιά. Έχει βρεθεί ότι βελτιώνει αισθητά τον έλεγχο του άγχους και μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης και εκδήλωσης συμπτωμάτων κατάθλιψης, περιστατικά που μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνα ιδιαιτέρως κατά την ευαίσθητη φάση της εφηβείας.

Σε κοινωνικό επίπεδο, η συμμετοχή σε φυσικές δραστηριότητες και ειδικά σε ομαδικά αθλήματα έχει βρεθεί ότι βοηθάει τα παιδιά στη γρηγορότερη και ουσιαστικότερη κοινωνικοποίησή τους, παρέχοντάς τους ευκαιρίες για αυτοπροβολή, «χτίζοντας» την αυτοπεποίθησή τους και αναπτύσσοντας αισθήματα συνεργασίας και ομαδικότητας.

Σε επίπεδο πνευματικής λειτουργίας, έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά τα οποία ασκούνται εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας στα σχολικά μαθήματα.

Τέλος, μια πιο μακροπρόθεσμη αλλά ιδιαίτερα σημαντική επίδραση της άσκησης είναι ότι τα παιδιά που είναι σωματικά δραστήρια ακολουθούν και έναν συνολικότερα πιο υγιεινό τρόπο ζωής, αποφεύγοντας την κατάχρηση αλκοόλ, το κάπνισμα ή τη χρήση ουσιών τόσο κατά τη φάση της ανάπτυξής τους, όσο και στην ενήλικη ζωή τους.

Πηγή: http://eyzin.minedu.gov.gr/

Αν και τα διαθέσιμα τεκμήρια σαφώς και υποστηρίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας στην υγεία του γενικού πληθυσμού, ωστόσο ορισμένες υποομάδες με αυξημένο δείκτη μάζα σώματος (ΔΜΣ) φαίνεται να παρουσιάζουν βελτιωμένα αποτελέσματα εξετάσεων. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως το «παράδοξο της παχυσαρκίας». Το παράδοξο πρωτοαναφέρθηκε το 1999 κατά τη διαδικασία υποβολής υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων σε αιμοκάθαρση και παρατηρήθηκε έπειτα σε άτομα που έπασχαν από καρδιακή ανεπάρκεια και περιφερική αρτηριοπάθεια.

Το ποσοστό θνησιμότητας σε άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια ήταν χαμηλότερο σε αυτά με ΔΜΣ μεταξύ 30.0 και 34.9 από ό,τι στα άτομα κανονικού βάρους. Αυτό αποδόθηκε στο γεγονός ότι τα άτομα συχνά χάνουν βάρος καθώς αρρωσταίνουν όλο και περισσότερο. Παρόμοια αποτελέσματα έχουν βρεθεί και σε άλλους τύπους καρδιακών νοσημάτων. Άτομα παχύσαρκα της κατηγορίας τύπου Ι και με καρδιακή ανεπάρκεια δεν έχουν μεγαλύτερα ποσοστά ανάπτυξης περαιτέρω προβλημάτων της καρδιάς από ό,τι άτομα κανονικού βάρους, που επίσης πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια. Ωστόσο, ο κίνδυνος για περαιτέρω περιστατικά υγείας είναι αυξημένος στα άτομα με μεγαλύτερο βαθμό παχυσαρκίας. Ακόμη και μετά από μια χειρουργική επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης δεν έχει παρατηρηθεί μεγαλύτερη θνησιμότητα στους υπέρβαρους και στους παχύσαρκους. Σε μια μελέτη βρέθηκε ότι η βελτιωμένη επιβίωση θα μπορούσε να αποδοθεί στη δραστικότερη θεραπευτική αγωγή που χορηγείται στα παχύσαρκα άτομα ύστερα από ένα καρδιακό επεισόδιο. Άλλη μελέτη έδειξε ότι αν ληφθεί υπόψη η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) στα άτομα με περιφερική αρτηριοπάθεια, τότε παύει να υφίσταται το πλεονέκτημα της παχυσαρκίας.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Μολονότι το σερφάρισμα στον ωκεανό του Ιντερνετ αδυνατεί μέχρι στιγμής να προσφέρει στιβαρά μπράτσα και γραμμωμένους κοιλιακούς, τα ευρήματα πρόσφατης μελέτης αποκαλύπτουν πως συμβάλλει σημαντικά στην εκγύμναση του ανθρώπινου μυαλού, αντιμετωπίζοντας τις ψυχολογικές αλλαγές που επιφέρει το γήρας και μειώνοντας αισθητά τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.

