Δεν είναι λίγες οι φορές που επισκεπτόμαστε τον οδοντίατρο και η ουλίτιδα επιμένει ενώ προσέχουμε συστηματικά τη στοματική μας υγιεινή.

Η απάντηση στο πρόβλημα μπορεί να είναι πως δεν τρεφόμαστε σωστά. Η διατροφή έχει άμεσο αντίκτυπο στην ικανότητα των ούλων να αντιστέκονται με επιτυχία στην προσβολή ποικίλων βλαπτικών παραγόντων όπως για παράδειγμα τα μικρόβια και οι τοξίνες τους. Η βιταμίνη C ιδίως, με τις πολλαπλές λειτουργίες της, συμβάλλει καθοριστικά στην άμυνα τους ενάντια στην ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα.

Ο σύγχρονος τρόπος διατροφής έχει σαν βάση του τα προμαγειρεμένα ή συντηρημένα φαγητά απο τα οποία όμως απουσιάζει τελείως, η βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ). Την βρίσκουμε αντιθέτως στα φρέσκα φρούτα (εσπεριδοειδή, φράουλες) και λαχανικά (λάχανο, πιπεριές, καρότα). Προσθέστε τα λοιπόν στο καθημερινό σας διαιτολόγιο και τα αποτελέσματα δεν θ’ αργήσουν να φανούν.

Πηγή: Care.gr

Η ωκυτοκίνη, η ορμόνη της αγάπης, που είναι γνωστό πως υπάρχει σε αφθονία στις γυναίκες που θηλάζουν και εκλύεται από άνδρες και γυναίκες κατά τον οργασμό, φαίνεται πως κάνει και άλλα πολλά.

Έρευνα που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Νευροεπιστήμης, στο Σαν Ντιέγκο, καταδεικνύει πως η ωκυτοκίνη, εκτός των άλλων, προάγει την εμπιστοσύνη, τη συμπόνια, τις δωρεές σε φιλανθρωπίες, μειώνει το άγχος και το στρες. Συνδέεται, επίσης, με την προαγωγή εμπιστοσύνης και συμπόνιας- σε σημείο να επιθυμεί κανείς να κάνει δωρεές σε φιλανθρωπικούς σκοπούς- ενώ μπορεί επίσης να βελτιώσει την κοινωνική λειτουργία σε άτομα με αυτισμό, αν και η έρευνα είναι ελάχιστη πάνω σε αυτό το θέμα.

Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η ωκυτοκίνη δεν είναι πλέον μόνο η «συντροφική ορμόνη», λέει η Margaret McCarthy, PhD, ερευνήτρια στο School of Medicine του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, που συντόνισε τη συνέντευξη Τύπου στην οποία συνοψίστηκε η τελευταία έρευνα.

Ας δούμε, όμως, κάποια από τα «οφέλη» της ωκυτοκίνης:

Η ωκυτοκίνη προωθεί τη χαρά και την ευτυχία

Όσο υψηλότερη είναι η ωκυτοκίνη σας, τόσο μεγαλύτερη η χαρά και η ευημερία σας, τουλάχιστον στις γυναίκες, λέει ο Paul Zak, PhD, ερευνητής του Claremont Graduate Univesity στο Κλέρμοντ της Καλιφόρνια. Για να εξακριβώσει τη θεωρία, πήρε δείγμα αίματος από 60 φοιτήτριες πριν και μετά αυτές λάβουν δώρο από έναν άγνωστο, αξίας 24 δολαρίων. Οι γυναίκες μπορούσαν, αν ήθελαν, να επιστρέψουν ένα μέρος των χρημάτων στον άγνωστο.

Πριν από το πείραμα, οι γυναίκες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο για τη διάθεσή τους γενικότερα και για την ικανοποίηση από τη ζωή. Όσες έδειξαν μια μεγαλύτερη αύξηση ωκυτοκίνης, αφού έλαβαν το δώρο, ήταν αυτές που είχαν πει πιθανότερα πως ήταν ικανοποιημένες με τη ζωή τους και μοιράστηκαν τα περισσότερα χρήματα με αγνώστους. Επίσης, έτειναν να εμπιστεύονται πιο εύκολα και περισσότερο.

Η ωκυτοκίνη είναι γνωστό πως είναι σημαντική για την εμπιστοσύνη, υποστηρίζει ο Zak και συμπληρώνει πως «όσες είχαν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης έκαναν πιο συχνά σεξ και είχαν μικρότερη εναλλαγή συντρόφων», που σημαίνει περισσότερες μακροχρόνιες σχέσεις. Οι συγκεκριμένες γυναίκες είχαν, επίσης, περισσότερες πιθανότητες να αρέσουν σε άλλους ανθρώπους.

Όμως, ακόμα δεν έχουμε καταλήξει αν η ωκυτοκίνη κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους ή αν οι χαρούμενοι άνθρωποι απλώς έχουν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης. Ισχύει το ίδιο και για τους άνδρες; Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα συμπεράσματα αυτά μοιάζει να μη γενικεύονται και για τους άνδρες.

