Οι μύες των κάτω άκρων διακρίνονται στους μύες της πυέλου, του μηρού, κνήμης και του ποδιού.

Στην εικόνα παρατηρούνται:

ΛΑΓΟΝΟΨΟΙΤΗΣ ΜΥΣ
Ο λαγονοψοΐτης μυς αποτελείται από δύο μυς, το μεγάλο ψοΐτη και το λαγόνιο μυς, οι οποίοι συνενώνονται σε έναν. Ο μείζων ψοΐτης μυς εκφύεται από το 12ο θωρακικό και τους πέντε οσφυικούς σπονδύλους και καταφύεται στο μηριαίο οστό. Ο λαγόνιος μυς εκφύεται από τη λαγόνια ακρολοφία, το λαγόνιο βόθρο και τον οσφυολαγόνιο σύνδεσμο και καταφύεται επίσης στο μηριαίο οστό.
Με την ενέργεια του κάμπτει και στρέφει συγχρόνως ελαφρά προς τα έξω το μηρό προς την πύελο, κατά την ορθοστασία στρέφει την πύελο προς τα μπροστά και κάτω ενώ κατά τη βάδιση γίνεται η εναλλάξ κίνηση των μηρών προς τα μπροστά.

ΛΑΓΟΝΙΟΣ ΜΥΣ
Ο λαγόνιος μυς αποτελεί έναν από τους δύο μυς του λαγονοψοΐτη.

ΤΕΙΝΩΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΙΑ ΠΕΡΙΤΟΝΙΑ ΜΥΣ
Ο τείνων την πλατιά περιτονία μυς εκφύεται από την πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα και την λαγόνια ακρολοφία και καταφύεται στον έξω κόνδυλο της κνήμης και στην επιγονατίδα.
Με την ενέργεια του εκτείνει τη λαγονοκνημιαία ταινία και συμβάλλει στη διατήρηση του γόνατος σε έκταση.

ΡΑΠΤΙΚΟΣ ΜΥΣ
Ο ραπτικός μυς εκφύεται από την πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα και καταφύεται στη κνημιαία περιτονία.
Με την ενέργεια του κάμπτει, προσάγει και στρέφει προς τα έξω το μηρό και συγχρόνως κάμπτει και στρέφει προς τα έσω την κνήμη.

ΚΤΕΝΙΤΗΣ ΜΥΣ
Ο κτενίτης μυς εκφύεται από το ηβικό οστό και καταφύεται στο μηριαίο οστό.
Με την ενέργεια του κάμπτει και προσάγει το μηρό.

ΜΑΚΡΟΣ ΠΡΟΣΑΓΩΓΟΣ ΜΥΣ
Ο μακρός προσαγωγος μυς εκφύεται από το ηβικό οστό και καταφύεται στη τραχεία γραμμή.
Με την ενέργεια του προσάγει και στρέφει προς τα έξω το μηρό.

ΙΣΧΝΟΣ ΜΥΣ
Ο ισχνός μυς εκφύεται από το ηβικό και το ισχιακό οστό και καταφύεται στην έσω επιφάνεια της κνήμης.
Με την ενέργεια του προσάγει το μηρό και συμβάλει στην κάμψη της κνήμης και τη στροφή της προς τα έσω.

ΟΡΘΟΣ ΜΗΡΙΑΙΟΣ ΜΥΣ
Ο ορθός μηριαίος μυς εκφύεται με δύο ισχυρές κεφαλές, την ευθεία από την πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα και την ανεστραμμένη από το λαγόνιο οστό και καταφύεται στην επιγονατίδα και στο κνημιαίο κύρτωμα.

ΕΞΩ ΠΛΑΤΥΣ ΜΥΣ
Ο έξω πλατύς μυς εκφύεται από τη μεσοτροχαντήρια γραμμή, τη βάση του μεγάλου τροχαντήρα, το έξω κράσπεδο της τραχείας γραμμής και το έξω μεσομύικο διάφραγμα και καταφύεται στην επιγονατίδα.

ΕΣΩ ΠΛΑΤΥΣ ΜΥΣ
Ο έσω πλατύς μυς εκφύεται από το μηριαίο οστό και καταφύεται στη επιγονατίδα.