Όπως υπογραμμίζει σχετική έρευνα, που εκπονήθηκε από το Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς του Πανεπιστημίου UCLA σε δείγμα είκοσι τεσσάρων υγιών εθελοντών, ηλικίας πενήντα πέντε με εβδομήντα οκτώ ετών, η περιπλάνηση στον Κυβερνοχώρο ενεργοποιεί την εγκεφαλική δραστηριότητα και μπορεί δυνητικά να βελτιώσει τη γνωσιακή ευλυγισία των χρηστών. Συγκεκριμένα, οι ειδικοί εκτιμούν πως τα ερεθίσματα που παρέχει το Διαδίκτυο επιδρούν θετικά στην αποτελεσματικότητα των διάφορων νοητικών λειτουργιών και παράλληλα μεταβάλλουν τον τρόπο με τον οποίο το μυαλό μας κωδικοποιεί τις νέες πληροφορίες.

Επιστήμονες πιστεύουν ότι ίσως μπορέσουν να «σβήσουν» τον καρκίνο του προστάτη καθώς κατάφεραν να αποτρέψουν την εξάπλωση των φονικών όγκων της νόσου σε ποντίκια.

Το μόριο-«τροφός» του καρκίνου

Ειδικοί από τα Πανεπιστήμια του Μπρίστολ και του Νότιγχαμ ανακάλυψαν ότι ένα και μόνο μόριο – το SRPK1 – είναι εκείνο που παίζει καταλυτικό ρόλο στον σχηματισμό νέων αιμοφόρων αγγείων τα οποία τροφοδοτούν τους όγκους. Οι όγκοι χρειάζονται πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά αίμα ώστε να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν. Ετσι, αν κάποιος σταματήσει την παραγωγή αιμοφόρων αγγείων που τους τρέφουν, θα καταφέρει να βάλει «φρένο» στην ανάπτυξη και εξάπλωση του καρκίνου.

Όταν οι ερευνητές ενέχυσαν σε ποντίκια τρεις φορές την εβδομάδα ένα φάρμακο που μπλόκαρε τη δράση του SRPK1, είδαν ότι η ανάπτυξη των όγκων του προστάτη στα πειραματόζωα σταμάτησε.

Όπως ανέφερε ο Σεμπάστιαν Ολτιν από τη Σχολή Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ που ήταν ένας εκ δύο των κύριων συγγραφέων σχετικής μελέτης «διερευνήσαμε το αν η αναστολή της δράσης του SRPK1 μπορεί να σταματήσει την ανάπτυξη του καρκίνου. Δείξαμε πράγματι στη μελέτη μας πως αν μειώσουμε τα επίπεδα του SRPK1 στα καρκινικά κύτταρα του προστάτη, τότε μπορούμε να σταματήσουμε την ανάπτυξη των όγκων».

Και για άλλες μορφές καρκίνου, ακόμη και για την τύφλωση

Με δεδομένο ότι η συγκεκριμένη θεραπεία στοχεύει τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τους όγκους, είναι πιθανό να αποδειχθεί χρήσιμη και για άλλες μορφές καρκίνου, ακόμη και για την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η οποία αποτελεί την κύρια αιτία τύφλωσης ηλικιωμένων ατόμων στον δυτικό κόσμο.

Ο καθηγητής Ντέιβιντ Μπέιτς, από το Τμήμα για τον Καρκίνο και τα Βλαστικά Κύτταρα του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ που ήταν ο έτερος κύριος συγγραφέας της νέας μελέτης σημείωσε ότι «τα ευρήματά μας δείχνουν έναν πρωτοποριακό νέο τρόπο θεραπείας του καρκίνου του προστάτη και μπορεί να έχουν ευρύτερη εφαρμογή και για άλλες μορφές της νόσου».