Η ωκυτοκίνη μπορεί να σας κάνει καλό Σαμαρείτη

Αν δεν μπορείτε να αντισταθείτε σε μια δημόσια ανακοίνωση για κοινωφελές έργο ή αγαθοεργία και αντιληφθείτε πως ψάχνετε το πορτοφόλι σας, ίσως πρέπει να το αποδώσετε ή να κατηγορήσετε για αυτό την ωκυτοκίνη.

Σε αντίστοιχη μελέτη, ο Zak επικεντρώθηκε σε άνδρες και βρήκε πως σε όσους χορηγήθηκε η ορμόνη ήταν πιο γενναιόδωροι, αφού παρακολούθησαν δημόσιες ανακοινώσεις. Στη μελέτη περιλαμβάνονταν 41 άνδρες, που είτε ανήκαν στην ομάδα που έλαβε την ορμόνη είτε στην ομάδα που πήρε την ψευδοορμόνη, τους χορηγήθηκαν δύο κουταλάκια ωκυτοκίνης.

Στη συνέχεια, οι άνδρες παρακολούθησαν 16 διαφημίσεις με θέματα όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, το κάπνισμα και η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Ζητήθηκε από τους άνδρες να περιγράψουν πώς ένιωσαν για τους ανθρώπους στις διαφημίσεις και τους σκοπούς και ερωτήθηκαν πώς τους φαινόταν να δωρίσουν ένα χρηματικό ποσό για τον σκοπό. Στη συνέχεια εφάρμοσαν τη θεωρία του Jerry Maguire στην έρευνα: «Show me the money (Δείξε μου το χρήμα)» και ιδού τα αποτελέσματα:

Όσοι είχαν πάρει την ψευδοορμόνη δώρισαν στο 21% των διαφημίσεων,

Όσοι είχαν πάρει την ωκυτοκίνη στο 33%

Οι άνδρες που έλαβαν την ορμόνη δώρισαν 56% περισσότερα χρήματα στους σκοπούς απ΄ ό,τι οι άνδρες που πήραν την ψευδοορμόνη.

Η ωκυτοκίνη φαίνεται πως ελέγχει την ισορροπία μεταξύ του εαυτού μας και της αντίληψης των άλλων στον εγκέφαλο. Ο Zak λέει πως οι διαφημιστές έχουν καταλάβει τη δύναμη της ωκυτοκίνης. Γιατί υπάρχουν κουταβάκια στις διαφημίσεις χαρτιού υγείας; Επειδή γνωρίζουν πως στους ανθρώπους αρέσουν τα κουταβάκια- τόσο που οι εγκέφαλοί τους θα εκλύσουν ωκυτοκίνη. Αυτό θα τους κάνει πιθανότατα να αγοράσουν το προϊόν.

Η ωκυτοκίνη, το άγχος και οι φίλοι

Αν η ωκυτοκίνη συνδυαστεί με την κοινωνική επαφή, μπορεί να ανακουφίσει από το άγχος καλύτερα από την ορμόνη από μόνη της, σύμφωνα με τον ερευνητή Jason Yee, PhD, του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις στο Σικάγο.

Αυτό αληθεύει τουλάχιστον στα ζώα, καθώς ο Yee και οι συνεργάτες του μελέτησαν την επίδραση της ωκυτοκίνης και αντίστοιχα ενός «φιλαράκου» τους για την καθησύχαση αγχωμένων αρουραίων των αγρών. Τα ζώα είναι γνωστό πως κάνουν ισχυρούς, μονογαμικούς δεσμούς. Ο Yee τους άσκησε κάποια μορφή πίεσης, έδωσε σε όλα ωκυτοκίνη για να μειώσει το stress, και στη συνέχεια συνέκρινε την εξαφάνιση του στρες στα ζώα που ηρεμούσαν μόνα τους με αυτά που ηρεμούσαν «αγκαλιασμένα» με ένα άλλο ζώο.

Τα δεύτερα επέδειξαν λιγότερο αγχώδη συμπεριφορά, σε αυτή τη μελέτη που ο ορισμός της είναι η προσπάθεια των ζώων να ξεφύγουν από το κλουβί.

Ωκυτοκίνη για να βελτιώσουμε την κοινωνική συμπεριφορά;

Μελέτες σε άλλα ζώα έχουν δείξει πως η ωκυτοκίνη παίζει ρόλο στο δέσιμο και στις κοινωνικές σχέσεις, γεγονός που βοηθά να εξηγηθεί γιατί κάποια ζώα είναι πολύ κοινωνικά και διαμορφώνουν μακροχρόνιους δεσμούς, σύμφωνα με τον ερευνητή Larry Young PhD του Πανεπιστημίου του Emory στην Ατλάντα, ο οποίος αναφέρει πως η έρευνα σε ανθρώπους έχει καταδείξει βελτιωμένη κοινωνική λειτουργία σε άτομα με αυτισμό μετά τη χορήγηση της ορμόνης. Στο μέλλον, η μελέτη του ρόλου της ωκυτοκίνης σε άτομα με αυτισμό μπορεί να είναι χρήσιμη, ειδικά όταν συνδυαστεί με συμπεριφορική θεραπεία.

