Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Πάτρας τα δίκτυα ύδρευσης των πόλεων είναι ασφαλή

Παρά την υπερβολικά υψηλή τιμή των εμφιαλωμένων νερών συγκριτικά με το νερό της βρύσης, τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί θεαματικά η παγκόσμια ζήτησή τους εξαιτίας της κοινής αντίληψης ότι το δίκτυο ύδρευσης δεν είναι όσο ασφαλές θα μπορούσε να είναι.

Στην τεράστια αύξηση ενδιαφέροντος για εμφιαλωμένο νερό έχουν συνεισφέρει σημαντικά η ανάγκη για την κατάλληλη ενυδάτωση πριν και μετά τη σωματική άσκηση, οι προτεινόμενοι υγιεινοί τρόποι ζωής και οι αποτελεσματικές διαφημιστικές εκστρατείες των εταιρειών εμφιάλωσης νερού.

Η αυξανόμενη ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδατικών πόρων είχε αποτέλεσμα την υποβάθμιση του νερού από τη βρύση και έδωσε αφορμή για τη δημιουργία μεγάλων εταιρειών παραγωγής εμφιαλωμένου νερού. Η δημιουργία μιας επιχείρησης εμφιάλωσης νερού είναι σχετικά μικρού κόστους και το εμπόριο εμφιαλωμένου νερού είναι πολύ κερδοφόρο, με πάρα πολύ καλές επενδυτικές προοπτικές.

Ομως, με την εξέλιξη της τεχνολογίας καθαρισμού νερού, υπάρχουν περιπτώσεις που το νερό του δικτύου ύδρευσης είναι καλό ή και καλύτερο από το εμφιαλωμένο, όπως για παράδειγμα το νερό της πόλης της Νέας Υόρκης, του Μονάχου και της Πάτρας.

Υπάρχουν διάφορα είδη εμφιαλωμένου νερού: (α) το φυσικό μεταλλικό νερό (natural mineral water) προέρχεται από υπόγεια νερά, τα οποία περιέχουν ένα σταθερό επίπεδο μετάλλων και ιχνοστοιχείων, (β) το νερό φυσικής πηγής (spring water) προέρχεται από υπόγεια υδροφόρα στρώματα από τα οποία το νερό εκρέει φυσικά στην επιφάνεια της Γης, (γ) το καθαρισμένο νερό (purified water) προέρχεται από επιφανειακά ή υπόγεια νερά, τα οποία έχουν υποστεί επεξεργασία προκειμένου να είναι κατάλληλα για κατανάλωση από το κοινό, (δ) το αρτεσιανό νερό (artesian water) είναι νερό το οποίο προέρχεται από ένα πηγάδι, το οποίο διαπερνά ένα υδροφόρο στρώμα όπου η πιεζομετρική στάθμη του νερού είναι υψηλότερη από την κορυφή του υδροφόρου στρώματος, (ε) το νερό με ανθρακικό (sparkling water) το οποίο μετά από σχετική επεξεργασία και πιθανή προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, περιέχει το ίδιο ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα που είχε αρχικά στην πηγή και (στ) το νερό γεώτρησης (well water), το οποίο προέρχεται από υπόγεια υδροφόρα στρώματα.

Το νερό της βρύσης μπορεί να μολυνθεί από διάφορες χημικές, μικροβιακές και φυσικές εστίες ρύπανσης. Ορισμένοι μολυσματικοί παράγοντες μπορούν να ελεγχθούν ευκολότερα στα εμφιαλωμένα νερά παρά στο νερό της βρύσης, το οποίο διοχετεύεται με τους σωλήνες του συστήματος διανομής. Ωστόσο, μερικές ουσίες μπορούν να αποδειχθούν πιο επικίνδυνες στα εμφιαλωμένα νερά παρά στο νερό της βρύσης, γιατί το εμφιαλωμένο νερό αποθηκεύεται για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα στα μπουκάλια και σε υψηλότερες θερμοκρασίες από το νερό που διανέμεται με το δίκτυο ύδρευσης.