Το μόριο SRPK1 παίζει ζωτικό ρόλο στην αγγειογένεση – μια διαδικασία μέσω της οποίας οι όγκοι σχηματίζουν νέα αιμοφόρα αγγεία ώστε να τρέφονται και να αναπτύσσονται. Αναλύοντας δείγματα ιστού από ανθρώπινο καρκίνο του προστάτη οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα επίπεδα του SRPK1 ανεβαίνουν καθώς ο καρκίνος γίνεται πιο επιθετικός.

Προς ανάπτυξη φαρμάκου

Η εταιρεία βιοτεχνολογίας Exonate η οποία αποτελεί spin-out εταιρεία του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ στοχεύει να αναπτύξει αναστολείς του SRPK1 για τη θεραπεία νόσων στις οποίες η αγγειογένεση παίζει ρόλο όπως η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδος και ο καρκίνος.

Πηγή: http://www.taxydromos.gr

To καινούριο αγωνίζεται να γεννηθεί στην Ελλάδα. Οι Industry Disruptors – Game Changers είναι εδώ να το αγκαλιάσουν και το Disrupt 2014 να το αναδείξει σε πάνω από 1 εκ. θεατές από 150 χώρες.

Στις 15 & 16 Νοεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής το Disrupt καλωσορίζει το καινούριο ανοίγοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα την Παγκόσμια Εβδομάδα Επιχειρηματικότητας, με τη συμμετοχή του Jonathan Ortmans, προέδρου του μεγάλου αυτού θεσμού. Παράλληλα, η γιορτή ιδεών επιχειρηματικότητας διεξάγεται φέτος υπό την αιγίδα της UNESCO, του ΣΕΒ και του ΣΕΤΕ, σε συνεργασία με τον ΣΦΕΕ, ενώ πλαισιώνεται ουσιαστικά από όλους τους σχετικούς θεσμικούς φορείς.

Το Disrupt φέτος φιλοξενεί πρωτοπόρους από όλο το φάσμα της καινοτομίας: από τον συν-ιδρυτή της Wikipedia, γκουρού και αυθεντίες της νεοφυούς επιχειρηματικότητας (startup), διακεκριμένους νέους και νέες επιχειρηματίες, και όλους όσοι έχουν ανοίξει καινοτόμους δρόμους για χώρες ολόκληρες, επενδύσει, αποτύχει, επιτύχει, ταρακουνήσει. Αυτοί παίρνουν λοιπόν το stand και μοιράζονται το όραμα, τη ματιά και τις ξεχωριστές τους εμπειρίες με σκοπό να μας εμπνεύσουν και να μας παροτρύνουν.

Την ίδια στιγμή, στο Disrupt θα συμμετάσχουν συνολικά 150-200 startup από 30+ χώρες και υπόσχονται μία έκρηξη ιδεών. Πιο συγκεκριμένα 50 startups διαγωνίζονται ζωντανά, on stage, σε πέντε (5) διαγωνισμούς: αγροτική επιχειρηματικότητα, υγεία, δημιουργικές βιομηχανίες, καθαρή ενέργεια και τεχνολογία. Το Disrupt προωθεί και αναδεικνύει λοιπόν τη νεοφυή επιχειρηματικότητα σε όλο της το εύρος με μια σειρά από διαγωνισμούς, ομιλίες, πανελς, και εξειδικευμένα σεμινάρια (workshops). Χρηματικά έπαθλα, πρωτοφανή παγκόσμια προβολή, δημοσιότητα, ευρύ κοινό περιμένουν τους συμμετέχοντες σε ένα συμπυκνωμένο και εκρηκτικό διήμερο επιχειρηματικότητας. Ελάτε λοιπόν να γνωρίσουμε το καινούργιο και να το αναδείξουμε!

Για να συμμετάσχετε και εσείς στο Disrupt, κλείστε το εισιτήριό σας εδώ – http://2014.industrydisruptors.org/. Αν θέλετε να στηρίξετε τα βραβεία και τα χρηματικά έπαθλα για τις startup, ενισχύσετε την crowd-funding campaign μας εδώ – https://www.indiegogo.com/projects/disrupt-startup-scaleup-2014.

