Τα αυγά είναι από τα θρεπτικότερα τρόφιμα που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος και τα οποία αποτελούν κανονικό μέρος της δίαιτάς του. Πρέπει, όμως, να σημειωθεί ότι είναι ευαλλοίωτα όπως και τα υπόλοιπα ζωικά τρόφιμα. Τα αυγά και τα προϊόντα αυγού έχουν εμπλακεί σε πολλές περιπτώσεις τροφοδηλητηριάσεως από Salmonella. Ακόμη και τα ακέραια, καθαρά και φρέσκα αυγά μπορεί να περιέχουν Salmonella Enteritidis, η οποία προκαλεί ασθένεια στον άνθρωπο. Τούτο συμβαίνει γιατί κατά το σχηματισμό του αυγό στον ωοφόρο αγωγό της κότας (και των άλλων πουλερικών) το εσωτερικό επιμολύνεται πριν να σχηματισθεί το κέλυφος του αυγού. Παρ’ όλο που ο αριθμός των αυγών που επιμολύνονται είναι μικρός, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις τροφοδηλητηριάσεως κατά τα τελευταία έτη. Έτσι, για να είναι τα αυγά ασφαλή θα πρέπει να υφίστανται κατάλληλο χειρισμό, ψύξη και μαγείρεμα.

Η Salmonella είναι ένα γένος τροφομεταφερομένων βακτηρίων τα οποία συνδέονται με τη βρωμιά και τα κόπρανα. Η σαλμονέλωση είναι μια τροφομεταφερομένη ασθένεια, η οποία μπορεί να προκύψει από την κατανάλωση επιμολυσμένων με Salmonella τροφίμων. Τα συμπτώματα της ασθενείας περιλαμβάνουν πόνους στο στομάχι, οι οποίοι εκδηλώνονται εντός 6 έως 48 ωρών από την κατανάλωση του επιμολυσμένου τροφίμου. Πολλοί ασθενείς πάσχουν από διάρροια και επίσης από ρίγη, πυρετό ή πονοκέφαλο. Οι περισσότεροι ασθενείς νοιώθουν καλλίτερα μετά από 3 έως 5 ημέρες, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι έχουν γρίπη και δεν επισκέπτονται το γιατρό. Σε περιπτώσεις που παρουσιάζονται συμπτώματα ασθενείας ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ή ΚΑΠΟΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ή ΚΑΠΟΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. Μπορεί να υπάρξει σοβαρός κίνδυνος για την υγεία σας. Η σαλμονέλωση μπορεί να απειλήσει τη ζωή σας και ιδιαιτέρως των νεαρών ατόμων, των γερόντων, των εγκύων γυναικών και των εξασθενημένων από άλλη ασθένεια ατόμων. Όλες δε οι κατηγορίες πληθυσμού μπορούν να μολυνθούν.

Ο όρος ‘προϊόντα αυγού’ αναφέρεται σε αυγά από τα οποία έχει απομακρυνθεί το κέλυφος και τα οποία έχουν υποστεί κάποια επεξεργασία. Τα βασικά προϊόντα αυγού είναι το πλήρες αυγό, το ασπράδι, ο κρόκος και διάφορα μίγματα με ή χωρίς άλλα συστατικά και τα οποία έχουν υποστεί επεξεργασία & παστερίωση και είναι διαθέσιμα με υγρή, κατεψυγμένη ή αφυδατωμένη μορφή.

Η παστερίωση είναι πολύ σπουδαία γιατί καταστρέφει τη Salmonella, χωρίς να μαγειρεύει τα αυγά ή χωρίς να επηρεάζει το χρώμα, τη γεύση-οσμή, τη θρεπτική αξία ή το σκοπό χρήσεως των αυγών.

Τα προϊόντα αυγού μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλά προϊόντα αρτοποιίας, καθώς και να καταναλωθούν μετά από μαγείρεμα (π.χ. ομελέτα). Είναι παστεριωμένα, αλλά και πάλι να χρησιμοποιούνται και να καταναλώνονται σε προϊόντα που έχουν ψηθεί ή τηγανισθεί ή μαγειρευθεί με άλλο τρόπο. Οι καταναλωτές πρέπει να προσέχουν και να εξασφαλίζουν ότι το εσωτερικό του προϊόντος που μαγειρεύουν έχει πιάσει τους 71°C. Τα παστεριωμένα προϊόντα μπορούν να αντικαταστήσουν τα νωπά αυγά σε συνταγές που δεν περιλαμβάνουν θέρμανση στους 71°C.

Ασφάλεια και Εμφάνιση των Αυγών

Αρκετές φορές ο καταναλωτής διαπιστώνει τη ύπαρξη μεταβολών στην εμφάνιση των αυγών, οι οποίες είναι κυρίως χρωματικές και οι οποίες μπορεί να μας επιτρέψουν να εξάγουμε συμπεράσματα ως προς την ασφάλεια αυτών. Τέτοιες μεταβολές είναι:

Κηλίδες Αίματος: Προκαλούνται από τη διάρρηξη ενός ή περισσοτέρων αιμοφόρων αγγείων στον κρόκο του αυγού κατά το χρόνο της ωοτοκίας. Τούτο δεν αποτελεί ένδειξη ότι το αυγό δεν είναι ασφαλές.

Θολό Ασπράδι: Το θολό ασπράδι είναι μια ένδειξη ότι το αυγό είναι πολύ φρέσκο. Καθώς το αυγό παλιώνει, το ασπράδι γίνεται διαυγές.

Ρόδινο ή Ιριδίζον Ασπράδι: Τούτο φανερώνει ότι επήλθε αλλοίωση από βακτήρια του γένους Pseudomonas. Μερικά από τα είδη του γένους αυτού παράγουν πρασινίζουσες, ιριδίζουσες, υδατοδιαλυτές χρωστικές και είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Χρώμα του Κρόκου: Ο κρόκος παρουσιάζει μια ποικιλία αποχρώσεων του κιτρίνου, οι οποίες οφείλονται στη διατροφή του πτηνού. Τούτο δεν συναρτάται με την ασφάλεια του αυγού. Πολλές φορές και όταν τα σφιχτοβρασμένα αυγά παρουσιάζουν μια πρασινωπή χροιά γύρω από τον κρόκο. Τούτο οφείλεται στο υπερβολικό βράσιμο του αυγού και είναι αποτέλεσμα της αντιδράσεως θειούχων ενώσεων με το σίδηρο. Πράσινος χρωματισμός μπορεί επίσης να προκύψει αν το νερό του βρασμού περιέχει πολύ σίδηρο. Παρόμοιος χρωματισμός μπορεί να εμφανισθεί στα χτυπητά αυγά και στις ομελέτες. Το πράσινο χρώμα δεν είναι επικίνδυνο.