Το νερό εμφιαλώνεται σε πλαστικά ή γυάλινα μπουκάλια. Ομως τα πλαστικά μπουκάλια κατασκευάζονται από ΡΕΤ (τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο). Για την παραγωγή ΡΕΤ, το 90% των παραγωγών χρησιμοποιούν τον καταλύτη τριοξείδιο του αντιμονίου, ο οποίος θεωρείται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως πιθανό καρκινογόνο στοιχείο. Επίσης, η πλειονότητα των πλαστικών μπουκαλιών δεν ανακυκλώνεται και καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής όπου παραμένουν αδιάσπαστα για αρκετές δεκάδες χρόνια.

Τα φυσικά νερά περιέχουν διάφορα ανόργανα και οργανικά συστατικά, τα οποία μπορεί να είναι διαλυμένα ή αιωρούμενα. Οι προδιαγραφές για την ποιότητα των εμφιαλωμένων νερών είναι ίδιες με αυτές που ισχύουν και για το πόσιμο νερό. Το άθροισμα των δισθενών κατιόντων, κυρίως ασβέστιο και μαγνήσιο, προκαλεί σκληρότητα στο νερό. Ενα ποσοστό της σκληρότητας εξαφανίζεται (κατακρημνίζεται) εάν βράσουμε το νερό.

Ο όρος σκληρότητα μας είναι γνωστός γιατί συχνά χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει φυσικά νερά τα οποία δεν αφρίζουν επαρκώς στο πλύσιμο.

Αυτό οφείλεται στα πολυσθενή κατιόντα που υπάρχουν στο νερό, τα οποία αντιδρούν με το περιεχόμενο στεατικό οξύ του σαπουνιού σχηματίζοντας δυσδιάλυτα άλατα, τα οποία δεν επιτρέπουν τη δημιουργία καλού αφρού στο πλύσιμο. Επίσης, ο όρος σκληρότητα χαρακτηρίζει νερά τα οποία κατά το βράσιμο δημιουργούν ένα ίζημα ανθρακικού ασβεστίου το οποίο παρατηρείται συνήθως στα οικιακά σκεύη (π.χ. κατσαρόλες) και στους σωλήνες ζεστού νερού.

Οι πλέον συνηθισμένες μονάδες σκληρότητας είναι mg/L ισοδύναμο ανθρακικό ασβέστιο (CaCO3). Τα νερά κατατάσσονται βάσει της ολικής τους σκληρότητας σε μαλακά (0-75 mg/L CaCO3), μέτρια (75-150 mg/L CaCO3), σκληρά (150-300 mg/L CaCO3) και πολύ σκληρά (>300 mg/L CaCO3).

Μολονότι πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι τα σκληρά νερά μπορεί να επιδεινώσουν διάφορες ασθένειες (π.χ. κολικούς, υπέρταση), τα αποτελέσματα αυτά είναι αβέβαια. Επίσης μελέτες υποστηρίζουν ότι το σκληρό νερό θα μπορούσε να δρα ευεργετικά κατά καρδιακών νοσημάτων, εξαιτίας του ασβεστίου που περιέχει. Το συμπέρασμα αυτό είναι πολύ αμφισβητήσιμο, διότι τα σκληρά νερά σχετίζονται με υψηλές συγκεντρώσεις ολικών διαλυτών στερεών, τα οποία κάθε άλλο παρά ευεργετικά κατά καρδιακών νοσημάτων θεωρούνται.

Ως εκ τούτου δεν υπάρχει προδιαγραφή που να επιβάλει κάποιο ανώτατο παραδεκτό όριο για τη σκληρότητα του νερού.

Τα εμφιαλωμένα νερά στην ετικέτα τους περιλαμβάνουν τα τυπικά συστατικά των χημικών αναλύσεων μαζί με τις τιμές αγωγιμότητας, pH και ολικών διαλυτών στερεών.

Οι πληροφορίες αυτές χαρακτηρίζουν την ποιότητα του νερού, η οποία δεν είναι απαραίτητα κατανοητή από τον μέσο καταναλωτή. Οι τιμές των διαφόρων εμφιαλωμένων νερών που κυκλοφορούν στο ελληνικό εμπόριο διαφέρουν σημαντικά. Τις περισσότερες φορές η τιμή των εμφιαλωμένων νερών είναι αντιπροσωπευτική της ποιότητάς τους, αλλά όχι πάντα.