ΜΕΣΟΣ ΠΛΑΤΥΣ ΜΥΣ
Ο μέσος πλατύς μυς εκφύεται από την πρόσθια και έξω επιφάνεια του μηριαίου οστού και καταφύεται στην επιγονατίδα.

ΤΕΤΡΑΚΕΦΑΛΟΣ ΜΥΣ
Ο τετρακέφαλος μυς αποτελείται από τέσσερεις μυς, τον ορθό μηριαίο, τον έξω πλατύ, έσω πλατύ και μέσο πλατύ μυ.
Με την ενέργεια του, ο τετρακεφάλος, εκτείνει την κνήμη, σταθεροποιεί τη διάρθρωση του γόνατος και αποτελεί ισχυρό καμπτήρα του μηρού.

ΠΡΟΣΘΙΟΣ ΚΝΗΜΙΑΙΟΣ ΜΥΣ
O πρόσθιος κνημιαίος μυς εκφύεται από το άνω ημιμόριο της έξω επιφάνειας της κνήμης και καταφύεται στα οστάα του ταρσού και στη βάση του πρώτου ματατάρσιου.
Με την ενέργεια του εκτείνει το πόδι και συγχρόνως το υπτιάζει και συμβάλλει στη συγκράτηση της ποδικής καμάρας.

ΜΑΚΡΟΣ ΕΚΤΕΙΝΩΝ ΤΟΥΣ ΔΑΚΤΥΛΟΥΣ ΜΥΣ
O μακρός εκτείνων τους δακτύλους μυς εκφύεται από την περόνη, τον έξω κνημιαίο κόνδυλο, το μεσόστεο υμένα και το πρόσθιο περονιαίο μεσομυίκο διάφραγμα και καταφύεται στη ραχιαία επιφάνεια της βάσης της μέσης φάλαγγας και στη βάση της ονυχοφόρας φάλαγγας κάθε δακτύλου.
Με την ενέργεια του εκτείνει τους τέσσερις τελευταίους δακτύλους και γενικά το πόδι.

ΜΑΚΡΟΣ ΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΜΥΣ
Ο μακρός περονιαίος μυς εκφύεται από την κνήμη και την περόνη και καταφύεται στη βάση του πρώτου μετατάρσιου και στο πρώτο σφηνοειδές.
Με την ενέργεια του κάμπτει πελματιαίως το πόδι και συγχρόνως το πρηνίζει και το σημαντικότερο όμως είναι η συγκράτηση της ποδικής καμάρας σε εγκάρσια φορά.

ΒΡΑΧΥΣ ΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΜΥΣ
Ο βραχύς περονιαίος μυς εκφύεται από τη περόνη και καταφύεται στο πέμπτο μετατάρσιο.
Με την ενέργεια του κάμπτει πελματιαίως το πόδι και συγχρόνως το πρηνίζει.

Πηγή: Care.gr

Εάν ανησυχείτε για τη χοληστερίνη σας, θέλετε να προστατεύσετε τον οργανισμό σας από καρδιακή νόσο ή άλλες χρόνιες παθήσεις, θα πρέπει να εξετάσετε την προσθήκη πίτουρου βρώμης στη διατροφή σας. Το πίτουρο βρώμης είναι μια τροφή πλούσια σε φυτικές ίνες που μπορεί να μειώσει τη χοληστερόλη σας. Ταυτόχρονα παρέχει μια σειρά από άλλα οφέλη για την υγεία σας. Για να εκμεταλευτείτε κατά το μέγιστο όσα σας προσφέρει κάντε το μέρος της καθημερινής σας διατροφής.