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ & ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Ο κατάλληλος χειρισμός, αποθήκευση και μαγείρεμα θα έχουν ως αποτέλεσμα την αποφυγή των προβλημάτων τα οποία μπορούν να προκύψουν από τα αυγά. Έτσι:

Μην Τρώγετε Ωμά Αυγά: Ο κίνδυνος της σαλμονέλας είναι εκεί! Μην δοκιμάζετε ωμά αυγά ή προϊόντα που περιέχουν ωμά αυγά (π.χ. ζυμάρι για κέικ).

Αγοράζετε Καθαρά Αυγά: Να διαλέγετε καθαρά αυγά χωρίς ρωγμές και σπασίματα. Τα βακτήρια που υπάρχουν μπορούν να πολλαπλασιασθούν πολύ γρήγορα σε θερμοκρασία δωματίου. Μην πλένετε τα αυγά.

Διατηρείτε τα Αυγά στο Ψυγείο: Μετά την αγορά από το κατάστημα πωλήσεως, στο σπίτι τοποθετήστε τα αυγά στο ψυγείο που λειτουργεί σε θερμοκρασία 4°C ή λίγο παρακάτω. Να τα αποθηκεύσετε στη συσκευασία πωλήσεως στο ψυχρότερο μέρος του ψυγείου και όχι στην πόρτα του ψυγείου.

Χρησιμοποιείτε τα Αυγά εντός της Ημερομηνίας: Χρησιμοποιήστε τα ολόκληρα αυγά με κέλυφος εντός 3 με 5 εβδομάδων. Τα σφιχτοβρασμένα αυγά μπορούν να διατηρηθούν στο ψυγείο επί 1 εβδομάδα. Τα απομεινάρια γεύματος ή δείπνου (κρόκοι και ασπράδια) να καταναλώνονται εντός 4 ημερών. Αν τα αυγά σπάσουν κατά τη μεταφορά, στο σπίτι να τα σπάσετε και να τα τοποθετήσετε σε καθαρό δοχείο με αεροστεγές καπάκι, διατηρήστε και καταναλώστε τα εντός 2 ημερών.

Κατάψυξη: Τα αυγά δεν πρέπει να καταψύχονται με το κέλυφος. Αν θέλετε να τα καταψύξετε, σπάστε τα και καταψύξετε υγρά ολόκληρα αυγά ή αφού ξεχωρίσετε τα ασπράδια από τους κρόκους. Να χρησιμοποιείτε τα κατεψυγμένα αυγά εντός 1 έτους. Αυγά νωπά που καταψύχθηκαν τυχαία με το κέλυφος, διατηρήστε τα κατεψυγμένα, αποψύξτε τα στο ψυγείο. Αν έχει σπάσει το κέλυφος πετάξτε τα.

Ασφαλής Χειρισμός: Να πλένετε τα χέρια σας, τα σκεύη, το εξοπλισμό και τις επιφάνειες εργασίας με ζεστό νερό και σαπούνι πριν και μετά την επαφή με αυγά ή προϊόντα που περιέχουν αυγά. Μην διατηρείτε τα αυγά ακόμη και τα Πασχαλινά αυγά εκτός ψυγείου για περισσότερο από 2 ώρες. Να σερβίρετε τα βραστά και μαγειρεμένα αυγά αμέσως μετά το μαγείρεμα, διαφορετικά τοποθετήσατε σε αβαθές σκεύος και τοποθετήστε τα στο ψυγείο. Καταναλώστε τα εντός 3-4 ημερών.

Μαγείρεμα των Αυγών: Οι τρόποι μαγειρέματος των αυγών είναι πολλοί (βραστά, τηγανητά, ποσέ κ.λπ.). Σε όλες τις περιπτώσεις τα αυγά πρέπει να μαγειρεύονται κατά τρόπο ώστε ο κρόκος να πήζει. Οι ομελέτες και τα χτυπητά αυγά πρέπει ν μαγειρεύονται κατά τρόπο ώστε να μην παραμένουν ρευστά. Διάφορα φαγητά και σπεσιαλιτέ με αυγά πρέπει να μαγειρεύονται έτσι ώστε το εσωτερικό να πιάνει 71°C.

Χρησιμοποιείτε Ασφαλείς Συνταγές: Επιλέγετε και χρησιμοποιείτε συνταγές οι οποίες εξασφαλίζουν καταστροφή της σαλμονέλας. Αν πρέπει να χρησιμοποιήσετε συνταγή που περιέχει αυγά και η θερμοκρασία δεν θα φθάσει τους 71°C, τότε καλό είναι να χρησιμοποιηθούν παστεριωμένα αυγά. Τα περιβλήματα ξηρής μαρέγκας είναι ασφαλή. Το ίδιο ισχύει και για τις επικαλύψεις των 7-λεπτών και καραμέλας γιατί παρασκευάζονται με συνδυασμό καυτού σιροπιού και χτυπητών ασπραδιών. Οι πίτες που φέρουν επικάλυψη μαρέγκας θα είναι ασφαλείς αν ψηθούν στους 177°C επί 15 min περίπου. Πίτες Chiffon και χτυπημένα προϊόντα με φρούτα που παρασκευάσθηκαν με νωπά, χτυπημένα ασπράδια δεν μπορούν να θεωρηθούν ασφαλή. Σε όλες τις περιπτώσεις που περιλαμβάνεται θέρμανση, αυτή πρέπει να είναι τέτοια ώστε το κέντρο του προϊόντος να πιάνει 71°C.

Ασφάλεια των Προϊόντων Αυγού

Όταν αγοράζετε προϊόντα αυγού:

Τα δοχεία πρέπει να είναι κλειστά αεροστεγώς

Τα κατεψυγμένα προϊόντα δεν θα πρέπει να είναι ή να φέρουν σημάδια αποψύξεως

Να αγοράζετε εψυγμένα προϊόντα που διατηρούνται στους 4,5°C ή παρακάτω.

Να αποφεύγετε τα αφυδατωμένα αυγά που έχουν πήξει.