Ωκυτοκίνη: Προοπτική

Παρά τις όποιες ελπιδοφόρες νέες διαπιστώσεις, η Sue Carter, PhD, καθηγήτρια ψυχιατρικής του πανεπιστημίου του Ιλλινόις στο Σικάγο, ακόμα μια ειδικός που παρίστατο στη συνέντευξη Τύπου για την έρευνα που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Νευροεπιστήμης, ανέφερε μια προειδοποίηση σχετικά με την ωκυτοκίνη για τη θεραπεία αυτισμού: «Οι άνθρωποι προσπαθούν να θεραπεύσουν τα αυτιστικά παιδιά με ωκυτοκίνη υπό την απουσία όμως οριστικής έρευνας».

Οι γονείς αγοράζουν την ορμόνη στο Ίντερνετ, κάτι που αποτελεί μια καθόλου καλή ιδέα. Δεν έχουμε ιδέα ποιες θα είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες, αφού η χρήση ωκυτοκίνης δεν είναι σαν τη χρήση ενός απλού φαρμάκου, αλλά είναι ένα βιολογικό μοντέλο διέγερσης, και όχι ένα φαρμακευτικό μοντέλο». Και θα μπορούσε να υπάρξει αλυσιδωτή αντίδραση…

Εμείς συνιστούμε ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν και ας ελπίσουμε πως στο άμεσο μέλλον θα έχουμε και νέα εμπεριστατωμένα στοιχεία για τη θεραπευτική χρήση της «ορμόνης της αγάπης».

Το άρθρο επιμελήθηκε η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,

www.andrologia.gr

Πηγή: http://www.webmd.com

γράφει η Δρ. Ειρήνη Μάνθου, BSc, MSc, Ph.D. (http://www.moodeat.com)

Η διάθεση καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την απόλαυση στη ζωή μας. Οι εναλλαγές διάθεσης συμβαίνουν από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα. Έτσι, μπορεί να είμαστε ευτυχείς, ενεργοί, να έχουμε αισιόδοξα συναισθήματα, να λαμβάνουμε μέρος σε ευχάριστες δραστηριότητες, να αγαπάμε. Αλλά πάλι υπάρχουν φορές που νιώθουμε δυσάρεστα, είμαστε κυκλοθυμικοί, ευερέθιστοι, έχουμε άγχος, κούραση, ακόμα και κατάθλιψη. Σε κάποιο βαθμό όλοι έχουμε νιώσει αυτά τα συναισθήματα που επηρεάζουν σημαντικά την ψυχική και σωματική ευεξία μας αλλά και τη καθημερινότητά μας.

Ωστόσο, καθώς οι άνθρωποι έχουν την τάση να είναι υπέρ της θετικότητας και της ευτυχίας όλοι προσπαθούμε να αυτορυθμίζουμε την κακή μας διάθεση συμμετέχοντας σε ορισμένες δραστηριότητες και ρουτίνες. Οι δραστηριότητες μπορεί να περιλαμβάνουν οτιδήποτε από συμμετοχή σε προγράμματα άσκησης, μέχρι κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, κοινωνικοποίηση, τυχερά παιχνίδια, τηλεόραση κλπ.

Σύμφωνα με στοιχεία ερευνών τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσμού ενίοτε στρέφεται στο φαγητό όταν βρίσκεται σε κακή διάθεση.

Απλά σταματήστε την ανάγνωση και προσπαθήστε να σκεφτείτε αν αυτό συμβαίνει σε σας.

Πότε είστε πιο επιρρεπείς να κάνετε κάποιες κακές επιλογές, να σπάσετε τους κανόνες της δίαιτας και να επιλέξετε με βάσει το συναίσθημα της στιγμής κάποιο είδος φαγητού (αυτό δηλαδή που ονομάζουμε comfort food);

Αυτό στην πραγματικότητα μπορεί να συμβεί όταν είμαστε ευτυχείς, για παράδειγμα, σε ένα κοινωνικό γεγονός όπου συνδυάζουμε το φαγητό με καλή παρέα. Αλλά είμαστε πολύ πιο ευάλωτοι στην υπερκατανάλωση τροφής και στις κακές επιλογές τροφίμων είναι όταν είμαστε σε κακή διάθεση.