Χοληστερίνη

Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του πίτουρου βρώμης είναι η ικανότητά του να μειώνει τη χοληστερόλη. Σε μια μελέτη από τους Braaten et al, η βήτα-γλυκάνη, η κύρια διαλυτή ίνα στο πίτουρο βρώμης βοήθησε σε σημαντική μείωση της ολικής χοληστερόλης και της LDL “κακής” χοληστερόλης. Η ίνα στο πίτουρο βρώμης προσδένεται με πλούσια σε χοληστερόλη χολή για να αυξήσει την ποσότητα της χοληστερόλης που εκκρίνεται. Το πίτουρο βρώμης βοηθά επίσης στη μείωση της ποσότητας χοληστερόλης που απορροφάται από τις τροφές που τρώτε. Μείωση της χοληστερόλης μπορεί να βοηθήσει να αποφευχθεί η συσσώρευση επικίνδυνων πλακών στις αρτηρίες σας.

Απώλεια βάρους

Αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος, βάζοντας στο διαιτολόγιο σας πίτουρο βρώμης μπορεί να βοηθήσει. Σύμφωνα με τον JL Slavin, καθηγητή και εμπειρογνώμονα διατροφής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, οι φυτικές ίνες μπορεί να βοηθήσουν στην προωθήση της απώλειας βάρους με την απορρόφηση του νερού, όπως η τροφή περνά μέσα από το έντερο, προκαλώντας αύξηση του όγκου και δημιουργώντας μια αίσθηση της πληρότητας. Η ίνες καθυστερούν την πέψη και απορρόφηση της τροφής, καθυστερώντας έτσι την πείνα. Ως αποτέλεσμα, μπορείτε να καταναλώνετε λιγότερες θερμίδες, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει στην απώλεια βάρους.

Πηγή: http://www.livestrong.com/article/352095-the-benefits-of-oat-bran/

Επώδυνη ακούσια σύσπαση μιας μυϊκής ομάδας και αδυναμία της να χαλαρώσει. Συνήθως η διάρκεια της σύσπασης είναι στιγμιαία, όπως αυτή που παρατηρείται στους αθλητές κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης, χωρίς να έχει προηγηθεί προθέρμανση. Άλλοτε όμως, η διάρκεια της μυϊκής σύσπασης μπορεί να είναι παρατεταμένη, όπως ο μυϊκός σπασμός που συνοδεύει τη διαδρομή ιογενών ή άλλων λοιμώξεων και να περιορίζει τη φυσική δραστηριότητα του ατόμου.

Αντιμετώπιση με βελονισμό

Στην οξεία φάση είναι δυνατό να τοποθετηθούν βελόνες στα κινητικά σημεία των μυών που βρίσκονται σε σύσπαση και να χορηγηθεί ρεύμα μικρής συχνότητας (ηλεκτροβελονισμός). Επίσης, η τοποθέτηση βελονών μόνο στα επώδυνα σημεία μπορεί να θεωρηθεί αποτελεσματική. Μία μόνο συνεδρία μπορεί να είναι αρκετή για να λύσει τον μυϊκό σπασμό. Στη παρατεταμένη μορφή το θεραπευτικό πρωτόκολλο είναι διαφορετικό. Κατά την παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, οι μυϊκές συσπάσεις ανήκουν στα Μπι σύνδρομα, που οφείλονται στην εισβολή εξωγενών βλαπτικών παραγόντων όπως του άνεμου, του κρύου και της υγρασίας. Οι παράγοντες αυτοί, παρεμποδίζουν την ομαλή ροή της Ενέργειας και του Αίματος, οδηγώντας σε κακή θρέψη των μυών. Επιλέγονται για Βελονισμό τοπικά σημεία των Μεσημβρινών που διέρχονται από την πάσχουσα περιοχή, καθώς και επώδυνα σημεία (trigger points, ah shi points) που ανιχνεύονται με την ψηλάφηση. Οι βελόνες που τοποθετούνται στα σημεία αυτά, μπορούν μέσω ηλεκτροδίων να συνδεθούν με συσκευή ηλεκτροθεραπείας και να χορηγηθεί ρεύμα χαμηλής συχνότητας (2 Hz) ή συνδυασμός χαμηλής και υψηλής συχνότητας (2 Hz και 100 Hz). Η ελεγχόμενη κινητοποίηση των μυών, με την εφαρμογή της ηλεκτροθεραπείας, αυξάνει την αιμάτωση της πάσχουσας περιοχής (υπεραιμία), απομακρύνοντας το συσσωρευμένο γαλακτικό οξύ, αίρει την φλεγμονή και λύει το μυϊκό σπασμό. Στη χρόνια φάση, είναι δυνατό να εφαρμοσθεί με πολύ καλά αποτελέσματα, η μοξοθεραπεία (θερμοκαυτηριασμός). Παράλληλα, πρέπει να γίνεται μάλαξη (μασάζ) στην πάσχουσα περιοχή, με ιδιαίτερη προσοχή όμως, προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω τραυματισμός από ρήξη μυϊκών ινών.

