Οι ξαφνικοί έντονοι πόνοι σε μια άρθρωση, συνήθως του μεγάλου δακτύλου του ποδιού, και κυρίως το βράδυ, που εκδηλώνονται παράλληλα με το κοκκίνισμα και το πρήξιμό της, οφείλονται τις περισσότερες φορές στην ουρική αρθρίτιδα.
Οι πόνοι, βέβαια, μπορούν να «χτυπήσουν» και σε άλλα σημεία του σώματος, ανδρών 40 με 50 ετών και ηλικιωμένων που παίρνουν διουρητικά, όπως είναι τα χέρια, οι καρποί, τα γόνατα, οι αστράγαλοι και οι αγκώνες.
Η φλεγμονή, ο πόνος και το πρήξιμο οφείλονται σε μικρούς κρυστάλλους που δημιουργούνται στην περιοχή από το ουρικό οξύ που αποβάλλει ο οργανισμός μέσω των ούρων, των κοπράνων ή και μέσω του ιδρώτα.
Το επιπλέον ουρικό οξύ (κοινώς ποδάγρα) αποβάλλεται μέσω των νεφρών στα ούρα, στην περίπτωση όμως που ένας άνθρωπος έχει προβληθεί από ουρική αρθρίτιδα, αυτή η αποβολή αργεί, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα του ουρικού οξέος στον οργανισμό και να σχηματίζονται οι κρύσταλλοι ουρικού μονονατρίου.
Το ουρικό οξύ, που σε κανονικές ποσότητες λειτουργεί ως αντιοξειδωτικό, δεν διαλύεται εύκολα στα σωματικά υγρά και παράγεται στο ήπαρ, στους νεφρούς και στο λεπτό έντερο.
Ο πόνος και το πρήξιμο διαρκεί περίπου μία εβδομάδα και έπειτα μπορεί να μην συμβεί για μήνες ή χρόνια.
Αν η ουρική αρθρίτιδα δεν ελεγχθεί, μπορεί, κάποτε, να εξελιχθεί σε χρόνια πάθηση, δημιουργώντας εξογκώματα (εναποθέσεις κρυστάλλων) ή πέτρες στα νεφρά.
Διατροφή και άσκηση
Με την άσκηση αυξάνει το ουρικό οξύ στο αίμα, κάτι απαραίτητο λόγω της αντιοξειδωτικής του δράσης. Η υπερβολική όμως αύξησή του στο αίμα αντί να προσφέρει υγεία, μπορεί να οδηγήσει… στην ουρική αρθρίτιδα. Επομένως, θα ήταν ωφέλιμη για τον οργανισμό μια ήπιας μορφής άσκηση που δεν θα προκαλέσει μεγάλη αύξηση του ουρικού οξέος.
Πότε, λοιπόν, μπορεί κάποιος να κάνει ασκήσεις ήπιας ή πιο έντονης μορφής εξαρτάται από τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα του, κάτι που μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα με μια απλή βιοχημική εξέταση.
Ουρική αρθρίτιδα δεν προκαλούν όλες οι τροφές που είναι πλούσιες σε πουρίνες, που υπάρχουν σε πολλά τρόφιμα, ιδίως στα κρέατα, τις αντζούγιες, τις ρέγκες, τα σπαράγγια, τα μανιτάρια και τα αναψυκτικά.
Άρα, σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να μειωθούν από τη διατροφή μας οι τροφές που περιλαμβάνουν πουρίνες:
- Τα εντόσθια (συκώτι, νεφρά) και το κρέας μικρών ζώων (αρνιού, κατσικιού) με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος.
- Τα πουλερικά
- Τα θαλασσινά
- Τα γαλακτοκομικά με λίγα λιπαρά
- Οι ξηροί καρποί
- Τα όσπρια
- Το κουνουπίδι, ο αρακάς, τα σπαράγγια, το σπανάκι κ.λπ.
- Τα αναψυκτικά με ζάχαρη
- Η καφεΐνη
- Το πολύ αλκοόλ.
Επίσης, για υπέρβαρους ανθρώπους απαιτείται μείωση του βάρους τους και υγιεινή διατροφή.
Άρα, Προσοχή στις αυστηρές δίαιτες που μπορεί, αντί να ελαττώσουν, να αυξήσουν τα επίπεδα ουρικού οξέος.
Βοηθούν στη μείωση του ουρικού οξέος:
Οι χυμοί κερασιών, κόκκινων σταφυλιών και μούρων
Το άφθονο νερό
Τα πορτοκάλια (βιταμίνη C)