Η «συναισθηματική διατροφή» συμβαίνει όταν η κακή διάθεση είναι μεγάλη και χρειαζόμαστε ένα καταφύγιο απεγνωσμένα, κάτι που στο παρελθόν μας έκανε να νιώθουμε καλά. Αυτή η συμπεριφορά δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο, όπου ψάχνοντας να τονώσουμε τη διάθεσή μας καταλήγουμε να τρώμε για να καλύψουμε το συναισθηματικό μας κενό το οποίο φαίνεται ως η πιο εύκολη λύση τη δεδομένη στιγμή. Ωστόσο, οι δραστικές αλλαγές στη γλυκόζη του αίματος μπορούν να προκαλέσουν μεταβολές στη διάθεση και έτσι μετά από λίγο η πρόσκαιρα καλή διάθεση εύκολα μεταβάλλεται σε κόπωση και τύψεις και ο κύκλος αρχίζει ξανά.

Δυστυχώς, η προσπάθεια για τη ρύθμιση της διάθεσης, μέσω του «συναισθηματικού φαγητού» είναι η πιο σημαντική αιτία παχυσαρκίας και μακροπρόθεσμα, αν αυτός ο κύκλος δεν σπάσει καταλήγουμε να αποκτήσουμε χρόνιες μεταβολικές νόσους.

Πώς η τροφή ρυθμίζει τη διάθεσή μας

Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι ότι υπάρχουν τρόφιμα που επηρεάζουν θετικά τη διάθεσή μας και επιστημονικά στοιχεία επισημαίνουν αυτή την πολύ ελπιδοφόρα νέα κατεύθυνση έρευνας.

Μπορεί λοιπόν ένα κομμάτι της σοκολάτας να μας κάνει να χαμογελάσουμε ή να ένα φλιτζάνι τσάι να περάσει θετική ενέργεια στον ίδιο τον πότη;

Η επιστήμη έχει στη διάθεσή της τώρα μια τεράστια λίστα ειδών και συστατικών διατροφής για τα οποία υπάρχουν τουλάχιστον κάποιες υποστηρικτικές πληροφορίες για τις θετικές επιπτώσεις τους στη μνήμη, στη γνωστική απόδοση, στην υγεία του εγκεφάλου, στη διάθεση, στον ύπνο και στην επαγρύπνηση, στο τζετ λαγκ και στην πρόληψη της νοητικής έκπτωσης.

Εκείνα τα θρεπτικά συστατικά που έχουν αποδειχθεί ότι είναι πολύ υποσχόμενα είναι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, οι βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα, τα φωσφολιπίδια, ορισμένα βότανα και άλλα. Μερικά ήδη διατίθενται στο εμπόριο σε φυτικά σκευάσματα και συμπληρώματα και άλλα σε λειτουργικά τρόφιμα. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι οι χημικές ουσίες του εγκεφάλου (γνωστές και ως νευροδιαβιβαστές), όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και η ακετυλοχολίνη που επηρεάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και συμπεριφερόμαστε, επηρεάζονται από το φαγητό μας. Τα τρόφιμα που έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν τους νευροδιαβιβαστές είναι το καστανό ρύζι, το σουσάμι, τα ψάρια, τα αυγά, οι μπανάνες, το σπανάκι και πολλά άλλα. Η επιστημονική έρευνα έχει εντοπίσει από πολύ νωρίς ότι η διατήρηση της γλυκόζης του αίματος σε σταθερά επίπεδα τρώγοντας μικρά και τακτικά γεύματα όλη την ημέρα είναι το απόλυτο όπλο κατά των διακυμάνσεων της διάθεσης.

Σε γενικές γραμμές, η κατανάλωση των τροφών με μέτρο και καλό προγραμματισμό κάνοντας ταυτόχρονα έξυπνες επιλογές των συστατικών, μπορεί να εγγυηθεί την συναισθηματική μας ευεξία.

Έχοντας αυτά τα στοιχεία στο μυαλό μας η νέα τάση στο χώρο της γαστρονομίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ως υπερβολικά εξεζητημένη. Ξακουστά εστιατόρια και επιχειρήσεις ανά τον κόσμο φτιάχνουν τρόφιμα ανάλογα με τη διάθεση που κάποιος θέλει να επιτύχει. Σύμφωνα με αυτό μπορείτε να παραγγείλετε τρόφιμα που διώχνουν την καταθλιπτική διάθεση ή να πιείτε ποτά που σας κάνουν να νιώθετε ενεργοποιημένοι.

Επιπλέον, νέα μοντέλα διατροφής που έχουν προκύψει μέσα από την επιστημονική κοινότητα, μπορούν να μας κάνουν πιο ευτυχισμένους με την εξωτερική μας εμφάνιση αλλά και με τον εσωτερικό μας εαυτό. Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω η σχέση της διατροφής με την διάθεση φαίνεται να είναι μπερδεμένη υπόθεση αλλά είναι σαφώς πολύ πιο έξυπνο να ρυθμίζει κανείς τη διάθεση μέσα από το φαγητό του, αντί να αφήνει τη διάθεση να ρυθμίζει την πρόσληψη τροφής.