Σε περίπτωση που οι μυϊκές συσπάσεις υποτροπιάζουν ή παρατηρούνται μετά ένα χρονικό διάστημα από την μυϊκή προσπάθεια, ο ασθενής θα πρέπει να υποβάλλεται σε λεπτομερή κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, για τον αποκλεισμό υποκείμενης νόσου (αγγειακής, νευρολογικής, ηλεκτρολυτικής). Είναι αυτονόητο ότι, τέτοιου είδους οργανικές διαταραχές, πρέπει να αντιμετωπίζονται από γιατρό ανάλογης ειδικότητας.

Χαρίσιος Καρανικιώτης (Ιατρός Παθολόγος)

Πηγή: Care.gr

Η Στέβια είναι είδος φυτού με προέλευση τη Βραζιλία και την Παραγουάη. Περιέχει μια ουσία η οποία ονομάζεται στεβιόζη ή στεβιόλη η οποία έχει μεγαλύτερη γλυκαντική δύναμη από την ζάχαρη και αποτελεί ένα εξαιρετικό υποκατάστατο της ζάχαρης.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τη Στέβια τόσο καλή;  Στα φύλλα του φυτού στέβια περιέχονται γλυκοζίτες στεβιόλης. Πρόκειται για γλυκές φυσικές ουσίες και μπορούν να θεωρηθούν ως φυτικά συστατικά τα οποία είναι 300 φορές πιο γλυκό από την επιτραπέζια ζάχαρη. Τα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ολόκληρα ή σε αλεσμένη μορφή σε τρόφιμα και ποτά.

Γεύση Στέβια είναι στο ίδιο επίπεδο με άλλα υποκατάστατα ζάχαρης – γλυκιά με ήπια επίγευση που μπορεί να επικαλυφθεί από ανάμειξη με άλλα γλυκά συστατικά. Η Στέβια είναι  δημοφιλής ήδη σε πολλές χώρες, στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ήδη σε πολλά αναψυκτικά ως υποκατάστατο της ζάχαρης και μπορείτε να την βρείτε επεξεργασμένη στα Super Market ως υποκατάστατο ζάχαρης αλλά και σε φυσική μορφή σε καταστήματα με βότανα και βιολογικά προϊόντα.

Εκτός από καλή γεύση, η Στέβια δεν έχει θερμίδες, με μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη (που σημαίνει ότι δεν έχει υδατάνθρακες), χωρίς να περιέχει τεχνητά συστατικά δεν επιφέρει καμμία επίδραση στο στο σάκχαρο του αίματος. Αποτελεί έναν έξυπνο τρόπο για να ικανοποιήσετε την ανάγκη σας για γλυκό χωρίς να θέσετε σε κίνδυνο τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας και χωρίς να λάβετε άσκοπα θερμίδες.

Πηγή: http://www.webmd.com/diabetes/features/stevia-good-substitute-sugar

Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε σε κινδύνους ατυχημάτων που αντιμετωπίζουμε όταν κάνουμε ποδήλατο, ειδικότερα όταν βρισκόμαστε εντός αστικού περιβάλλοντος και πολύ περισσότερο όταν δεν υπάρχει ειδική χωροθέτηση για κίνηση ποδηλάτων. Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζουμε μια σειρά από βασικούς κανόνες με σκοπό την ασφαλή ποδηλασία.