Κατά την αποθήκευση:

Διατηρήστε τα κατεψυγμένα αυγά μέχρι 1 έτος
Κοιτάξτε αν υπάρχει ημερομηνία λήξεως και ακολουθήστε την
Τα υγρά προϊόντα χωρίς ημερομηνία λήξεως, να διατηρούνται στους 4,5°C ή παρακάτω σε σφραγισμένες συσκευασίες μέχρι 7 ημέρες και μετά το άνοιγμα όχι πάνω από 3 ημέρες.
Μην καταψύχετε ανοιγμένες συσκευασίες ή αποψυγμένα κατεψυγμένα προϊόντα αυγού.
Τα αφυδατωμένα προϊόντα αυγού, εφ’ όσον δεν έχουν ανοιχθεί και δεν έχουν προσλάβει υγρασία μπορούν να διατηρηθούν για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα αν διατηρούνται σε δροσερό μέρος ή υπό ψύξη. Μετά το άνοιγμα να διατηρούνται στο ψυγείο.
Να χρησιμοποιείτε τα ανασυσταμένα προϊόντα αμέσως ή μετά τοποθέτηση στο ψυγείο και χρήση εντός της ημέρας.
Τα Πασχαλινά Αυγά

Κατά την περίοδο του Πάσχα συνηθίζεται να βάφονται και να διακοσμούνται αυγά. Τα αυγά αυτά είτε τρώγονται είτε χρησιμοποιούνται μόνο για διακόσμηση. Έτσι έχουμε:

Βαφή: Είναι προτιμότερο τα αυγά να βράζονται μέχρι να καταστούν σφιχτά (όχι μελάτα), να βάφονται με μια ασφαλή επιτρεπόμενη χρωστική και να τοποθετούνται στο ψυγείο εντός 2 ωρών.

Διακόσμηση: Σε μερικούς τύπους τσουρεκιού και ψωμιού και για λόγους διακοσμήσεως τοποθετούνται βαμμένα αυγά. Το ψωμί και το τσουρέκι διατηρούνται σε θερμοκρασία δωματίου. Επομένως το υπάρχον αυγό πρέπει να θεωρείται ως διακόσμηση μόνο και να μην τρώγεται.

Παιχνίδι: Σε μερικές περιπτώσεις τα πασχαλινά αυγά χρησιμοποιούνται ‘ως παιχνίδι’ με τα παιδιά, τα οποία πρέπει να ψάξουν να τα βρουν ή και κατά τις παραδοσιακές εκδηλώσεις μερικών χωρών πρέπει να τα βρουν και να τα συλλέξουν από το ύπαιθρο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα βρασμένα – βαμμένα αυγά πρέπει να είναι ακέραια, να λαμβάνεται φροντίδα να μην σπάσει το κέλυφος, θα πρέπει να κρύβονται ή να τοποθετούνται σε μέρη όπου δεν υπάρχουν ακαθαρσίες, κατοικίδια και άλλες πηγές βακτηρίων. Ο συνολικός χρόνος του παιχνιδιού ή της εκδηλώσεως να μην υπερβαίνει τις 2 ώρες. Τα αυγά αυτά πρέπει, εφ’ όσον δεν καταναλωθούν άμεσα, να τοποθετηθούν στο ψυγείο.

Δρ Ευάγγελος Σ. Λάζος, Καθηγητής
Εργαστήριο Επεξεργασίας Τροφίμων, Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων
ΤΕΙ Αθηνών

Πηγή: http://www.foodtech.gr/

Το παγωτό είναι παρασκεύασμα του γάλακτος, γνωστό από την αρχαιότητα και πολύ διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο. Περιέχει λίπος, πρωτεΐνες, ζάχαρη. Κάποια είδη παγωτού περιέχουν σοκολάτα, καφέ ή φρούτα, που δημιουργούν ανάλογες γεύσεις. Όλα, όμως, τα παγωτά περιέχουν πρόσθετα, δηλαδή χρωστικές,αρωματικές ουσίες και σταθεροποιητές.

Το παγωτό είναι επιδόρπιο, όχι γεύμα. Ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά, δεν μπορεί ναυποκαταστήσει ένα γεύμα, που αποτελείται από φυσικές τροφές, όπως φρέσκο γάλα,φρούτα ή λαχανικά.

Τα παγωτά διατηρούνται στην κατάψυξη. Η κατάψυξη είναι ένας πολύ καλός τρόποςσυντήρησης τροφίμων, ο οποίος, όμως, προϋποθέτει την τήρηση αυστηρών κανόνων υγιεινής και λειτουργίας των μηχανημάτων διατήρησής τους.

Τα παγωτά διακρίνονται σε τυποποιημένα και χύμα:

Τυποποιημένα Παγωτά

Πωλούνται από supermarket, περίπτερα, ψιλικατζίδικα κλπ. Φυλάσσονται, σε ειδικούςκαταψύκτες. Αυτοί δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένοι στον ήλιο, δεν πρέπει να είναι υπερβολικά γεμάτοι και δεν πρέπει να περιέχουν άλλα προϊόντα, εκτός από παγωτά. Πρέπει να είναι σχολαστικά καθαροί και να έχουν θερμοκρασία, κάτω από -18οC.

Δεν πρέπει να αγοράζουμε τα τυποποιημένα παγωτά, όταν:

• Δεν έχουν την απαιτούμενη σκληρότητα, ή παρατηρούμε κάποια προβλήματα στηλειτουργία του καταψύκτη.
• Το χαρτί της συσκευασίας είναι υγρό ή κολλημένο πάνω στο παγωτό, ή σχισμένο ή η συσκευασία έχει σχήμα διαφορετικό από αυτό, που φαίνεται, στα διάφορα διαφημιστικά της παρασκευάστριας εταιρίας. Συνήθως, στους καταψύκτες επάνω, υπάρχει η σχετική αφίσα.
• Αυτά, που είναι συσκευασμένα, σε κύπελλα, παρουσιάζουν υπερχύλιση, στο καπάκι.
• Είναι μαλακά, υδαρή, η υφή τους μοιάζει με αυτή του γιαουρτιού ή του βουτύρου ή με κόκκους άμμου.
• Εμφανίζουν ίζημα ή θρυμματίζονται, σε μικρά κομματάκια, ή περιέχουνμικροκρυστάλλους (μικρά παγάκια), ή έχουν σχήμα παραμορφωμένο. Αυτά τα χαρακτηριστικά δείχνουν ότι το παγωτό, κάποια στιγμή, αποψύχθηκε καιξανακαταψύχθηκε.
• Έχουν γεύση πικρή, ξινή, ή αλμυρή.
• Η οσμή τους δεν είναι ευχάριστη.

Άλλες πληροφορίες:

• Το χρώμα στα παγωτά είναι συνήθως αποτέλεσμα χρωστικών ουσιών. Προσοχήλοιπόν, στα έντονα χρώματα, γιατί οι χρωστικές ουσίες είναι χημικά.
• Σύμφωνα με το νόμο, η αναγραφή των ημερομηνιών παραγωγής και κατανάλωσης είναι υποχρεωτική, μόνο για τις συσκευασίες οικογενειακού τύπου και όχι για τιςατομικές συσκευασίες. Βέβαια, κάποιες βιομηχανίες αναγράφουν αυτές τις ημερομηνίες, ακόμα και στις ατομικές συσκευασίες. Πάντα ελέγχουμε τη συσκευασία και σε περίπτωση, που αναγράφεται η ημερομηνία λήξης, διαλέγουμε την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη.
• Αν μεταφέρουμε τα παγωτά, που αγοράσαμε, στο σπίτι τα βάζουμε, αμέσως, στονκαταψύκτη. Η μεταφορά, σε μεγάλες αποστάσεις, πρέπει να γίνεται, σε ισοθερμικές συσκευασίες.