Για αυτό λοιπόν ήρθε η ώρα να μάθουμε να τρώμε καλά, για να αισθανόμαστε και να είμαστε καλά!

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Robert E. Thayer. Calm Energy: How People Regulate Mood with Food and Exercise. ISBN-10: 0195131894, 2001.

Benton D. Carbohydrate ingestion, blood glucose and mood. Neurosci Biobehav Rev. 26(3):293-308, 2002.

Robin B. Kanarek, Harris R. Lieberman. Diet, Brain, Behavior: Practical Implications. ISBN-13: 9781439821565, 2011.

Acumentia. Cognitive Functional Foods – What can we expect to see on the market? Spring 2011

Η συστηματική άσκηση αποτελεί ένα είδος «θετικού εθισμού» με πολύ ωφέλιμα αποτελέσματα για τους ασκούμενους. Οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται σε υψηλό φυσικό επίπεδο. Είναι πιο ήρεμοι, υποφέρουν λιγότερο από άγχος και υπερένταση και είναι λιγότερο ευαίσθητοι στην καταπίεση που προκαλεί ο σύγχρονος ρυθμός ζωής. Αυτοσυγκεντρώνονται ευκολότερα, αποδίδουν περισσότερο στην εργασία τους και κοιμούνται καλύτερα. Από έρευνες έχει αποδειχτεί ότι η άσκηση βελτιώνει τη διάθεση και δημιουργεί αίσθηση ευφορίας. Μετρήσεις που έχουν εκτιμήσει την τάση των μυών μετά από άσκηση δεκαπέντε λεπτών και μετά τη λήψη ηρεμιστικών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η άσκηση είχε πιο χαλαρωτικό αποτέλεσμα από ότι ένα ηρεμιστικό. Οι θεωρίες για το πώς επιτυγχάνονται αυτά τα αποτελέσματα είναι αρκετές. Πολλοί πιστεύουν ότι κατά την άσκηση αυξάνονται τα επίπεδα νορεπινεφρίνης στον εγκέφαλο. Οι ορμόνη αυτή είναι υπεύθυνη για τη μετάδοση μηνυμάτων από τον εγκέφαλο σε κάποια νεύρα του σώματος. Οι άνθρωποι που έχουν υψηλά επίπεδα νορεπινεφρίνης στο αίμα τους είναι γενικά ευχαριστημένοι, ενώ όσοι έχουν χαμηλά ποσοστά παρουσιάζουν κατάθλιψη. ’λλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι η βελτίωση της διάθεσης , οφείλεται στην αυξημένη ροή αίματος προς τον εγκέφαλο, στην μείωση του επιπέδου των αλάτων στον εγκέφαλο και στην αύξηση του βάθους του ύπνου. Τέλος η διεκπεραίωση ενός δύσκολου έργου, όπως είναι ένα πρόγραμμα άσκησης, δίνει σε πολλούς την αίσθηση της «ολοκλήρωσης» και τονώνει το αυτοσυναίσθημα.

της Μαρίας Παράσχου

Πηγή: http://www.care.gr

Στην καθημερινή ζωή με τον όρο κατάθλιψη εννοούμε μια κατάσταση θλίψης και μελαγχολίας, αυτό συνήθως είναι παροδικό και μάλλον οφείλεται σε κάτι σχετικά ασήμαντο και επουσιώδες. Η κατάθλιψη διαφέρει από την Κλινική Κατάθλιψη η οποία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα που διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες και είναι τόσο σοβαρά ώστε να επεμβαίνουν στην καθημερινότητα ενός ατόμου.

Στην ψυχιατρική ο όρος κατάθλιψη μπορεί επίσης να έχει αυτή τη σημασία αλλά συνήθως αναφέρεται σε μία ψυχική ασθένεια και ειδικά όταν έχει φτάσει σε επίπεδο υψηλής σοβαρότητας ώστε να χορηγηθεί αυτή η διάγνωση. Η κατάθλιψη αποτελεί το τέταρτο στάδιο του μοντέλου της Κιούμπλερ-Ρος για την αποδοχή του θανάτου.

Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη συνήθως περιγράφει τον εαυτό του ως λυπημένο, απεγνωσμένο, αποθαρρυμένο και απογοητευμένο.

Η κατάθλιψη μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες που ενεργούν μόνοι τους ή και συντονισμένα.

Περιβάλλον

Αντίδραση σε καταστάσεις, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή η μετακόμιση από ένα σπίτι σε ένα άλλο. Τα μονότονα περιβάλλοντα μπορεί να είναι καταθλιπτικά. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει το περιβάλλον του, η κατάσταση αυτή μπορεί να φέρει αισθήματα ανημποριάς. Οικογενειακές διαφωνίες ή οικονομικές δυσκολίες μπορεί να επιφέρουν κατάθλιψη. Άλλα αίτια κατάθλιψης είναι οι κλιματικές συνθήκες, όπως η βροχή ή η συννεφιά, η μοναξιά και το αίσθημα ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν νοιάζονται για εμάς.