• Εκπαίδευση: Η καλύτερη προετοιμασία για την ασφαλή ποδηλασία είναι η σωστή εκπαίδευση. Αυτή μπορεί να γίνει από  έναν έμπειρο αναβάτη, τον γονέα, ή ένα ειδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Συχνά, ωστόσο, η αρχική κατάρτιση περιλαμβάνει απλές οδηγίες από τους γονείς σχετικά με την ισορροπία και πετάλι.
• Η σωστή εποπτεία των νεότερων αναβατών αποτελεί προϋπόθεση. Στην πραγματικότητα, συνιστάται τα μικρότερα παιδιά να κάνουν ποδήλατο μόνο σε οριοθετημένους χώρους .
• Εξοπλισμός ασφαλείας ποδηλάτων. Επενδύοντας έγκαιρα σε εξοπλισμό ασφαλείας, όπως προστατευτικά ρούχα και κράνος μπορεί να αποτρέψει σημαντικό αριθμό των τραυματισμών. Ειδικά το κράνος είναι εξαιρετικά σημαντικό. Ανακλαστικά ρούχα για τη διάρκεια της νύχτας ή σε συνθήκες μικρής ορατότητας. Εξοπλισμός ασφαλείας του ποδηλάτου (φωτισμός, ανακλαστήρες στο πλαίσιο και στις ζάντες).
• Η σωστή επιλογή του ποδηλάτου και σωστή συντήρηση του.
• Χρήση του σωστού ποδηλάτου ανάλογα με την ηλικία αλλά και τη δομή του σώματος του ποδηλάτη.
• Συνειδητοποίηση της ανάγκης για απόκτηση εμπειρίας πριν αρχίσει κάποιος την ποδηλασία σε δημόσιους χώρους εντός πόλης. Οι λιγότερο έμπειροι ποδηλάτες θα πρέπει να εκπαιδεύονται πρώτα στη σωστή οδική συμπεριφορά και τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
• Αυξημένη αντίληψη του περιβάλλοντος. (Προσοχή στο άνοιγμα των θυρών αυτοκινήτων, σχάρες υπονόμων, τα σκουπίδια στους δρόμους, ανώμαλες επιφάνειες, επικίνδυνα σταθερά αντικείμενα, ελλιπής φωτισμός).
• Τήρηση κανόνων κυκλοφορίας.
• Οι ποδηλάτες πρέπει να ακολουθούν τους ίδιους κανόνες με τους αυτοκινητιστές. Κάντε σήμα με τα χέρια πριν στρίψετε.
• Επειδή είμαστε όλοι μοιράζονται τον ίδιο δρόμο , υπακούοντας στους κανόνες του δρόμου θα επιτρέψει για μια ευχάριστη και ασφαλή οδήγηση για τους δύο ποδηλάτες και οδηγούς.
• Αποφύγετε μεγάλες οδικές αρτηρίες και τα πεζοδρόμια.
• Επιβολή της νομοθεσίας μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια των ποδηλάτων.
• Η υποχρεωτική χρήση των συσκευών προστασίας (κράνη , ανακλαστήρες).

Πηγή: http://www.webmd.com/fitness-exercise/bicycle-safety

Υπάρχουν δυο πλάγιοι σύνδεσμοι, ο έσω πλάγιος σύνδεσμος και ο έξω πλάγιος. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος είναι ο ισχυρότερος σταθεροποιητικός παράγοντας στην έσω επιφάνεια του γόνατος. Ο έξω πλάγιος σύνδεσμος είναι στενότερος και πιο αδύνατος από τον έσω πλάγιο και εκτείνεται από τον έξω μηριαίο κόνδυλο στην κεφαλή της περόνης. Ρήξη του έσω πλάγιου συνδέσμου προκαλείται από βία που δρα στην εξωτερική επιφάνεια του γόνατος και οδηγεί σε απαγωγή της κνήμης σε σχέση προς το μηρό, ενώ το γόνατο βρίσκεται σε έκταση ή μικρή κάμψη.

Κλινική εικόνα

Υπάρχει διόγκωση του γόνατος εξαιτίας του αιμάρθρου, μεγάλη ευαισθησία στην πίεση κατά μήκος του έσω πλαγίου συνδέσμου, περιορισμός κατά 10-15° στην πλήρη έκταση και πλήρη κάμψη της άρθρωσης, πόνο στις κινήσεις και δυσκολία στο βάδισμα. Τη μεγαλύτερη όμως βοήθεια στη διάγνωση παρέχει η ειδική δοκιμασία απαγωγής του γόνατος υπό γενική νάρκωση.