Παγωτά χύμα

Πωλούνται, από ζαχαροπλαστεία – εργαστήρια παρασκευής παγωτών. Αν αγοράζουμε παγωτό χύμα, πρέπει να γνωρίζουμε, καλά, το εργαστήριο, που το παρασκευάζει. Οι κανόνες υγιεινής και καθαριότητας πρέπει να τηρούνται, αυστηρά. Το προσωπικό, τασκεύη και τα μηχανήματα, που έρχονται, σε επαφή με παγωτό, πρέπει να είναι, σχολαστικά, καθαρά.

Το παγωτό χύμα φυλάσσεται, σε ειδικές βιτρίνες. Αυτές πρέπει να είναι καθαρές, δηλαδή να μην υπάρχουν υπολείμματα παγωτού ή γάλακτος, στα τοιχώματά τους. Η θερμοκρασίατους πρέπει να είναι κάτω από τους -10οC. Η διαφορά των 8οC στη θερμοκρασία, ανάμεσα σε αυτή των καταψυκτών, για τα τυποποιημένα παγωτά και σε αυτή των ειδικών βιτρινών, οφείλεται στο γεγονός ότι το χύμα παγωτό, στους -18οC, είναι ιδιαίτερα σκληρόκαι δεν μπορεί να σερβιριστεί. Οι ειδικές βιτρίνες πρέπει να είναι τοποθετημένες, σε απόσταση ενός μέτρου, από την είσοδο του καταστήματος, ώστε να αποφεύγονται σκόνηκαι καυσαέρια. Επίσης, δεν πρέπει να τις ”χτυπάει” ο ήλιος.

Το ειδικό κουτάλι σερβιρίσματος του παγωτού χύμα πρέπει να βρίσκεται, μέσα σεδιαφανές δοχείο, με νερό συνεχούς ροής. Αν το νερό δεν είναι συνεχούς ροής, τότε πρέπει να αλλάζεται, κάθε μία ώρα, για να αποφεύγεται η δημιουργία βακτηρίων, που μπορεί να προκαλέσει βλάβες, στην υγεία των Καταναλωτών. Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι το νερό αλλάζεται κάθε ώρα, απαιτούμε να πλυθεί το ειδικό κουτάλι, παρουσία μας, για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα γάλακτος.

Τα σκεύη, όπου φυλάσσεται το χύμα παγωτό, δεν πρέπει να έχουν υπολείμματα παγωτού ή γάλακτος, στα τοιχώματά τους, λίγο πάνω από την επιφάνεια του παγωτού. Αυτό δείχνει ότι το παγωτό έλιωσε και ξαναπάγωσε.

Προσοχή!!!

• Τα παγωτά που έχουν λιώσει και ξαναπαγώσει δεν πρέπει ποτέ να καταναλώνονται, γιατί είναι πιθανόν αλλοιωμένα.
• Προσοχή στην παχυσαρκία, γιατί ένα κανονικό παγωτό δίνει περίπου 300 θερμίδες, στον οργανισμό μας.
• Τα παγωτά “light”, που αναγράφουν ότι περιέχουν 0% λιπαρά και 0% ζάχαρη, δίνουν, στον οργανισμό μας, μέχρι και 200 θερμίδες, γιατί περιέχουν γλυκαντικές ουσίες. Αν έχουν επικάλυψη, οι θερμίδες αυξάνονται, γιατί περιέχουν και λιπαρά.
• Η δροσιά ενός παγωτού είναι μόνο στιγμιαία. Οι πολλές θερμίδες, που μας δίνει, όταν “καίγονται”, στον οργανισμό μας, αυξάνουν το αίσθημα της θερμότητας και μας δημιουργούν την αίσθηση ότι ζεσταινόμαστε και ότι διψάμε περισσότερο από ότι πριν την κατανάλωση του παγωτού.

Πηγή: http://www.kepka.org

Οι καυτερές πιπεριές εκτός του ότι προσδίδουν μια ιδιαίτερη, εξωτική και κυρίως… «καυτή» γεύση στο φαγητό, προσφέρουν διάφορα οφέλη για την υγεία.

Και δεν αναφερόμαστε απλά στα μάτια που «καθαρίζουν» από τα ατελείωτα δάκρυα που «τρέχουν» με κάθε μπουκιά.
Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, οι καυτερές/πικάντικες τροφές έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, βελτιώνουν τη σεξουαλική ζωή και βοηθούν στην απώλεια βάρους.

Τι άλλο περιμένετε για να αρχίσετε να δοκιμάζετε νέες συνταγές… λίγο πιο πικάντικες;

Μπορεί να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου

Μια νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Clinical Investigation, αναφέρει ότι η καψαϊκίνη η χημική ουσία που περιέχεται στις καυτερές πιπεριές- ενεργοποιεί τους υποδοχείς των κυττάρων στην εντερική επένδυση, δημιουργώντας μια αντίδραση που μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης όγκων.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ακόμη, ότι η καψαϊκίνη -η οποία χρησιμοποιείται επίσης ως αναλγητικό εξαντλώντας τα νεύρα, ώστε να μην μπορούν να στέλνουν μηνύματα πόνου στον εγκέφαλο- θα μπορούσε να βοηθήσει στην απενεργοποίηση ενός υπερ-αντιδραστικού υποδοχέα που θα μπορούσε να προωθήσει την ανάπτυξη όγκων.

Βελτιώνει τη σεξουαλική ζωή

Σύμφωνα με μια έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Food Research International το 2011, το τζίνσενγκ και το σαφράν ενισχύουν τις σεξουαλικές επιδόσεις. Μήπως την επόμενη φορά να… ενισχύσετε γευστικά το φαγητό σας; Πού ξέρετε, μπορεί να ενισχύσετε και τη… λίμπιντό σας!

Βοηθά στην απώλεια βάρους

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι πικάντικες τροφές μπορούν να αυξήσουν το αίσθημα κορεσμού, αναφέρει δημοσίευμα του Time. Επιπλέον, σύμφωνα με ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, οι πιπεριές ενθαρρύνουν το «κάψιμο» των θερμίδων από τον οργανισμό.

Μια άλλη έρευνα, που διεξήγαγαν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Purdue, ένα κουταλάκι του γλυκού πιπέρι καγιέν στο φαγητό μειώνει την όρεξη και αυξάνει το μεταβολισμό, ενισχύοντας περαιτέρω το… «κάψιμο» των περιττών θερμίδων.