Τα περισσότερα από τα εμφιαλωμένα νερά (ελληνικά και ξένα) που κυκλοφορούν ευρέως στην ελληνική αγορά εξετάστηκαν προσεκτικά και η σκληρότητά τους υπολογίστηκε βάσει των δεδομένων χημικής ανάλυσης που εμφανίζονται στις ετικέτες.

Σημειώθηκε ότι οι τιμές των τυπικών συστατικών και της σκληρότητας των 37 εμφιαλωμένων νερών που εξετάστηκαν παρουσίασαν ουσιαστικές διακυμάνσεις και μεταβλητότητα. Τα περισσότερα από τα εμφιαλωμένα νερά είναι σκληρά και μάλιστα ορισμένα είναι πολύ σκληρά.

Για ευκολότερη ομαδική σύγκριση, οι τιμές της σκληρότητας των εμφιαλωμένων νερών που εξετάστηκαν παρουσιάζονται γραφικά στον πίνακα. Επίσης όπως φαίνεται από άλλες έρευνες, η σκληρότητα των εμφιαλωμένων νερών είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αγωγιμότητα και τη συγκέντρωση των ολικών διαλυτών στερεών.

Το εμφιαλωμένο νερό είναι απαραίτητο για ορισμένες δραστηριότητες και χρήσεις, αλλά το καθαρό νερό σε αρκετά οικονομική τιμή είναι βασικό δικαίωμα όλων. Προστατεύοντας τους ποταμούς και τα υδροφόρα στρώματα, μπορούμε να βοηθήσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες ύδρευσης να παραδίδουν πόσιμο νερό καλής ποιότητας σε προσιτή τιμή και συγχρόνως βοηθάμε στο να μειωθεί η ζήτηση του εμφιαλωμένου νερού.

Κωνσταντίνος Χρυστικόοπουλος
Καθηγητής, διευθυντής Εργαστηρίου Τεχνολογίας του Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Πατρών

Πηγή: http://www.enet.gr

Η συνεχής πρακτική του Τάι Τσι Τσουάν προσφέρει στο σώμα τη δυνατότητα να παραμένει νέο και ελαστικό, το προφυλάσσει, το βοηθά ακόμα και να αναρρώσει, αυξάνει το επίπεδο της βιοενέργειας του οργανισμού (δρομολογώντας σωστά την ενέργεια στους μεσημβρινούς του).

Επιπλέον αποκαθιστά τη συναισθηματική ισσοροπία και αναπτύσσει την ενεργειακή «ευαισθησία», προλαμβάνοντας έτσι την εμφάνιση αρνητικών συμπτωμάτων στο φυσικό μας σώμα.

Taiji”, σημαίνει κυριολεκτικά «το τελικό ανώτερο», «το σύμπαν». Η έμφαση είναι στην εξάσκηση του νου και της συνειδητότητας.

Οι κινήσεις είναι συνεχείς απο την αρχή ως το τέλος και απο μια στάση στην επόμενη, με απόλυτη κυκλικότητα. Η σωματική εξάσκηση, σύμφωνα με τα παλιότερα κείμενα, χαρακτηρίζετε απο τη χρήση των αρθρώσεων ως μοχλών, που συγχρονίζονται μέσα από χαλάρωση κι όχι τόσο μέσα από μυική ένταση, με στόχο την εξουδετέρωση ή την πραγματοποίηση της επίθεσης. Η αργή, επαναληπτική εργασία που απαιτείται για να μάθει κάνεις αυτή την τεχνική, αυξάνει σταδιακά αλλά σταθερά την εσωτερική κυκλοφορία επηρεάζοντας θετικότατα την αναπνοή, τη θερμοκρασία του σώματος, το κυκλοφοριακό και λεμφικό σύστημα κλπ…Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι αλλαγές γίνονται μόνιμες, και αντικρούουν τα βλαβερά αποτελέσματα του στρες στο ανθρώπινο σώμα. Έτσι, ο ασκούμενος έχει πρόσβαση σε όλη του την ενέργεια, ενέργεια που μπορεί να χρησιμοποιήσει και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής του.

Με άλλα λόγια το Τάι Τσι Τσουάν, εκτός από μία εξαίρετη γυμναστική, αποτελεί προληπτική αγωγή ή συμπληρωματική βοηθητική μέθοδο θεραπείας – μια προσέγγιση που αποδέχεται ήδη και η δυτική επιστήμη.