ΙNDUSTRY DISRUPTORS-GAME CHANGERS GREECE-CYPRUS info@industrydisruptors.org
Facebook: ID-GC
Twitter: @ID_GC
LinkedIn: Industry Disruptors – Game Changers

Ο Μαραθώνιος δρόμος αποτελεί μοναδική εμπειρία για κάθε δρομέα ανεξαρτήτως του χρόνου τερματισμού και των επιδόσεών του. Παράλληλα όμως, είναι και μια σκληρή δοκιμασία για το σώμα του αθλητή που τερματίζει τον απαιτητικό αγώνα των 42.195μ.

Η αποκατάσταση του σώματος είναι η σημαντικότερη ενέργεια που πρέπει να κάνετε τις μέρες που ακολουθούν. Ακόμα κι αν δεν νιώθετε τα συνήθη συμπτώματα από τις υπερφορτώσεις (μυϊκούς πόνους, «πιασίματα» κλπ) είναι απαραίτητο να ξεκουραστείτε ώστε το σώμα να αναλάβει τις δυνάμεις του.

Το πρόγραμμα που σας παρουσιάζουμε στον πίνακα που ακολουθεί αρχίζει 15 μέρες μετά το τέλος του Μαραθωνίου και σας προτείνει έναν τρόπο για να διατηρήσετε το βασικό επίπεδο της φυσικής σας κατάστασης, με την υπόθεση ότι γυμνάζεστε 4 με 5 φορές την εβδομάδα.

Την πρώτη εβδομάδα μετά από τον Μαραθώνιο είναι καλό να κάνετε λίγο περπάτημα και αρκετή αποκατάσταση με μασάζ και σάουνα. Από τη δεύτερη εβδομάδα μπορείτε να αρχίσετε να γυμνάζεστε μόνο με συνεχόμενο τρέξιμο και από την 3η εβδομάδα και μετά να αρχίσετε το πρόγραμμά σας.

Το πρόγραμμα αυτό είναι για 11 εβδομάδες και στόχος μας είναι να κρατήσουμε ένα στοιχειώδες επίπεδο φυσικής κατάστασης.

Αν υπάρχει χρόνος καλό είναι να προστεθεί άλλη μια προπόνηση μετά την προπόνηση του προγράμματος, η οποία θα περιέχει ένα 30 λεπτά τρέξιμο και 6 ανοίγματα των 100 μέτρων

Πρόγραμμα συντήρησης φυσικής κατάστασης μετά τον Μαραθώνιο

1η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 40 λεπτά
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
LT 3×8 λεπτά με 2 λεπτά τζόκινκ ενδιάμεσα

Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 12 χλ.

2η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 10 χλμ.
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
6 λεπτά τρέξιμο – 2,5 λεππά περπάτημα
5 λεπτά τρέξιμο – 2 λεππά περπάτημα
4 λεπτά τρέξιμο – 1,5 λεππό περπάτημα
3 λεπτά τρέξιμο – 1 λεππό περπάτημα
Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 15 χλμ.

3η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 40 λεπτά
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
LT 2×14 λεπτά με 4 λεπτά τζόκινκ ενδιάμεσα

Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 13 χλμ.

4η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 40 λεπτά
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 50 λεπτά + 10 ανοίγματα των 100 μέτρων
Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 60 λεπτά

5η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 40 λεπτά
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
LT 1×28 λεπτά

Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 14 χλμ.

6η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 10 χλμ.
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
10 μονόλεπτα τρέξιμο με 1 λεππό περπάτημα ενδιάμεσα
Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 16 χλμ.

7η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 40 λεπτά
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
LT 3×10 λεπτά με 3 λεπτά τζόκινκ ενδιάμεσα

Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 14 χλμ.

8η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 40 λεπτά
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 50 λεπτά + 10 ανοίγματα των 100 μέτρων
Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 60 λεπτά

9η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 10χλμ.
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
5×1.200μ με 2,5 λεππά περπάτημα ενδιάμεσα
Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 17 χλμ.