Πηγή: http://www.taxydromos.gr

Αναμφίβολα, είναι το αβοκάντο, ένας καρπός που ευδοκιμεί στην τροπική Κεντρική Αμερική και εισήχθηκε και στην Ινδία πιθανότατα στις αρχές του 19ου αιώνα.Οι πρώτοι καλλιεργητές του ήταν οι Αζτέκοι, κάτοικοι του Μεξικού, που κατακτήθηκαν από τους Ισπανούς περίπου πριν 400 χρόνια. Σήμερα το αβοκάντο καλλιεργείται στις HΠA, στην Kαραϊβική, στην Aυστραλία, στη νότια Aφρική, στην Aίγυπτο, στην Iσπανία, αλλά και στην Kρήτη.

Εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητάς του σε έλαια, το αβοκάντο (ονομάζεται επίσης αχλάδι του αλιγάτορα) έχει την υψηλότερη θερμιδική αξία.Τα 100 γραμμάρια αβοκάντο, δίνουν 163 θερμίδες, αλλά και πολλές βιταμίνες, μέταλλα και 2,2% πρωτεΐνη. Ένα κανονικού μεγέθους αβοκάντο ζυγίζει περίπου 450 γραμμάρια και ισοδυναμεί με ένα καρβέλι ψωμί από άποψη θερμίδων.
Έχει χαρακτηριστική κρεμώδη υφή και όχι έντονη γεύση, αλλά αν το συνδυάσετε με άλλα συστατικά σε σαλάτες ή το απλώσετε στο ψωμί σας, τρώγεται πολύ ευχάριστα.

Η διατροφική αξία και χρήσεις του αβοκάντο

Πολύτιμα τα αβοκάντο για την υγεία

Tο αβοκάντο είναι φρούτο πλούσιο σε βιταμίνες και ολιγοστοιχεία και γι’ αυτό ιδιαίτερα θρεπτικό για τον οργανισμό μας. Eικάζεται ότι πρωτοεμφανίστηκε στο νότιο Mεξικό, ενώ καλλιεργούνταν ευρέως από τη Bραζιλία έως το Περού πολύ πριν την άφιξη των Eυρωπαίων στη Λατινική Aμερική. Σήμερα το αβοκάντο καλλιεργείται εμπορικά στις HΠA, στα τροπικά νησιά της Kαραϊβικής, στην Aυστραλία, τη νότια Aφρική, το Iσραήλ, την Aίγυπτο, αλλά και στη νότια Iσπανία, τη Γαλλία και την Kρήτη.
Τα αβοκάντο είναι εκ φύσεως πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα – δύο είδη «καλών» λιπών, τα οποία πιστεύεται ότι έχουν καρδιοπροστατευτικές ιδιότητες. Νέες μελέτες εξ άλλου υποδηλώνουν ότι τα φρούτα αυτά μπορεί να βοηθούν τον οργανισμό να απορροφά και να αξιοποιεί πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, όπως τα καροτενοειδή.

Όπως εξηγεί η Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία (ADA), τα καροτενοειδή είναι πανίσχυρες αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες συμβάλλουν στην προστασία του οργανισμού από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου (μία ομάδα έντονα δραστικών χημικών ουσιών, οι οποίες προκαλούν βλάβες στα κύτταρα), αλλά και στην απόκτηση υγιούς οράσεως.

Τα καροτενοειδή, όπως η άλφα-καρωτίνη, η βήτα-καρωτίνη, η λουτεϊνη και η λυκοπένη, υπάρχουν στα κόκκινα, στα κίτρινα και στα πορτοκαλί φρούτα, καθώς και στα σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά.

Τα λίπη των φυτικών προϊόντων παίζουν σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση των καροτενοειδών από τον οργανισμό. Εντούτοις, πολλά πλούσια σε καροτενοειδή φρούτα και λαχανικά δεν περιέχουν λίπος, γεγονός που μπορεί να εμποδίζει την απορρόφηση ορισμένων θρεπτικών συστατικών τους.
Αυτό δεν ισχύει για τα αβοκάντο, τα οποία όπως προαναφέρθηκε περιέχουν ωφέλιμα λίπη. Στην πραγματικότητα, μία πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα αβοκάντο, όταν προστίθενται στις σαλάτες και στις σάλτσες, δρουν ως ενισχυτικό της απορρόφησης των καροτενοειδών.

Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο και δημοσιεύθηκε στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής».Όπως έδειξε, όσοι εθελοντές έτρωγαν σαλάτα με μαρούλι, καρότο και σπανάκι που περιείχε 75 γραμμάρια αβοκάντο (αντιστοιχούν σε περίπου μισό μέτριο αβοκάντο) απορροφούσαν 8,3 φορές περισσότερη άλφα-καρωτίνη, 13,6 φορές περισσότερη βήτα-καρωτίνη και 4,3 φορές περισσότερη λουτεϊνη απ” όση οι εθελοντές οι οποίοι έτρωγαν την ίδια σαλάτα δίχως αβοκάντο.

Αντίστοιχα, όσοι κατανάλωναν σάλτσα με 150 γραμμάρια αβοκάντο (αντιστοιχούν σε ένα μέτριο αβοκάντο) απορροφούσαν 4,4 φορές περισσότερη λυκοπένη, ενώ διπλασιαζόταν η απορρόφηση βήτα-καρωτίνης.

Η άλφα-καρωτίνη και η βήτα-καρωτίνη συμβάλλουν στην προστασία από την στεφανιαία νόσο και τον καρκίνο, ενώ η λουτεϊνη συμβάλλει στην υγεία των ματιών και προστατεύει από την εκφύλιση της ωχράς κηλίδος – μιας ασθένειας που αποτελεί κύρια αιτία τυφλώσεως των ηλικιωμένων. Η λυκοπένη, τέλος, συμβάλλει στην προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

Τα αβοκάντο είναι πλούσια και σε πολλά άλλα θρεπτικά συστατικά. Στην πραγματικότητα, περιέχουν περισσότερες φυτικές ίνες, μαγνήσιο, κάλιο, γλουταθιόνη (μία φυτοχημική ουσία η οποία έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες), βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, βιταμίνη Κ, ψευδάργυρο και σίδηρο απ” όσες τα άλλα φρούτα που καταναλώνονται ευρέως.