Πηγή: http://www.european-village.org/

Ο βρετανικός «Observer» αναγορεύει τη Μύκονο, και ασφαλώς την Ελλάδα, μεγάλη νικήτρια του φετεινού καλοκαιριού, καθώς ανφέρεται στις δεκάδες διασημότητες που ….

επέλεξαν πάλι τη Μύκονο, γυρίζοντας την πλάτη στην πολύ ακριβή πλέον Ίμπιζα.

Λίντσεϊ Λόχαν, Κριστιάνο Ρονάλντο, Εμάνουελ Νόιερ… Μερικοί μόνο από τους δεκάδες επώνυμους ηθοποιούς, τραγουδιστές, αθλητές που κατέκλυσαν και φέτος τη Μύκονο, γυρίζοντας την πλάτη στο επίσης «κοσμοπολίτικη», αλλά πλέον ιδιαίτερα ακριβή, Ίμπιζα. Στο ρεπορτάζ στο βρετανικό Observer, ασφαλώς δε θα μπορούσε να λείπει η αναφορά στα πάρτι της χλιδής στο νησί των ανέμων, καθώς γίνεται εκτενή αναφορά στην «παρέλαση» από κότερα, σαμπάνιες και χλιδάτα πάρτι.
Όπως σημειώνερι μάλιστα ο «Observer», αυτή η εικόνα της Μυκόνου έρχεται ίσως την καλύτερη στιγμή για την Ελλάδα, καθώς προσπαθεί να ανακτήσει τη χαμένη της αίγλη μετά από τα χρόνια της οικονομικής ύφεσης. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μάλιστα, η Ελλάδα έχει γίνει «ο πιο καυτός τουριστικός προορισμός στην Ευρώπη» φέτος, παρά τις τουλάχιστον 300.000 ακυρώσεις κρατήσεων από τη Ρωσία και την Ουκρανία.

Επικαλούμενη μάλιστα επίσημα στοιχεία του ΣΕΤΕ, η βρετανική εφημερίδα αναφέρει πως η Ελλάδα θα πιάσει τον στόχο των 19 εκατομμυρίων τουριστών (21,5 εκ. με τους επιβάτες κρουαζιερόπλοιων), ενώ οι ετήσιες αυξήσεις αφίξεων σε πολλά αεροδρόμια της χώρας διαμορφώνονται σε διψήφια ποσοστά: 31% στην Αθήνα, 40% στη Μύκονο και 62,5% στην Καλαμάτα.

Πηγή: http://www.trelokouneli.gr

Τριάντα λεπτά γυμναστικής είναι αρκετά για να μειώσουν την επιθυμία για κατανάλωση αλκοόλ και να βελτιώσουν τη ψυχολογική διάθεση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που έγινε στο Κέντρο Έρευνας και Αξιολόγησης της Φυσικής Απόδοσης και το εργαστήριο Ψυχολογίας της Άσκησης και Ποιότητα Ζωής του ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Θανάση Τζιαμούρτα σε συνεργασία με την Ψυχιατρική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διαπίστωσαν ότι μόλις 30 λεπτά άσκησης είναι ικανά να αυξήσουν έως και τρεις φορές παραπάνω τα επίπεδα της β-ενδοφρίνης -ουσίας που αποτελεί μέρος του ενδογενούς οπιούχου συστήματος του οργανισμού- στο ανθρώπινο σώμα.

Παράλληλα υπήρξε μείωση στην επιθυμία για λήψη αλκοόλ κατά περίπου 20%, ενώ έτειναν να επηρεαστούν τα ευχάριστα συναισθήματα βελτιώνοντας τη διάθεση και να μειωθούν σημαντικά τα δυσάρεστα.

«Τα αποτελέσματα αυτά είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά και μας δίνουν τη δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας για να αναδείξουμε τη μορφή εκείνης της άσκησης που θα αποτρέψει το αλκοολικό άτομο να υποτροπιάσει», εξηγεί ο κ.Τζιαμούρτας.