Αντικειμενικό κριτήριο για το χαρακτήρα της βαρύτητας της κακώσεως αποτελεί ο βαθμός παρεκτόπισης των αρθρικών επιφανειών του γόνατος κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμασιών υπό νάρκωση.

Έτσι διακρίνονται σε 1ου βαθμού, όταν η διεύρυνση είναι μέχρι 5 mm, 2ου βαθμού, όταν η διεύρυνση κυμαίνεται μεταξύ 5 – 10 mm και σε 3ου βαθμού, όταν η διεύρυνση είναι μεγαλύτερη από 10 mm (πλήρης ρήξη όλων των ινών).
Θεραπεία

Σε ρήξη 1ου ή 2ου βαθμού δεν έχουμε σοβαρή αστάθεια, οπότε η θεραπεία είναι συντηρητική. Εφαρμόζεται γύψινος μηροκνημικός επίδεσμος για 4 – 6 εβδομάδες και παράλληλα γίνονται ασκήσεις τετρακέφαλου.

Όταν η ρήξη είναι 3ου βαθμού η θεραπεία είναι χειρουργική και παράλληλα ελέγχονται ο έσω μηνίσκος και οι χιαστοί σύνδεσμοι.

Μετεγχειρητικά εφαρμόζεται γύψος μηροκνημικός για 6 – 8 εβδομάδες.

Ρήξη του έξω πλαγίου συνδέσμου προκαλείται από βίαιη προσαγωγή της κνήμης σε σχέση προς το μηρό αλλά δεν είναι τόσο συχνή λόγω της παρουσίας του άλλου σκέλους.

Η διάγνωση στηρίζεται και εδώ και στο ιστορικό, στα κλινικά ευρήματα και στην αντίστοιχη δοκιμασία προσαγωγής του γόνατος υπό γενική νάρκωση.

Η θεραπεία είναι παρόμοια με εκείνη της ρήξης του έσω πλαγίου συνδέσμου.

Συντάκτης:  Χαράλαμπος Πέτρου (Ορθοπαιδικός), Πηγή: Care.gr

Το ποδήλατο αποτελεί ένα όλο και πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο τρόπο μετακίνησης, διασκέδασης, εξάσκησης και άθλησης. Με πάνω από 100 εκατομύρια ιδιοκτήτες ποδηλάτων, η δημοτικότητα του ποδηλάτου έχει φτάσει στα ανώτερα επίπεδα που βρέθηκε ποτέ.

Παράλληλα με την συνεχώς αυξανόμενη χρήση του ποδηλάτου αυξάνετε και ο κίνδυνος σοβαρών ατυχημάτων. Σύμφωνα με τα στατιστικά κάθε χρόνο γίνονται πάνω από 1.8 δισσεκατομύρια ποδηλατοβόλτες, από αυτές 580000 άτομα φτάνουν σε νοσοκομεία με κάποιο τραυματισμό. Οι τραυματισμοί μπορεί να είναι από απλές εκδορές, κοψήματα, εγκαύματα τριβής μέχρι σπασίματα, εσωτερικά τραύματα, θλαστικά τραύματα κεφαλής, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ή ακόμα και θάνατος.

Περίπου 800 ποδηλάτες χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο και πάνω από 20000 νοσηλεύονται σε νοσοκομεία. Στατικά η ποδηλασία έχει μεγαλύτερη θνησιμότητα συγκρινόμενη με την οδήγηση αυτοκινήτου.

Οι πιο συχνές αιτίες ατυχημάτων με ποδήλατο είναι οι πτώσεις ή οι συγκρούσεις με σταθερά αντικείμενα. Οι συγκρούσεις με αυτοκίνητα είναι  υπεύθυνες για το 90% των θανατηφόρων ατυχημάτων και η αιτία θανάτου στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Πηγή: http://www.webmd.com/fitness-exercise/bicycle-safety

Ο μεταβολισμός σας , λένε οι ειδικοί , περιλαμβάνει ένα εμπλέκει ένα σύμπλεγμα ορμονών και ενζύμων που μετατρέπουν όχι μόνο τα τρόφιμα σε καύσιμα αλλά και επηρεάζουν το πόσο αποτελεσματικά θα γίνει η καύση.