Προειδοποιήσεις

Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι – όπως προειδοποιούν ειδικοί από την Κλινική Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα – τα αβοκάντο δεν είναι κατάλληλα για όσους παίρνουν το αντιθρομβωτικό φάρμακο βαρφαρίνη, επειδή περιέχουν άφθονη βιταμίνη Κ. Η βιταμίνη αυτή παίζει σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος και η βαρφαρίνη ελαττώνει την δραστηριότητά της, αποτρέποντας έτσι τις θρομβώσεις.
Επειδή, εξάλλου, περιέχουν και το ιχνοστοιχείο χαλκός, δεν πρέπει να καταναλώνονται απ” όσους πάσχουν από μία σπάνια κληρονομική νόσο (νόσος του Wilson), η οποία εμποδίζει τον οργανισμό τους να αποβάλλει τον χαλκό, με συνέπεια να συσσωρεύεται αυτός στο ήπαρ, στον εγκέφαλο και σε άλλα όργανα.
Ούτε είναι κατάλληλα για τους πάσχοντες από διάρροια ή ασθένειες που προκαλούν διάρροια (λ.χ. η νόσος του Κρον, μία φλεγμονώδης νόσος του εντέρου), διότι μπορεί να την επιτείνουν.

Θρεπτική αξία ανά 100 γραμμάρια
Στη συνέχεια παρατίθενται τα συστατικά 100 γραμμαρίων αβοκάντο, έτσι όπως τα αναφέρει η Βάση Δεδομένων για τη Θρεπτική Αξία των Τροφίμων του αμερικανικού Υπουργείου Γεωργίας (USDA National Nutrient Database for Standard Reference)
Νερό = 73 γραμμάρια
Ενέργεια = 160 θερμίδες
Φυτικές ίνες = 6,7 γραμμάρια
Σάκχαρα = 0,6 γραμμάρια
Ιχνοστοιχεία
Κάλιο = 485 mg
Μαγνήσιο = 29 mg
Σίδηρος = 0,5 mg
Ψευδάργυρος = 0,64 mg
Βιταμίνες
Βιταμίνη C = 10 mg
Βιταμίνη Α = 146 IU (Διεθνείς Μονάδες)
Βιταμίνη Κ = 21 mcg
Λίπη
Ολικά = 14,6 γραμμάρια
Κεκορεσμένα = 2,1 γραμμάρια
Μονοακόρεστα = 9,8 γραμμάρια
Άλλα
Βήτα καρωτίνη = 62 mcg*
Άλφα καρωτίνη = 24 mcg* *mcg = μικρογραμμάριο (εκατομμυριοστό του γραμμαρίου)
Μυστικά μαγειρικής

Για να απολαύσει κανείς όλα αυτά τα οφέλη, αλλά και τη γεύση των αβοκάντο, πρέπει να τα καταναλώνει αρκετά ώριμα. Η Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία τονίζει ότι τα άγουρα αβοκάντο μπορούν να ωριμάσουν μέσα σε 2 έως 3 ημέρες εάν τοποθετηθούν μέσα σε μία χάρτινη σακούλα μαζί με ένα μήλο και αφεθούν σε θερμοκρασία δωματίου. Πώς θα καταλάβει κανείς εάν ένα αβοκάντο είναι ώριμο; Θα έχει σκουρύνει το χρώμα του, ενώ θα είναι μαλακό όταν το πιέζει.

Τα πολύ ώριμα αβοκάντο μπορούν να καθαριστούν και να αποθηκευθούν στο ψυγείο ή στον καταψύκτη για μελλοντική χρήση. Για να καθαρίσετε τα αβοκάντο, πλύνετε τα πρώτα καλά και κόψτε τα κατά μήκος στη μέση. Στη συνέχεια, αφαιρέστε το κουκούτσι και έπειτα τον καρπό από τη φλούδα, χρησιμοποιώντας ένα κουτάλι.

Εάν βάλετε το αβοκάντο στο ψυγείο, πρέπει να το καταναλώσετε εντός δύο ημερών, ενώ αν το βάλετε στην κατάψυξη πρέπει να το φάτε σε δύο μήνες.

Τα αβοκάντο είναι ότι πρέπει για σαλάτες, σάλτσες και σούπες, αλλά και σε φέτες στο σάντουιτς αντί για τυρί. Στις σαλάτες μπορεί να μπει σκέτο, ενώ για σάλτσες και σούπες καλό είναι να το πολτοποιήσετε στο μπλέντερ και να του προσθέσετε χυμό λεμονιού για να μην αλλοιωθεί το χρώμα του με το πέρασμα του χρόνου (χρειάζεται μισό κουταλάκι χυμός λεμονιού για κάθε μισό πολτοποιημένο αβοκάντο).

Πιθανοί τρόποι κατανάλωσης του αβοκάντο που μπορείτε εύκολα και γρήγορα να δοκιμάσετε παρουσιάζονται παρακάτω:

• Προσθέστε αβοκάντο σε μια σάλτσα με βάση την ντομάτα, το ελαιόλαδο, το κρεμμύδι και το σκόρδο και περιχύστε με αυτήν κοτόπουλο ή ζυμαρικά.
• Αλέστε το αβοκάντο έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια ομοιόμορφη κρέμα και αλείψτε με αυτήν φρυγανιές ή ψωμί για να αποτελέσει ένα γευστικό ενδιάμεσο σνακ.
• Δοκιμάστε σαλάτα με μαρούλι άισμπεργκ, πορτοκάλι, μέντα και αβοκάντο κομμένο σε τετράγωνα κομμάτια με μια κουταλιά λάδι και ντρέσινγκ με μπαλσάμικο.
• Παρασκευάστε την περίφημη σάλτσα γουακαμόλε ανακακατεύοντας αβοκάντο, κρεμμύδια, ντομάτα, κόλιανδρο, χυμό λεμονιού και κρεμμύδι στο μπλέντερ μέχρι να σχηματιστεί ένας ομοιόμορφος πολτός.

Συμπερασματικά, το αβοκάντο αποτελεί μια τροφή με πλούσια θρεπτική αξία, ωστόσο η έλλειψη διαθεσιμότητας στη χώρα μας καθιστά την κατανάλωση του σποραδική. Προτείνεται η χρήση του 2-5 φορές στο μήνα υπό τη μορφή ελαφρύτερου γεύματος (μέσα σε μια σαλάτα) ή ενδιάμεσου σνακ ως ντιπ ή αντί για κάποιο φρούτο.

Πλήρης τροφή για το δέρμα

Tο αβοκάντο παραδοσιακά έχει σημαντική συνεισφορά και στην κοσμητολογία. Πλούσιο καθώς είναι σε βιταμίνες A, B, C και E, διαθέτει σημαντικές ενυδατικές και επουλωτικές ιδιότητες για το δέρμα. Tο λάδι αβοκάντο, που προέρχεται από τη σάρκα του φρούτου, χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία ως φορέας διάλυσης των αιθέριων ελαίων, αλλά και ως βασικό φυτικό λάδι για μασάζ. Eπίσης, όταν απλωθεί στην επιδερμίδα, λειτουργεί ως φίλτρο για την ηλιακή ακτινοβολία, είναι υποαλλεργικό και μοιάζει με τη λανολίνη, καθώς έχει και αυτό τη δυνατότητα να εισχωρεί βαθιά στο δέρμα, δρώντας ενυδατικά και μαλακτικά.\

Πηγή: http://texnologosgeoponos.blogspot.gr/

Ποιες είναι οι διατροφικές αξίες στην υγεία που προσφέρει το ρόδι αφού έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονου επιστημονικού ενδιαφέροντος;

Το ρόδι αποτελεί ένα φρούτο που, δυστυχώς, πολλοί το θυμούνται μόνο την Πρωτοχρονιά για να το σπάσουν για γούρι στο κατώφλι του σπιτιού τους.

