Ο Διόνυσος  ήταν ο θεός των αμπελιών και του κρασιού. Οι αρχαίοι Έλληνες τον λάτρευαν, καθώς το κρασί  αποτελούσε γι’ αυτούς τρόπο ζωής και βασικό στοιχείο στη διατροφή τους.

Δεν είναι τυχαίο, πως από το 450 π.Χ. έχει αναγνωριστεί η ευεργετική επίδραση του κρασιού: δρα προστατευτικά και προληπτικά ενάντια στη στεφανιαία νόσο αλλά και σε πολλές μορφές καρκίνου.

Έρευνα του Harvard για τη γήρανση έδειξε ότι η ρεσβερατρόλη (περιέχεται στο κόκκινο κρασί και είναι μια ισχυρή αντιοξειδωτική ένωση που κάνει καλό και στην καρδιά) επεκτείνει τη ζωή των κυττάρων και δρα αντιγηραντικά. Το κρασί μπορεί να διατηρεί και να προστατεύει τις διανοητικές λειτουργίες των ηλικιωμένων.

Οι μελέτες που παρέχουν αποδείξεις ότι η κατανάλωση κρασιού (ένα δύο ποτηράκια την ημέρα) μπορεί να εμποδίσει ή να καθυστερήσει την ανάπτυξη εκφυλιστικών ασθενειών του εγκεφάλου, όπως είναι το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ είναι πολλές. Μπορεί ακόμη να μειώσει τον κίνδυνο πεπτικών ελκών και να απαλλάξει το σώμα από τα βακτηρίδια που τα προκαλούν.

Επίσης, το κρασί εμποδίζει τη φθορά των δοντιών καθώς σκληραίνει το σμάλτο σας (πρόληψη της τερηδόνας).

Το λευκό κρασί λειτουργεί ευεργετικά όμως και στο αναπνευστικό σύστημα, καθώς βελτιώνει τη λειτουργία των πνευμόνων. Ειδικά για τις γυναίκες, μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου των ωοθηκών, αυξάνει τη δύναμη των οστών και  μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικών επεισοδίων.

Στο πλαίσιο της έρευνας Immidiet, που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Clinical Nutrition, 1.604 ενήλικες υποβλήθηκαν σε μια ολοκληρωμένη ιατρική εξέταση. Όσοι από αυτούς έκαναν συστηματική, μέτρια κατανάλωση κρασιού είχαν υψηλότερα επίπεδα ωμέγα – 3 λιπαρών οξέων στο αίμα.

Με λίγη προσοχή και τήρηση του μέτρου του ενός ποτηριού κρασί μπορούμε να κάνουμε καλή παρέα αλλά και να χαλαρώσουμε με καλή διάθεση και υγεία.

Τα fast food δεν αποτελούν απλώς μια διατροφική επιλογή. Έγιναν μόδα, τρόπος ζωής και απέκτησαν εκατομμύρια πιστούς φίλους, ιδιαίτερα ανάμεσα στα μικρά παιδιά.

Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας τους; Οι έξυπνες διαφημιστικές καμπάνιες, τα “πιασάρικα” χαρακτηριστικά των προς πώληση τροφίμων, που αποτέλεσαν εξαιρετικά μέσα επιβολής.

Σύμφωνα με μελέτες, οι περισσότερες διαφημίσεις fast food προβάλλονται στη διάρκεια παιδικών ζωνών. Τα παιδιά αποτελούν το μεγαλύτερο target group των διαφημιστών, οι οποίοι επινοούν πολλούς και έξυπνους τρόπους να τα προσεγγίσουν.

Όμως, πίσω από τη μεγαλοπρέπεια των διαφημιστικών εικόνων οι συνέπειες είναι μεγάλες και σκληρές…

Τρόφιμα όπως το χάμπουργκερ, οι τηγανιτές πατάτες, οι μπουκίτσες κοτόπουλου είναι άμεσα συνδεδεμένα με την παχυσαρκία. Κορεσμένα λιπαρά, ζάχαρη, αλάτι και πολλές θερμίδες είναι αυτά που τα συνοδεύουν.

Πέρα από τη παχυσαρκία όμως, η αυξημένη κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών οξέων συμβάλλει και  στην εμφάνιση διαφόρων νοσημάτων όπως ο διαβήτης τύπου 2, η υπέρταση και υπερλιπιδαιμίες, τα καρδιαγγειακά, ο καρκίνος κ.ά.

Όταν γίνει η επεξεργασία των κορεσμένων λιπαρών σε μεγάλες θερμοκρασίες παράγονται τα λεγόμενα trans λιπαρά. Αυτά, όταν το λάδι παρασκευής χρησιμοποιείται πολλές φορές αυξάνονται συνεχώς.

Γιατί όμως επιλέγουν οι γονείς τα fast food; 

Ακριβώς εξαιτίας του καθημερινού ρυθμού ζωής. Οι απαιτητικές ώρες εργασίας και οι υποχρεώσεις έχουν περιορίσει τον χρόνο και εξαλείψει την προετοιμασία του σπιτικού φαγητού.

Σε μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων του Μέριλαντ αναφέρεται πως τα επιβλαβή αποτελέσματα μιας τέτοιας διατροφής μπορούν να αποτυπωθούν στο DNA, με αποτέλεσμα να τα κληρονομήσουν οι απόγονοί μας.

Σε έρευνα του Κολέγιο Goldsmiths του Πανεπιστημίου του Λονδίνου διαπιστώθηκε πως οι γονείς με υψηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση συνηθίζουν τα παιδιά τους  να τρώνε γεύματα παρασκευασμένα με φρέσκα συστατικά,  με αποτέλεσα να  επηρεάζεται θετικά το IQ τους.

Τροφές σαν και αυτές έχουν και ψυχολογικές συνέπειες, αφού μπορούν να επιφέρουν κατάθλιψη ή και στερητικό σύνδρομο. Ερευνητές από τον Καναδά μέσω πειραμάτων διαπίστωσαν πως μια δίαιτα πλούσια σε λιπαρά, μπορεί να μας κάνει περισσότερο ανήσυχους μετά από 6 εβδομάδες. Αυτό συμβαίνει καθώς οι τροφές τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λίπος αλλάζουν τη χημική δραστηριότητα του εγκεφάλου, προκαλώντας συμπτώματα στέρησης και κατάθλιψης, όταν σταματά η κατανάλωσή τους.