«Η διαδικασία του μεταβολισμού καθορίζει το ρυθμό με τον οποίο καίμε τις θερμίδες μας και , τελικά , πόσο γρήγορα θα πάρουμε ή θα χάσουμε βάρος», λέει ο Robert Yanagisawa , MD , διευθυντής του Ιατρικώς Εποπτευόμενου Προγράμματος Διαχείρισης Βάρους στο Mount Sinai Medical Center στη Νέα Υόρκη.

Φυσικά, δεν καίμε όλοι θερμίδες με τον ίδιο ρυθμό.

Ο μεταβολισμός σας επηρεάζεται από την ηλικία σας (μεταβολισμός επιβραδύνεται φυσικά περίπου 5 % ανά δεκαετία μετά την ηλικία των 40), το φύλο σας (οι άνδρες καίνε γενικά περισσότερες θερμίδες σε κατάσταση ηρεμίας απ’ ότι οι γυναίκες ) και το ποσοστό της άλιπης μάζας σώματος (όσο μεγαλύτερη μυική μάζα έχετε, τόσο υψηλότερος είναι ο μεταβολικός σας ρυθμός).

Και ναι, η κληρονομικότητα κάνει τη διαφορά.

“Μερικοί άνθρωποι καίνε τις θερμίδες με βραδύτερο ρυθμό από ό, τι άλλοι », λέει ο Barrie Wolfe – Radbill , RD , διατροφολόγος που ειδικεύεται στην απώλεια βάρους στο New York University Medical Center .

Ο Robert  Yanagisawa λέει πως περιστασιακά ένα ελάττωμα στο θυρεοειδή αδένα μπορεί να επιβραδύνει το μεταβολισμό, αν και το πρόβλημα αυτό είναι σχετικά σπάνιο.

Κάτι που μπορεί να σας κάνει εντύπωση είναι πως όσο μεγαλύτερο το βάρος σας, τόσο πιο γρήγορος ο μεταβολισμό σας.

Ο λόγος είναι πως το επιπλέον βάρος αναγκάζει το σώμα μας να εργαστεί σκληρότερα απλά και μόνο για να συντηρεί τον εαυτό του σε κατάσταση ηρεμίας, έτσι στις περισσότερες περιπτώσεις, ο μεταβολισμός τρέχει πιο γρήγορα», λέει ο Molly Kimball, RD στο Oscher’s Clinic’s Elmwood Fitness Center.

Αυτός είναι ένας λόγος που είναι σχεδόν πάντα πιο εύκολο να χάσουν βάρος κατά την έναρξη μιας δίαιτας, και πιο δύσκολο αργότερα, ο Kimball λέει : «Όταν είστε πολύ υπέρβαρος ο μεταβολισμό σας λειτουργεί πιο γρήγορα, έτσι κάθε μικρή μείωση πρόσληψης θερμίδων θα οδηγήσει σε άμεση απώλεια βάρους”

Μετά από λίγο καιρό, όταν χάνετε σημαντικές ποσότητες σωματικού λίπους και των μυών , το σώμα σας χρειάζεται λιγότερες θερμίδες για να συντηρηθεί , λέει. Αυτό εξηγεί και το γιατί παίρνουμε πολύ εύκολα κιλά που με κόπο έχουμε χάσει.

«Αν δύο άνθρωποι  ζυγίζουν 113 κιλά και ο ένας από αυτούς έφτασε σε αυτά τα κιλά κάνοντας δίαιτα ξεκινώντας από τα 158 ενώ ο άλλος είχε πάντα αυτό το βάρος τότε αυτός που έχασε τα περιττά κιλά θα έχει πιο αργό μεταβολισμό με άμεσο αποτέλεσμα πως πρέπει να καταναλώνει πολύ λιγότερες θερμίδες για να διατηρήσει το βάρος του.