«Λαμβάνοντας υπόψη τις αρνητικές επιπτώσεις της κατάχρησης και εξάρτησης από το αλκοόλ στην υγεία, αλλά και σε άλλους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, αποτελεί επιτακτική ανάγκη η εξεύρεση των κατάλληλων μεθόδων που θα μειώσουν την εξάρτηση ενός ατόμου από το αλκοόλ. Η σωματική άσκηση θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημαντικό εφόδιο στα χέρια του κλινικού γιατρού στην αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου», σημειώνει ο ίδιος.

Ο αλκοολισμός αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία αφού σαν φαινόμενο φαίνεται να ακολουθεί αυξητικές τάσεις.Το δυσάρεστο, σύμφωνα με τον κ.Τζιαμούρτα, είναι ότι τα άτομα τα οποία επιζητούν θεραπεία είναι νεαρής σχετικά ηλικίας (30-50έτη). Παραπάνω από τα μισά άτομα θα συμπεριφερθούν κάποια στιγμή βίαια στην οικογένεια, ενώ περίπου τέσσερα στα 10 άτομα θα οδηγήσουν υπό την επήρεια αλκοόλ. Τα υψηλά ποσοστά υποτροπής (60% έως και 90%) και το χαμηλό ποσοστό θεραπείας (μόνο ένα 20% των αλκοολικών διακόπτουν τη λήψη οινοπνεύματος) καθώς και η γενικότερη προτροπή των θεραπευτών προς τα εξαρτημένα από ουσίες άτομα για έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, έχουν οδηγήσει τους ερευνητές στη διερεύνηση εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης της εξάρτησης,όπως είναι η σωματική άσκηση.

Η άσκηση, διευκρινίζει ο ίδιος, έχει αρκετά προνόμια έναντι άλλων μορφών θεραπείας για τον αλκοολισμό. Δεν απαιτεί τη λήψη φαρμακευτικών ουσιών, απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του ασθενούς για την αντιμετώπιση του προβλήματος, παρά μια παθητική στάση επίλυσης του προβλήματος από άλλους, και είναι εύκολα προσβάσιμη από όλους σε σχέση με τη θεραπεία με φαρμακευτικές ουσίες ή ψυχολογική υποστήριξη.

Παρά το γεγονός ότι η άσκηση θεωρείται από ορισμένους ότι θα μπορούσε να βοηθήσει, ως συμπληρωματική θεραπεία, στην αντιμετώπιση του αλκοολισμού, πολύ λίγες προσπάθειες έχουν γίνει για να εξετάσουν την αξία αυτής στην πρόληψη υποτροπής αλκοολικών ατόμων.

Προηγούμενες εργασίες από το εργαστήριο του κ.Τζιαμούρτα και των συνεργατών του έχουν δείξει ότι η επίδραση της άσκησης σε αλκοολικά άτομα είναι τέτοια που να εκκρίνονται ενδογενή οπιούχα, όπως η β-ενδορφίνη, σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η β-ενδορφίνη είναι η ουσία που συνδέεται με την ευχαρίστηση και ότι τα επίπεδα της είναι χαμηλά στα άτομα με αλκοολισμό, η άσκηση θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα μέσο βελτίωσης του αισθήματος της ευχαρίστησης, το οποίο συνήθως επιζητά το άτομο διαμέσου του οινοπνεύματος.

Πηγή: http://ygeiologia.wordpress.com

Πόσοι επιστρέφουμε από τις καλοκαιρινές μας διακοπές και αντί για χαρούμενες αναμνήσεις αισθανόμαστε θλίψη; Προφανώς, όλοι θα θέλαμε περισσότερες ημέρες ανάπαυλας, ξεγνοιασιάς και διασκέδασης μακριά από το άγχος και τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Όμως, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, ο οποίοι μπορεί να οδηγηθούν στην κατάθλιψη μετά τις διακοπές. Το Σύνδρομο Κατάθλιψης Μετά τις Διακοπές, η PVDS (Post Vacations Depression Sydrome) όπως είναι ο επιστημονικός όρος, είναι μια ιδιαίτερη μορφή στρες.

Το έντονο στρες και η πίεση που όλοι δέχονται στο εργασιακό χώρο έχει σαν αποτέλεσμα κάποιοι να μην θέλουν να επιστρέψουν στα καθήκοντά τους, νια νιώθουν έντονα το αίσθημα της απογοήτευσης, να πιέζονται, να αγωνιούν για το τι τους περιμένει και όλο αυτό να τους βαραίνει απίστευτα ώστε οδηγούνται στη μελαγχολία.