Ψυχολογικοί παράγοντες

Μερικές φορές η κατάθλιψη μπορεί να προκληθεί από εσωτερικά προβλήματα. Πεσιμιστικές ιδέες ή έλλειψη αυτοσεβασμού μπορούν να οδηγήσουν σε κατάθλιψη. Ασθένειες και αλλαγές στην ψυχολογία ενός ατόμου που συμβαίνουν στην ψύχωση και την άνοια μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε κατάθλιψη.

Βιολογικοί παράγοντες

Αυτοί ποικίλουν αλλά γενικώς περιλαμβάνουν κληρονομικούς όμως να αμφισβητείτε απο την επιστημονική κοινότητα[1] , νευρολογικούς, ορμονικούς και εποχιακούς παράγοντες. Επίσης μπορεί να σχετίζονται με κάποια ασθένεια.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Η χειροπρακτική ειναι μια θεραπευτική μέθοδος της εναλακτικής ιατρικής κατά την οποία γίνονται χειρισμοί και μασάζ στη σπονδυλική στήλη.

Η χειροπρακτική, διδάσκεται στη διάρκεια πεντάχρονων σπουδών σε κολέγια και η άσκησή του αναγνωρίζεται, σύμφωνα με καθορισμένα κριτήρια, σε 50 πολιτείες των ΗΠΑ, βασίζεται στην ιδέα πως το σώμα έχει μια έμφυτη ικανότητα αυτοθεραπείας και προσπαθεί να φτάσει σε ομοιόσταση ή ισορροπία. Σύμφωνα με τη θεωρία της χειροπρακτικής, το νευρικό σύστημα παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ομοιόστασης και άρα της υγείας. Όμως θεωρείται πως κάποια προβλήματα των αρθρώσεων, που λέγονται υπεξαρθρώσεις, παρεμβαίνουν στη σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος, με αποτέλεσμα μείωση της ικανότητας του σώματος να διατηρεί τη βέλτιστη υγεία. Οι χειροπράκτες προσπαθούν να επαναφέρουν το σώμα σε ισορροπία, ασκώντας χειρισμούς με τα χέρια στη σπονδυλική στήλη και άλλες αρθρώσεις και μυς, βοηθώντας το νευρομυοσκελετικό σύστημα να λειτουργεί ομαλά.

Σήμερα, οι χειροπράκτες διαιρούνται σε δύο στρατόπεδα.

Το ένα, πιο παραδοσιακό, βλέπει τις υπεξαρθρώσεις ως αίτιο των περισσότερων ενοχλημάτων.
Το άλλο, που θεωρείται προοδευτικό, έχει στόχο την καθιέρωση των χειροπρακτών ως παροχέων πρωτοβάθμιας περίθαλψης, με έμφαση στην αντιμετώπιση πόνων της πλάτης και μυοσκελετικών προβλημάτων, μαζί με την εφαρμογή των χειρισμών.

Αν και η χειροπρακτική κατατάσσεται στην εναλλακτική ιατρική έχει κερδίσει σημαντικό βαθμό αποδοχής, εν μέρει χάρη σε πρόσφατες έρευνες που έδειξαν πως είναι πολύ αποτελεσματική σε προβλήματα όπως ο οξύς πόνος της μέσης. Στις ΗΠΑ, οι υπηρεσίες των χειροπρακτών καλύπτονται από το δημόσιο και μέρος του ιδιωτικού ασφαλιστικού συστήματος.

Η χειροπραξία χρησιμοποιήθηκε πρώτα κατά το διάστημα μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων στις ΗΠΑ από πρακτικούς και άτομα που δεν είχαν πλήρη ιατρική εκπαίδευση. Στην Ευρώπη η χειροπραξία διαδόθηκε μετά το 1945 και εφαρμόζεται σε διάφορες ορθοπεδικές και ρευματολογικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.

Αυτοί που ασχολούνται με την εφαρμογή της πρέπει να έχουν πλήρεις ιατρικές γνώσεις γενικής παθολογίας και κυρίως των παθήσεων των οστών και των αρθρώσεων. Με τη μέθοδο αυτή επιτυγχάνονται καλά αποτελέσματα σε παθήσεις που χαρακτηρίζονται από ελαφρές παραμορφώσεις και τοπικές ανωμαλίες. Σε αληθινές μετατοπίσεις σπονδύλων που ελέγχονται ακτινολογικά, όπως οι εξαρθρώσεις, οι σκολιώσεις κ.ά., η χειροπραξία δεν είναι αποτελεσματική. Επίσης, μπορεί να γίνει επικίνδυνη σε παθήσεις όπως η δισκοπάθεια, η οστεΐτιδα, ο ρευματισμός της σπονδυλικής στήλης, οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης και του νωτιαίου μυελού κ.ά.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Ο τακτικός ιατρικός έλεγχος των αθλουμένων αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη διατήρηση της υγείας τους, για την ασφάλεια τους κατά την άσκηση, αλλά και για την επίτευξη καλύτερων επιδόσεων. Ο ιατρός πρέπει να είναι ενήμερος για τις ιδιαίτερες απαιτήσεις των διαφόρων αθλημάτων απο τον οργανισμό, καθώς και για τον κίνδυνο τραυματισμών και να έχει καλή συνεργασία τόσο με τον ασκούμενο, όσο και με τον προπονητή του.

Στόχοι του ιατρικού ελέγχου

1. Να διαπιστωθεί η καταλληλότητα ή τα τυχών προβλήματα υγείας του ατόμου που σκοπεύει να γυμναστεί συστηματικά. Θα πρέπει να γίνεται επανάληψη του ελέγχου κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ανάλογα με το είδος της άσκησης και την κατάσταση της υγείας του αθλουμένου.
2. Το είδος της άσκησης που θα επιλεγεί, να είναι κατάλληλο, ωφέλιμο και ακίνδυνο για τον αθλούμενο.
3. Να περιοριστούν οι κίνδυνοι τραυματισμού κατά την άσκηση.
4. Να καθοριστεί το ενδεδειγμένο διαιτολόγιο, έτσι ώστε να βελτιώνεται η απόδοση, αλλά και να διατηρούνται σε φυσιολογικά επίπεδα, η σωματική διάπλαση και το βάρος.
5. Να ελέγχονται οι επιδράσεις της άσκησης στα διάφορα συστήματα του οργανισμού, για να διαπιστωθεί εαν η προπόνηση είχε θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα και να επαναπροσδιοριστούν οι στόχοι της και πιθανόν οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί.

της Μαρίας Παράσχου

Πηγή: Care.gr

Η Συνεταιριστική Κορινθιακής Σταφίδας έχει εκπονήσει ερευνητικό πρόγραμμα και κλινικές μελέτες με σκοπό την ανάδειξη των συστατικών της Κορινθιακής Σταφίδας και των ευεργετικών ιδιοτήτων τους στην υγεία του ανθρώπου.

Το έργο συγχρηματοδοτείται από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους. Ειδικότερα, η ΕΥΔΕ-ΕΤΑΚ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, χρηματοδοτούν μέρος του.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως μόλις το 11% των ανθρώπων σε Ευρώπη και Αμερική καταναλώνουν τις συνιστώμενες μερίδες φρούτων και λαχανικών. Έτσι, τα βιοδραστικά συστατικά που προσλαμβάνουν δεν είναι αρκετά για τη διατήρηση της καλής υγείας και την προστασία από ασθένειες. Η σταφίδα περιέχει αντιοξειδωτικά όμοια με αυτά των φρέσκων φρούτων που συμβάλουν στη διατήρηση της υγείας των ανθρώπων.

Δείτε την εργασία (paper)

Η Κορινθιακή σταφίδα είναι ένα φρούτο μετρίου γλυκαιμικού δείκτη. Μπορεί να καταναλωθεί σε μικρή ποσότητα ακόμη και από διαβητικούς ασθενείς αντί γλυκίσματος, στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής.

Δείτε την εργασία (paper)

Τα αντιοξειδωτικά που περιέχει η σταφίδα μπορούν να μειώνουν τον κίνδυνο για κακοήθειες του στομάχου και του παχέος εντέρου. Έτσι, στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής, τα αντιοξειδωτικά της σταφίδας μπορούν να συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας του πεπτικού μας συστήματος.

Δείτε την εργασία (paper)

Chemopreventive properties of raisins originating from Greece in colon cancer cells (paper)

Πηγή: Συνεταιριστική Κορινθιακής Σταφίδας

Όταν καταναλώνεται από το στόμα, σε πόσιμη μορφή, η αλόη βέρα έχει καθαριστική και αποτοξινωτική δράση. Ενεργεί στο πεπτικό σύστημα, διεισδύει στους ιστούς του δέρματος, απομακρύνει τα νεκρά κύτταρα, και βοηθά στη δημιουργία νέων κυττάρων και υγιέστερων ιστών, επιταχύνοντας την επούλωση των τραυμάτων και των ελκών. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και όταν εφαρμόζεται εξωτερικά στο δέρμα. Πολλά άτομα πίνουν το χυμό της αλόης προληπτικά και για φυσική αποτοξίνωση. Επιπλέον, τα 28 γρ. χυμού έχουν 8 θερμίδες, και έτσι ο χυμός είναι κατάλληλος για τα άτομα που ακολουθούν κάποια δίαιτα αδυνατίσματος.

Από την άλλη πλευρά, χάρη στη μεγάλη αφθονία των θρεπτικών συστατικών που έχει ο χυμός του φυτού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης και ως τονωτικός και αναζωογονητικός χυμός, αρκεί να έχει αφαιρεθεί με μεγάλη προσοχή η αλοϊνη που βρίσκεται κάτω από τα φύλλα.

Πηγή: http://www.aloeveraplants.gr

Η ομοιοπαθητική, ως σύστημα υγείας, βασίζεται στην υπόθεση πως η θεραπεία μιας ασθένειας μπορεί να επιτευχθεί με χρήση φαρμακευτικών ουσιών που είναι ικανές να προκαλέσουν τα συμπτώματα της ασθένειας, όταν χορηγηθούν σε έναν υγιή οργανισμό. Η αρχή αυτή ονομάζεται «νόμος των ομοίων» ή «κανόνας των ομοίων» και κατά τους ομοιοπαθητικούς γιατρούς επαληθεύεται εμπειρικά. Η σύνδεση ενός φαρμάκου με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, επιτυγχάνεται μέσα από μία διαδικασία «απόδειξής» του (ή «επαλήθευσης», αγγλ. proving), που συνίσταται στη χορήγησή του σε υγιείς οργανισμούς, καταγράφοντας εμπειρικά όλα τα συμπτώματά που επιφέρει. Ενδεικτικά, σύμφωνα με τον κανόνα των ομοίων, εφόσον ο καφές έχει επαληθευτεί πως προκαλεί συμπτώματα αϋπνίας, μπορεί υπό προϋποθέσεις να χορηγηθεί για τη θεραπεία προβλημάτων αϋπνίας. Μία απόδειξη θεωρείται πλήρης όταν οι ουσίες έχουν το εν λόγω αποτέλεσμα χορηγούμενες σε ολόκληρο το φάσμα των δόσεων (τόσο τοξικές όσο και απειροελάχιστες), ενώ κρίνεται αναγκαία η καταγραφή όλων των παρατηρούμενων συμπτωμάτων, σε πνευματικό, ψυχικό και φυσικό επίπεδο, συνεπώς για την ομοιοπαθητική η κλασική τοξικολογία δεν είναι πλήρης[19]. Εφαρμόζεται αποκλειστικά σε υγιείς οργανισμούς, προκειμένου να μην συνδυαστούν συμπτώματα μίας ασθένειας με την επενέργεια του φαρμάκου. Με αυτό τον τρόπο, πιστεύεται ότι εξασφαλίζεται η γνώση της δράσης κάθε ουσίας στη συνολική υγεία του οργανισμού.

Δεύτερη βασική και αμφιλεγόμενη αρχή της ομοιοπαθητικής είναι η υπόθεση πως μία ουσία μπορεί να έχει ισχυρά θεραπευτικά αποτελέσματα όταν αραιωθεί σταδιακά σε απειροελάχιστες δόσεις και εφόσον μεταξύ κάθε αραίωσης το διάλυμα αναταράσσεται βίαια, διαδικασία που στην ομοιοπαθητική ορολογία απαντάται ως «δυναμοποίηση» (potentization ή dynamization). Ο Χάνεμαν επιχείρησε να την εξηγήσει, συγκρίνοντάς τη με την παραγωγή θερμότητας ή τη μαγνήτιση υλικών μέσω της τριβής, διαδικασίες που δεν ήταν τότε πλήρως κατανοητές. Οι υποστηρικτές της ομοιοπαθητικής πρεσβεύουν πως όσο μεγαλύτερη είναι η δυναμοποίηση, δηλαδή η αραίωση συνοδευόμενη από τη βίαιη ανατάραξη του διαλύματος, τόσο αυξάνει η θεραπευτική δύναμη της διαλυμένης ουσίας. H επιλογή του ποσοστού αραίωσης δεν ακολουθεί κάποιον αυστηρό κανόνα και η εμπειρία ή η παρατήρηση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο.

Σύμφωνα με ένα τρίτο αξίωμα της ομοιοπαθητικής, οι θεραπείες είναι αποτελεσματικότερες όταν επιλέγονται με βάση τα συνολικά χαρακτηριστικά συμπτώματα και όχι αποκλειστικά εκείνα της ασθένειας. Αυτή η ολιστική και συγχρόνως εξατομικευμένη αντιμετώπιση συνεπάγεται πως ακόμα και αν σε δύο ασθενείς γίνεται η ίδια διάγνωση, ενδέχεται να χορηγηθεί διαφορετικό ομοιοπαθητικό φάρμακο που θα ανταποκρίνεται στα ιδιαίτερα διανοητικά, ψυχικά και σωματικά συμπτώματα του κάθε οργανισμού. Ουσιώδες σημείο της ομοιοπαθητικής είναι η πεποίθηση πως η θεραπευτική αγωγή οφείλει να αποσκοπεί στην ίαση του ατόμου μάλλον παρά της νόσου, δηλαδή δεν αναγνωρίζονται ασθένειες αλλά ασθενείς οργανισμοί.

Πηγή: http://el.wikipedia.org