Ωστόσο, έχει εξαιρετική θρεπτική αξία το ρόδι και για αυτόν τον λόγο τα τελευταία χρόνια έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονου επιστημονικού ενδιαφέροντος.

Το ρόδι ξεχωρίζει για την υψηλή περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικές ουσίες.

Από αυτές, δύο κατηγορίες, οι ανθοκυανίνες και οι πολυφαινόλες, έχει φανεί πως έχουν ισχυρή αντιγηραντική και προστατευτική δράση του ροδιού , καθώς προλαμβάνουν τη δημιουργία αθηρωμάτωσης των αρτηριών.

Σημαντική φαίνεται να είναι και η δράση του ροδιού στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, ενώ η αντιοξειδωτική του δράση μπορεί να συμβάλει στην προστασία του οργανισμού από τις ασθένειες και τη γήρανση.

Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα πολυφαινολών από ό,τι το κόκκινο κρασί και το πράσινο τσάι, δύο πολυδιαφημισμένα τα τελευταία χρόνια ροφήματα.

Αντί, λοιπόν, να… σπαταλάτε ένα ρόδι σπάζοντάς το στο κατώφλι του σπιτιού την Πρωτοχρονιά, βάλτε το μέσα στη σαλάτα σας ή στύψτε έναν χυμό ροδιού, προσφέροντας ένα δώρο υγείας στον οργανισμό σας.

Πηγή: http://www.fimes.gr/2013/12/rodi-ygeia

Το μέλι αποτελεί το ιδανικό «αντίδοτο» στις τοξικές συνέπειες της υπερκατανάλωσης αλκοόλ, σύμφωνα με νέα έρευνα, που υποστηρίζει πως το φυσικό αυτό γλυκαντικό «ανακουφίζει» από τον πονοκέφαλο και τα άλλα δυσάρεστα κατάλοιπα, που αφήνει ένα μεθύσι.

Βρετανοί επιστήμονες της Βασιλικής Εταιρίας Χημείας ισχυρίζονται ότι η φρουκτόζη που περιέχεται στο μέλι, βοηθά σημαντικά τον οργανισμό να διασπάσει σε αβλαβή υπο-προϊόντα το αλκοόλ που κυκλοφορεί στο αίμα μετά το μεθύσι.

Ο βασικός λόγος που μετά το μεθύσι, οι άνθρωποι συχνά νιώθουν τόσο άσχημα, είναι επειδή το αλκοόλ πρώτα διασπάται σε ακεταλδεϋδη, μια ουσία τοξική για το σώμα, σύμφωνα με τον δρα Τζον Έμσλεϊ της Βασιλικής Εταιρίας Χημείας.

Η ακεταλδεϋδη, στη συνέχεια, μετατρέπεται -με την χρήση φρουκτόζης- σε οξικό οξύ, που με τη σειρά του “καίγεται” κατά τη διάρκεια της φυσικής διαδικασίας του μεταβολισμού, με συνέπεια από την καύση να παράγεται διοξείδιο του άνθρακα που ‘εκπνέεται’ από το σώμα.

Όπως είπε ο Bρετανός χημικός (συγγραφέας του “Καλού Χημικού Οδηγού των Καταναλωτών”), “η ευχαρίστηση έρχεται από το αλκοόλ, αλλά τα κατάλοιπα του μεθυσιού από την ακεταλδεΰδη, το τοξικό χημικό που δημιουργείται στο σώμα και προκαλεί δυνατό πονοκέφαλο, ναυτία, ακόμα κι εμετό”.

Τα κατάλοιπα του μεθυσιού εξαφανίζονται πιο γρήγορα, στο βαθμό που η ακεταλδεΰδη μετατρέπεται πιο γρήγορα (σε σχέση με τη βραδεία μεταβολική διαδικασία) σε άλλες λιγότερο τοξικές χημικές ουσίες – και σε αυτό βοηθά ιδιαίτερα το μέλι. Μάλιστα, αν κανείς φάει το μελί με ψωμί (π.χ. τοστ), τότε προσθέτει κάλιο και νάτριο στον οργανισμό του, οπότε βοηθά περαιτέρω το σώμα του να τα βγάλει πέρα με το αλκοόλ.

Πηγή: http://www.kalymniansvoice.com/

Ερευνητές, από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, συνέκριναν την πρόσληψη ενέργειας, από ένα γεύμα, με σαλάτα, με την αντίστοιχη, από ένα γεύμα, χωρίς σαλάτα.

Η μελέτη, σε 42 γυναίκες, έδειξε ότι η κατανάλωση μιας μεγάλης σαλάτας (3 φλιτζάνια), πριν από ένα γεύμα, μείωσε τη συνολική πρόσληψη ενέργειας, κατά 12%. Συμπέραναν, λοιπόν, πως “καταναλώνοντας μια μεγάλη μερίδα φαγητού, που δίνει, στον οργανισμό, λίγες θερμίδες, στην αρχή του γεύματος, μπορεί να είναι μια αποτελεσματική στρατηγική, για τον έλεγχο του βάρους”.

Επιπλέον, η κατανάλωση μεγάλης σαλάτας βοηθά τους Καταναλωτές να ικανοποιούν τις καθημερινές τους ανάγκες, σε φυτικές ίνες και να εξασφαλίζουν καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

Πηγή: http://kepka.org

Θρεπτική αξία ενός τροφίμου:
Είναι το ποσοστό των περιεχομένων, σε ένα τρόφιμο, ουσιών, οι οποίες μπορούν να αναπληρώσουν συστατικά του ανθρώπινου σώματος, που φθείρονται συνεχώς, ή να σχηματίσουν τους ιστούς ενός αναπτυσσόμενου οργανισμού. Τέτοιες ουσίες είναι οι πρωτεΐνες (λευκώματα), οι υδατάνθρακες και τα λίπη.

Πλήρη λευκώματα:
Eίναι η κατηγορία εκείνη των θρεπτικών ουσιών, που δίνουν στον οργανισμό, όλα τα απαραίτητα “οικοδομικά υλικά” (αμινοξέα), από τα οποία θα συνθέσει τα δικά του λευκώματα.