Κάποια από τα συμπτώματα του Συνδρόμου Κατάθλιψης Μετά τις Διακοπές είναι: Δυσφορία, ταχυπαλμία, ημικρανίες- ζαλάδες, απώλεια ή αύξηση βάρους, υπερβολικό άγχος, έλλειψη προσαρμοστικότητας και βέβαια κατάθλιψη.

Πώς να το αντιμετωπίσετε:

Καλό θα είναι να μην παίρνετε όλες τις ημέρες της καλοκαιρινής σας άδειας μαζί αλλά να αφήσετε κάποιες ημέρες (αν αυτό γίνεται προκειμένου να οργανώσετε κάποιες μικρές αποδράσεις και μέσα στο φθινόπωρο ή το χειμώνα.
Οργανώστε τις υποχρεώσεις που έχετε σε σπίτι και γραφείο ώστε η προσαρμογή σας να γίνει πιο εύκολα.
Επαναφέρετε σιγά- σιγά το ωράριο που είχαν πριν. Κοινώς ελαττώστε σιγά- σιγά τα ξενύχτια.
Κάντε μια μικρή εκδρομή ακόμα και το πρώτο Σαββατοκύριακο με το που θα επιστρέψετε.
Εντάξτε στην καθημερινότητά σας ευχάριστες υποχρεώσεις που σας ικανοποιούν και σας ομορφαίνουν την ζωή.

Πηγή: http://www.sofokleousin.gr

Παρά τους κινδύνους των νέο-αναδυόμενων νοσημάτων και τον φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων, ο αριθμός των ταξιδιωτών κάθε χρόνο αυξάνει ενώ το εύρος των προορισμών διευρύνεται όλο και περισσότερο, καθώς οι ταξιδιώτες στις μέρες μας προτιμούν όλο και πιο απομακρυσμένους και εξωτικούς προορισμούς.

Ενδεικτικά, το 1950 ο αριθμός των διεθνών ταξιδιωτών σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν μόνο 50 εκ., το 1970 οι ταξιδιώτες αυξήθηκαν στα 150 εκ., και το 2001 έφτασαν στα 693 εκ., δηλ. μέσα σε 20 και 30 χρόνια αντίστοιχα παρατηρήθηκε αύξηση της τάξεως του 300% και 480%! Μόνο το 1999, 75 εκ. κάτοικοι ανεπτυγμένων χωρών επισκέφθηκαν αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ τα επόμενα χρόνια ο αριθμός αυτός παρουσίασε εκθετική αύξηση.

Από τους περασμένους αιώνες ήταν γνωστά στοιχεία για μετάδοση νοσημάτων, όπως η πανώλη, ο κίτρινος πυρετός ή η σύφιλη, μέσω ιεραποστολών και εξερευνητών που ταξίδευαν σε χώρες εκτός Ευρώπης. Σε αυτά, τις τελευταίες δεκαετίες, ήρθαν να προστεθούν και νέα, αναδυόμενα νοσήματα όπως η HIV λοίμωξη και η πολυανθεκτική ελονοσία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του SARS· η νόσος, μέσα σε διάστημα λίγων μόλις εβδομάδων, επεκτάθηκε σε όλον τον κόσμο μέσω των ταξιδιωτών απειλώντας τη δημόσια υγεία. Σημαντικότερα εξάλλου, από πλευράς κινδύνου θνητότητας για τον ταξιδιώτη, είναι τα ατυχήματα και η έξαρση προϋπάρχουσας νόσου (π.χ. καρδιακή νόσος).

Με βάση αυτά τα δεδομένα, ορισμένοι κλινικοί γιατροί άρχισαν, από την δεκαετία του 1980, να μελετούν τις αρχές και τις συστάσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθού για την προστασία της υγείας του ταξιδιώτη. Η μελέτη της πρόληψης των νοσημάτων που αφορούν τον ταξιδιώτη αναπτυχθηκε παράλληλα με τον αριθμό των ταξιδιωτών και το εύρος των προορισμών, για να πάρει στις μέρες μας τη μορφή του εξειδικευμένου τομέα.