10η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 40 λεπτά
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
LT 2×18 λεπτά με 4 λεπτά τζόκινκ ενδιάμεσα

Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 14 χλμ.

11η Εβδομάδα
Δευτέρα Ρεπό
Τρίτη 10 χλμ.
Τετάρτη Ρεπό
Πέμπτη 15 λεπτά ζέσταμα
2×2 λεπτά τρέξιμο – 1,5 λεππό περπάτημα
5×1 λεπτό τρέξιμο – 1 λεππό περπάτημα
6×30 δεύτερα τρέξιμο – 45 δεύτερα περπάτημα
Παρασκευή Ρεπό
Σάββατο Ρεπό
Κυριακή 17 χλμ.

LT προπόνηση: Η προπόνηση αυτή πρέπει να είναι σε περίπου 87-90% του μέγιστου ποσοστού καρδιακού ρυθμού ή 83-86% VO2max. Αν θέλετε να το ορίσετε σε ταχύτητα τότε θα πρέπει να υπολογίσετε την ταχύτητα που θα τρέξετε σε 1ώρα και πόσα χιλιόμετρα θα βγάλετε π.χ 1ώρα 15χιλιόμετρα άρα 4λεπτά ανά χιλιόμετρο αυτή είναι η ταχύτητα κατωφλιού σας ή μπορείτε να την ορίσετε και με την ταχύτητα των 10 χιλιομέτρων που είναι 10 με 15 δευτερόλεπτα πιο αργά από την ταχύτητα των 10χιλιομέτρων.

Πηγή: http://www.sdyp.gr

Ο Άγιος Νεκτάριος ως προστάτης της γυμναστικής αθλήσεως και των Ολυμπιακών αγώνων

Άρθρο του Αριστοτέλη Χρ. Ευτυχιάδη, Επίκουρου Καθηγητή της Ιστορίας της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό “Τόλμη” της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Τεύχος 9 (Ιούνιος 2001, σελίδες 62-65)

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναγνωρίζονται διεθνώς ως η συνέχεια των αγώνων της αρχαίας Ολυμπίας, όπου τα ελληνικά κράτη-πόλεις, αφήνοντας κατά μέρος τους πολέμους και κάθε είδους εχθρότητες, προσπαθούσαν, υπό τη σκιά και την προστασία των θεών τους και μέσα στο πνεύμα της ειρήνης, να προβάλουν, μέσα από τα αγωνίσματα των επίλεκτων αθλητών τους, τα Ιδανικά «του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού». Οι ειρηνικοί αυτοί αθλητικοί αγώνες είχαν ως στόχο τους να διδάξουν στον ελληνικό λαό την ευγενική άμιλλα και να κατασιγάσουν τις πολεμικές αναμετρήσεις. Σε αυτό συντελούσε και το γεγονός ότι ήταν «στενά συνδεδεμένοι με θρησκευτικές εκδηλώσεις και αποτελούσαν μέρος της λατρείας». Σύμφωνα με τον σκοπό και το πλαίσιο του ιερού χώρου όπου ετελούντο, υπήρχε και ο ειδικός προστάτης των αγώνων αυτών, όπως ο Δίας και ο Απόλλων. Ακόμη και πολύ αργότερα, όταν βαθμιαίως μετασχηματίσθηκαν σε γνησίους αθλητικούς αγώνες, δεν έπαψαν «να συνδέονται με τη θρησκεία» και να «γίνονται προς τιμήν μιας θεότητας».