Βιολογική αξία:
Eκτιμάται από το ποσοστό των πλήρων λευκωμάτων που περιέχει το τρόφιμο. Γενικά, τα ζωικά τρόφιμα περιέχουν πλήρη λευκώματα, γι’ αυτό και είναι μεγάλης βιολογικής αξίας, σε αντίθεση με τα φυτικά, που περιέχουν ατελή λευκώματα και είναι μικρής βιολογικής αξίας.

Θερμίδες:
Είναι οι μονάδες ενέργειας, που αποδίδει, στον οργανισμό, κάθε θρεπτική ουσία και ευρύτερα κάθε τρόφιμο. Οι θερμίδες δεν πρέπει να συγχέονται με τη θρεπτική αξία. Όταν οι ανάγκες σε θερμίδες καλύπτονται από ορισμένη ποσότητα τροφής, η επιπλέον τροφή μετατρέπεται σε λίπος.

Ενεργειακή ή θερμιδική αξία ενός τροφίμου:
Είναι το ποσό της ενέργειας, που απελευθερώνεται από την “καύση” ενός τροφίμου, μέσα στον οργανισμό και είναι συνάρτηση της περιεκτικότητας του τροφίμου σε υδατάνθρακες, λίπη και πρωτεΐνες. Όμως, οι υδατάνθρακες θεωρούνται οι πιο σημαντικές ενεργειακές ουσίες.

Άλατα:
Είναι ενώσεις ανόργανων στοιχείων, εντελώς απαραίτητων για την κανονική λειτουργία του οργανισμού. Τέτοια π.χ. είναι το ασβέστιο, το κάλιο, το νάτριο, το μαγνήσιο, ο σίδηρος κ.α.

Εκχυλισματικές ουσίες:
Είναι αζωτούχες ουσίες του κρέατος, μη πρωτεϊνικές, οι οποίες, κατά τον βρασμό, περνούν από το κρέας στο ζουμί, δίνοντας στη σούπα ιδιαίτερο άρωμα, γεύση και διεγείρουν την όρεξη.

Βιταμίνες:
Είναι ουσίες απαραίτητες, για τη σωστή αξιοποίηση των τροφών και την ισορροπημένη λειτουργία του οργανισμού. Δε θεωρούνται θρεπτικές ουσίες, αλλά είναι εξίσου απαραίτητες με αυτές.

Πηγή: http://www.kepka.org

Η μεγαλύτερη κατηγορία όξινων τροφών είναι τα φρούτα. Όλα τα φρούτα όταν είναι άγουρα έχουν έντονα όξινη γεύση και πολλά από αυτά διατηρούν αρκετή οξύτητα και μετά την ωρίμανσή τους.

Είναι γενικά γνωστό σήμερα ότι τα φρούτα είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνες. Τα κλασσικά κείμενα του Ayurveda αναφέρονται στα φρούτα και τα οφέλιμα αποτελέσματά τους στον άνθρωπο, περιγράφοντας ακριβώς τα στοιχεία που γνωρίζουμε σήμερα για τις βιταμίνες, χωρίς βέβαια να αναφέρονται σε βιταμίνες “C”, “B”, κλπ, αλλά μόνο στην όξινή τους γεύση.

Τονίζουν με έμφαση την αξία των φρέσκων φρούτων σε μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Και μάλιστα αναφέρουν ότι τα ιδανικότερα φρούτα (όπως βέβαια και τα λαχανικά και οι άλλες τροφές) είναι τα φρούτα που είναι στην εποχή τους και που βρίσκει κανείς στην περιοχή που ζεί. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς το σημερινό πρόβλημα που υπάρχει, όταν με το παγκόσμιο εμπόριο εύκολα βρίσκουμε μπανάνες της Αφρικής στην Ευρώπη και μάλιστα όλο το χρόνο.

Επίσης, με τη χρήση ψυγείων, θερμοκηπίων και λιπασμάτων μπορεί να τρώει κανείς φράουλες το φθινόπωρο και πορτοκάλια το καλοκαίρι. Το ίδιο ισχύει βεβαια και με τα λαχανικά και είναι γνωστή η “μάχη της ντομάτας” (δηλαδή το πόσο αυξήθηκε η τιμή της) πρίν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, ενώ είναι γνωστό σε όποιον αποφασίσει να καλλιεργήσει έστω και μία ντοματιά σε μία γλάστρα στο μπαλκόνι του, ότι ο καρπός θα είναι έτοιμος το καλοκαίρι (περίπου τον Ιούλιο).

Κάτι που θα πρέπει να τονισθεί είναι η ύπαρξη των όξινων ιδιοτήτων σε όλα τα φρούτα, ακόμα και εαν η γεύση τελικά θα είναι γλυκιά. Για παράδειγμα το ώριμο πεπόνι που είναι γλυκό από μόνο του, και η φράουλα που κολυμπάει σε ένα μπόλ με ζάχαρη θα δώσουν γλυκιά γεύση στο στόμα, αλλά ακόμα και έτσι, οι όξινες ποιότητές τους θα περάσουν στον οργανισμό.

Πηγή: Care.gr

Το 1994 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας παρουσίασαν την λεγόμενη Πυραμίδα της Μεσογειακής Δίαιτας, αποδεικνύοντας και επιστημονικά ότι η διατροφή των λαών της Μεσογείου, πλούσια σε λαχανικά, όσπρια, φρούτα, δημητριακά και με βασική πηγή λίπους το ελαιόλαδο, συντελεί στη διατήρηση της καλής υγείας και τη μακροζωία.

Η πλειοψηφία των ιατρικών και διαιτολογικών ερευνών που έχουν γίνει σε παγκόσμια κλίμακα φέρουν την Κρητική κουζίνα ως το πιο χαρακτηριστικό και ποιοτικά υψηλό παράδειγμα μεσογειακής διατροφής. Οι κάτοικοι της Κρήτης διαπιστώθηκε ότι έχουν τους χαμηλότερους δείκτες θνησιμότητας και τα πιο μικρά αναλογικά και σε παγκόσμια κλίμακα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνους. Ποιο είναι όμως το μυστικό της Κρητικής διατροφής; Η απάντηση είναι ότι οι Κρητικοί τρέφονται με τα προϊόντα που παράγει η γη τους, δηλαδή καθημερινά τρώνε άφθονα κηπευτικά, χόρτα και λαχανικά, όσπρια και
φρούτα, αρωματίζουν το φαγητό τους με βότανα και φυτά από τα βουνά του νησιού, όπως θυμάρι και βασιλικό, ενώ σχεδόν πάντα συνοδεύουν το φαγητό με κρασί από τα τοπικά αμπέλια. Το σημαντικότερο διατροφικό στοιχείο όμως είναι το λάδι, το οποίο
για τους Κρητικούς όπως και για όλους τους λαούς της Μεσογείου, αποτελεί όπως είπαμε τη βασική πηγή λίπους.

Πηγή: http://fainareti.wordpress.com/