Η ταξιδιωτική ιατρική αποτελεί τον τομέα φροντίδας υγείας που ασχολείται κυρίως με την πρόληψη των νοσημάτων που αφορούν τον ταξιδιώτη, και κατά δεύτερο λόγο, με την εκτίμηση και αντιμετώπιση του ταξιδιώτη που νοσεί μετά την επιστροφή του. Κατ’ επέκταση, αποτελεί τομέα της δημόσιας υγείας, δεδομένης της εμπλοκής της στη διαχείριση εισαγόμενων νοσημάτων.

Η Ταξιδιωτική Ιατρική άπτεται πολλών ιατρικών ειδικοτήτων και υποειδικοτήτων όπως η λοιμωξιολογία και τροπική ιατρική, η δημόσια υγεία, η προληπτική ιατρική, η γεωγραφική ιατρική και η γενική ιατρική. Στις περισσότερες χώρες υπηρεσίες ταξιδιωτικής ιατρικής παρέχουν εξίσου τόσο οι κλινικοί ιατροί όσο και οι νοσηλευτές ή οι επόπτες υγείας. Αυτό εξάλλου, που την διαφοροποιεί από άλλους τομείς της ιατρικής είναι η ταχύτατη μεταβολή των δεδομένων που επικρατούν σε κάθε χώρα του κόσμου τη δεδομένη στιγμή, καθώς εξάρσεις επιδημιών, φυσικές καταστροφές και μεταναστεύσεις ομάδων πληθυσμού, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξουν το σχετικό κίνδυνο για τον ταξιδιώτη.

Πηγή: Εγχειρίδιο Ταξιδιωτικής Ιατρικής ΚΕΕΛΠΝΟ

Οι περισσότεροι προπονητές θεωρούν ότι το πιο σημαντικό στοιχείο στην προετοιμασία για ένα μαραθώνιο είναι το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων, αλλά μεθοδικά. Οι ερασιτέχνες δρομείς προσπαθούν συνήθως να φθάσουν σε ένα μέγιστο 32 χιλιόμετρα σε μία μεμονωμένη κούρσα και σε εβδομαδιαία βάση τα 64 χιλιόμετρα, αλλά αυτό μεταβάλλεται από εβδομάδα σε εβδομάδα. Οι πεπειραμένοι επαγγελματίες μπορούν να τρέξουν μια μέχρι και 200 χλμ την εβδομάδα. Αλλά τα πολλά χιλιόμετρα εγκυμονούν και μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού.

Πολλά προγράμματα προετοιμασίας διαρκούν πέντε ή έξι μήνες για τους αρχάριους που δεν τρέχουν καθόλου, με μια βαθμιαία αύξηση (κάθε δύο εβδομάδες) στην απόσταση που τρέχουν και τελικά μια μικρή μείωση (1 έως 3 εβδομάδες) για ξεκούραση. Συνήθως ο αθλητής θα τρέξει 5 φορές την εβδομάδα. Το πρόγραμμα γενικά αυξάνει την απόσταση, φτάνοντας στην ανώτερη απόσταση (32 χλμ) 3 εβδομάδες πριν τον αγώνα. Μετά η εβδομαδιαία απόσταση μειώνεται σταδιακά μέχρι τον αγώνα.

Για ένα πιο έμπειρο ερασιτέχνη, 3 μήνες προετοιμασίας 5 φορές την εβδομάδα είναι συνήθως αρκετές για ένα χρόνο γύρω στις 4 ώρες. Για ένα αρχάριο 6 μήνες.

Τα προγράμματα προετοιμασίας μπορούν να βρεθούν στο Runner’s World, Hal Higdon, Jeff Galloway, Αθλητική Ένωση της Βοστώνης  και από πολυάριθμες άλλες πηγές.

Η πολύ προπόνηση μπορεί επίσης να προκαλέσει τραυματισμούς οπότε συνιστάται η προπόνηση ακολουθώντας κάποιο πρόγραμμα, όπως π.χ του Hal Higdon.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Είναι ένα άθλημα που συνδυάζει το μπιτς βόλεϊ και το ποδόσφαιρο. Παίζεται σε γήπεδο του βόλεϊ στην άμμο και η κάθε ομάδα αποτελείται από δυο παίχτες.