Από την αναβίωση τους το 1896, με τη συμμετοχή πλέον της παγκοσμίου κοινότητος, το θρησκευτικό ιστορικό νόημα και πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων εκφράζεται μέσα από το τελετουργικό αφής της ολυμπιακής φλόγας, η οποία και τότε έκαιγε άσβεστη ημέρα και νύκτα, καθώς και τον ολυμπιακό ύμνο, στον οποίο δεσπόζει η μορφή του Απόλλωνος. Αυτό για λόγους ιστορικούς είναι θαυμάσιο, διότι διατηρεί το εντόνως θρησκευτικό πνεύμα των αγώνων αυτών και τους καθιστά ευγενείς και ειρηνικούς. Το πνεύμα αυτό παραμένει ουσιώδες και σήμερα σε επίπεδο αθλητών, διότι οι ολυμπιονίκες μας επικαλούνται την δύναμη του θεού στο εγχείρημα τους, όχι μόνον λεκτικώς, αλλά και ασφαλιζόμενοι με το σημείο του Σταυρού. Αυτό διαπιστώνεται μέσω της τηλεοράσεως και για τους άλλους χριστιανούς αθλητές, ασφαλώς, δε, θα ισχύει και για τους αθλητές άλλων, μη χριστιανικών θρησκευμάτων, οι οποίοι έχουν τον δικό τους τρόπο επικλήσεως του Θεού. Οι ίδιοι οι αθλητές δηλαδή, εκτός της αθλητικής, παιδευτικής, κοινωνικής, ειρηνικής, πολιτικής, πολιτισμικής, εθνικής και παγκοσμίου προοπτικής, αποδίδουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και την αληθινή πνευματική τους διάσταση, το υψηλό ηθικό και θεοπρεπές κύρος, όπως ακριβώς το ήθελαν οι αρχαίοι μας «δεισιδαιμονέστεροι» πρόγονοι και ιδρυτές των αγώνων αυτών.

Η νεωτέρα χριστιανική Ελλάδα, χωρίς να αποβάλει τα ιστορικά πνευματικά σύμβολα των Ολυμπιακών Αγώνων, τα οποία σηματοδοτούν τη θρησκευτικότητα των αγώνων αυτών, και τις πνευματικές τους διαστάσεις, πρέπει εν τούτοις να καταστήσει σαφή την παρουσία του θεού, τον οποίο πιστεύει και επικαλείται σε όλες τις περιστάσεις οι οποίες την αφορούν. Πρέπει να αναζητήσει τον Άγιο Προστάτη των αγώνων και να τους εντάξει κάτω από την προστασία του, γιατί όντως υπάρχει ο Άγιος των αγώνων και των σταδίων, ο Άγιος Νεκτάριος, για λόγους τους οποίους εκθέτουμε στη συνέχεια.

Τρία χρόνια προ της διεξαγωγής των πρώτων συγχρόνων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896, ο Άγιος Νεκτάριος Κεφάλας, ο εν Αιγίνη, «ο πάλαι ποτέ Μητροπολίτης Πενταπόλεως», σε μελέτη του υπό μορφή εγγράφου ομιλίας «Περί Γυμναστικής», αναφέρεται στην αξία και τον σκοπό της γυμναστικής αθλήσεως και των αθλοπαιδιών για τους νέους. Την ομιλία εξεφώνησε ο ίδιος στα εγκαίνια Γυμναστικού Συλλόγου στην Κύμη της Ευβοίας, την 21η Αυγούστου του έτους 1893. Όπως δε ετόνισε, τότε «η ευέλπιδα της Κύμης νεολαία» είχε «την πρωτοβουλίαν και το θάρρος όπως… θέση πρώτη το βήμα προς τα πρόσω και δώση την πρώτην ώθησιν προς την πρόοδον». Αυτό συνέβη μόνον δύο χρόνια μετά την ίδρυση του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου, το 1891, στην Αθήνα, και αφορούσε μία καθαρώς ιδιωτική πρωτοβουλία εκ μέρους των νέων.

Ακολουθώντας «τον Σταγειρίτη φιλόσοφον Αριστοτέλη», κατά τον οποίο «τα τε υπερβάλλοντα γυμνάσια και τα ελλείποντα φθείρει την ψυχήν, σώζεται δε η σωφροσύνη υπό της μεσότητος», επαναφέρει και αναδεικνύει όλα τα στοιχεία εκείνα τα οποία συνιστούσαν την άθληση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, και αποκλείει εκ προοιμίου τον αυτοσκοπό της αθλήσεως: «Η σύμμετρος σωματική γυμνασία εθεωρήθη απ’ αιώνων υπό πάντων των πεπολιτισμένων εθνών ως αναγκαία άσκησις και αναπόσπαστος ακόλουθος και σύντροφος παντός ελευθέρου και ευ ηγμένου πολίτου και της τελείας παιδεύσεως ο αληθής χαρακτήρ». Σημειώνει την παρουσία Γυμναστικών Συλλόγων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, οι οποίοι, όπως λέγει, αποτελούν φυτώριο όχι μόνον για την άθληση, αλλά και την παίδευση της νεότητας: «Της αρμονικής γυμνασίας των δυνάμεων της ψυχής και του σώματος, της εγκαινιζομένης σήμερον υπό του συστάντος σήμερον Γυμναστικού Συλλόγου της μουσικοτραφούς νεότητος, συνήλθομεν να τελέσωμεν τα εγκαίνια… Η σύστασις του Συλλόγου τούτου… προώρισται να αναδείξη καλούς καγαθούς άνδρας», οι οποίοι δύνανται να καταστούν «ωφέλιμοι τη τε πόλει και τη κοινωνία και τη πατρίδι… ωφελιμότατοι προς τε το έθνος και την ανθρωπότητα εν γένει». Ως νόημα των αγώνων και τελικό σκοπό τους καθόριζε την «αρετάν πολύμοχθον», κατά την έκφραση του Αριστοτέλη, και «την σωφροσύνην», την οποία θεωρούσε «σύμβολο της υγείας της ψυχής και μητέρα πάσης αρετής». Κατά τον Άγιο Νεκτάριο, οι αγώνες είχαν πνευματική προοπτική, να αναδείξουν «άνδρας τελείως μεμορφωμένους, ικανούς προς πάσαν επιχείρησιν», καθ’ όσον «η άσκησις προθυμοτέρους προς τους αγώνας καθιστά διά την έξιν, και φιλοπονωτέρους διά την προς τους πόνους οικείωσιν». Ο Άγιος Νεκτάριος έδιδε τοση σημασία στους αθλητικούς Συλλόγους, ώστε να σημειώνει με έμφαση ότι η «πεπολιτισμένη Ευρώπη αριθμεί τοσούτους συλλόγους γυμναστικούς, ων το πλήθος υπερβαίνει τον αριθμόν των σχολείων».

Ως είναι φυσικό κατόπιν αυτών, δεν παραλείπει να αναλύσει τα ωφέλη από την συνάθληση των νέων σε αγώνες: «Ο Γυμναστικός Σύλλογος προτίθεται δια της συνεχούς ομιλίας των εταίρων να συσφίγξη τους δεσμούς της φιλίας, να αδελφοποίηση την νεολαίαν, να διασκέδαση τας ταπεινάς αντιπάθειας και αντιζηλίας, να αποσπάση αυτήν των ματαίων και ανωφελών ασχολιών… ανάπτυξη την συγγενή άμιλλαν, αυξήση την φιλοτιμίαν, απομακρύνη την αργίαν, την γενέτειραν της ακηδίας, της χαυνότητος, της αμελείας και πάσης κακίας και παρασκευάση άνδρας κρατερούς προς υπεράσπισιν των δικαίων της πατρίδος».

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι πρωτοποριακές αυτές τοποθετήσεις του Αγίου Νεκταρίου επί των γυμναστικών αγώνων, με σκοπό να συντελέσει και αυτός «εις την αληθή μόρφωσιν και εκπαίδευσιν», καρπός του φωτισμένου μυαλού του, συμπίπτουν χρονικώς με τις σκέψεις και τις ενέργειες του γάλλου βαρόνου , εμπνευστού και εισηγητού των συγχρόνων ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι ανασυστάθηκαν μεν το 1896, με την πρώτη τους τέλεση στην Αθήνα, είχαν όμως αρχίσει να δρομολογούνται υπό του από το 1892, με την ομιλία του στη Σορβόννη, κατά την πέμπτη επέτειο της Ενώσεως των Γαλλικών Αθλητικών Σωματείων, και με τη θετική απόφαση του Συνεδρίου των διεθνών γυμναστικών Συλλόγων, το 1894. Η λεπτομερής εκτίμηση του Αγίου Νεκταρίου περί των αθλητικών αγώνων και γυμναστικών Συλλόγων τοποθετείται ακριβώς μεταξύ των δύο αυτών οροσήμων της αναβιώσεως των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και συμπίπτει με το «περιεχόμενο της φιλοσοφίας του ολυμπισμού», τον οποίον ανεβίωσε και «καθόρισε ο Ρ. DE COUBERTIN, όταν «πολύ σύντομα διαπίστωσε πως οι αρχαίοι Έλληνες, αντίθετα με τους συγχρόνους του, χρησιμοποιούσαν σαν βασικό στοιχείο της αγωγής την αγωνιστική, πού δεν χάριζε μόνον στους νέους υγιή και εξασκημένα σώματα, αλλά διαμόρφωνε και τον ψυχικό και πνευματικό τους κόσμο, με αποτέλεσμα να γίνονται ολοκληρωμένοι άνθρωποι και χρήσιμοι στην κοινωνία πολίτες». Συμπίπτει όμως και με την γενική εκτίμηση ότι ο ολυμπισμός «από βλέπει στην καθολική διαπαιδαγώγηση του ατόμου, ώστε αναπτύσσοντας αρμονικά τις πνευματικές, σωματικές και ηθικές του δυνάμεις, να αγγίση το ιδανικό της καλοκαγαθίας των αρχαίων Ελλήνων». Δεν πρέπει, ασφαλώς, να αγνοηθή ότι κατά τη χρονική αυτή συγκυρία της ευρωπαϊκής αφυπνήσεως για τα ολυμπιακά αθλήματα, ο Άγιος με τρόπο προορατικό έλεγε προς το πανελλήνιο για τον Γυμναστικό Σύλλογο της Κύμης, και όχι μόνον, ότι «επιζητεί να βαδίση επί τα ίχνη των προγόνων του», και ότι «συναισθάνεται ότι έλαχε τη παρούση γενεά ο κλήρος να συμπλήρωση το έργο των πατέρων της… συναισθάνεται ότι τη εκληροδοτήθησαν υποχρεώσεις ιεραί, τας οποίας μετ’ αυταπαρνήσεως οφείλει να εκπλήρωση, συναισθάνεται ότι ου καιρός του καθεύδειν, αλλά του εγρηγορείν, μη άλλοι ανθ’ ημών στήσωσι τα τρόπαια».

Πέρα των αθλητικών τοποθετήσεων του και του αγιοπνευματικού κύρους του, η χρονική αυτή συγκυρία του Αγίου Νεκταρίου, ως αναλυτού και εμψυχωτού των αθλητικών αγώνων στην Ελλάδα, με την προπαρασκευή της ανασυστάσεως των Ολυμπιακών Αγώνων, αρχής γενομένης από την Αθήνα, ουδέν περιθώριο αφήνει αμφισβητήσεως του Αγίου Νεκταρίου ως Προστάτου της γυμναστικής αθλήσεως και των Ολυμπιακών Αγώνων σε εκκλησιαστικό και ενδεχομένως εθνικό μας επίπεδο. Εν όψει μάλιστα των υφισταμένων δυσκολιών, τις οποίες συνεπάγεται το εγχείρημα της οργανώσεως τόσο μεγάλων αγώνων, αλλά και των εν γένει προβλημάτων και κινδύνων οι οποίοι πάντοτε ελλοχεύουν σε παγκόσμια γεγονότα, η κατά την προσφιλή της Εκκλησίας μας τακτική περί Προστατών Αγίων αναθέση των Αγώνων αυτών στη σκέπη και την προστασία του Αγίου Νεκταρίου είναι μάλλον επιβεβλημένη και ευκταία. Η ευχή και η ευλογία του προς τον Γυμναστικό Σύλλογο της Κύμης του 1893 συνοδεύει όλους τους Αθλητικούς Συλλόγους και όλα τα στάδια των αγώνων, κατά συνέπεια δε και των Ολυμπιακών: «Πέποιθα ότι και ο γυμναστικός ούτος σύλλογος θα τύχη της προσηκούσης υποστηρίξεως… όπως βαδίση απροσκόπτως προς το στάδιο του αγώνος και εκπλήρωση ασφαλώς τον οποίον προτίθεται μέγα σκοπόν. Γένοιτο!»