Είδαμε χθες,τον Μιχάλη Μουρούτσο,να παίζει με τις ώρες ποδοβόλεϊ στο γήπεδο του αστέρα με τον ποδοσφαιριστή Χρήστο Αρκούδα.Σίγουρα όσοι έχουν δουλέψει αρκετά χρόνια τα πόδια τους με εκρηκτική άσκηση,όπως έχει δουλέψει ο Μιχάλης,αρκετά χρόνια με το WTF-T.K.D είναι πιο εύκολο να μπει στο προχωρημένο επίπεδο και να παίζει ακόμα και αγώνες.

Αν δεν θέλετε να είστε ξαπλωμένοι με τις ώρες σε μια ξαπλώστρα τεμπελιάζοντας και αναζητάτε κάτι έντονο και δυναμικό,επιλέξτε το ποδοβόλεϊ!

Κάντε δροσιστικές βουτιές και άσκηση εντυπωσιάζονταν μαζί και την παρέα σας!

Είναι ιδανικό για να σε εκτονώσει και να μην πάρεις γραμμάριο στις καλοκαιρινές διακοπές σου!

Στην φωτογραφία ο Αντώνης Γουνέλας, λάτρης του ποδοβόλεϊ, ποδοσφαιριστής, και συνεργάτης της Nike Hellas καθώς επίσης και δικός μου.

Θαυμάστε την εντυπωσιακή του εναέρια κλωτσιά!
Holistic fitness – Sofia Amountzia

Αμερικάνοι ερευνητές βρήκαν μία πολύ σημαντική αξιοποίηση της τεχνολογίας των 3D εκτυπωτών στον τομέα της ιατρικής, «εκτυπώνοντας» δομές χόνδρων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε μεταμοσχεύσεις.

Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Αναγεννητικής Ιατρικής του πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζέημς Γιού, πιστεύουν ότι αυτές οι εκτυπωμένες κατασκευές μελλοντικά θα μεταμοσχεύονται με επιτυχία σε ασθενείς και θα τους βοηθούν να αναγεννούν τον κατεστραμμένο ιστό του χόνδρου τους ακόμα και στις αρθρώσεις.

Ο εκτυπωτής που χρησιμοποιήθηκε για την διαδικασία χαρακτηρίζεται υβριδικός, αφού συνδυάζει δύο χαμηλού κόστους διαδικασίες: έναν συμβατικό εκτυπωτή ψεκασμού μελάνης (inkjet) και μια μηχανή ηλεκτρικής περιστροφής, η οποία χρησιμοποιεί το ηλεκτρικό ρεύμα για να παράγει πολύ λεπτές ίνες από ένα διάλυμα πολυμερούς (αντί για μελάνη). Ο συνδυασμός αυτός επιτρέπει την κατασκευή ιδιαίτερα ανθεκτικών δομών τόσο από φυσικά όσο και από συνθετικά υλικά, επιτρέποντας στα κύτταρα να αναπτυχθούν γύρω τους.

Οι ερευνητές αντί για μελάνι χρησιμοποίησαν εύκαμπτες στρώσεις συνθετικού πολυμερούς συνδυασμένες με ένα διάλυμα κυττάρων χόνδρου, τα οποία πήραν από το αυτί ενός λαγού και εκτύπωσαν τετράγωνες δομές με διαγώνιο δέκα εκατοστών και πάχος 0,4 χιλιοστών.

Στη συνέχεια «φόρτωσαν» τις δομές αυτές με διάφορα βάρη δοκιμάζοντας την ανθεκτικότητά τους και μετά από μια εβδομάδα, βεβαιώθηκαν ότι τα κύτταρα των χόνδρων ήταν ακόμα ζωντανά. Στο τελευταίο στάδιο του πειράματος, οι χόνδρινες δομές εισήχθησαν σε ποντίκια για διαστήματα δύο έως οκτώ εβδομάδων ώστε να δοκιμαστούν στις πραγματικές συνθήκες ενός ζωντανού οργανισμού και μετά από 2 μήνες παρατηρήθηκε ότι οι υβριδικές δομές είχαν πλέον αναπτύξει όλα τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες ενός τυπικού ελαστικού χόνδρου.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr