Πρόκειται λοιπόν για ένα προϊόν της φύσης που δεν επιδέχεται καμία επεξεργασία και αποτελείται από τα παρακάτω συστατικά: νερό, φυσικά σάκχαρα, οργανικά οξέα, πρωτεΐνες, ιχνοστοιχεία, ένζυμα, βιταμίνες, αρωματικές και χρωστικές ουσίες καθώς και άλλες θρεπτικές ουσίες. Παίζει σπουδαίο ρόλο στο μεταβολισμό και στη θρέψη, στα συστατικά του σκελετού και των κυττάρων, ρυθμίζει την οξύτητα του στομάχου, έχει αντισηπτικές ιδιότητες, είναι τονωτικό, βοηθά στη γρηγορότερη αποκατάσταση της υγείας και έχει αντιμικροβιακή δράση. μέλιΤα χακτηριστικά γνωρίσματα του μελιού είναι το άρωμα και η γεύση τα οποία είναι δυνατόν να αλλοιωθούν αν οι συνθήκες αποθήκευσης και επεξεργασίας είναι ακατάλληλες.

Το χρώμα του μελιού είναι χαρακτηριστικό της προέλευσής του και θεωρείται ένα από τα κύρια κριτήρια ποιότητας που επηρεάζει την προτίμηση του καταναλωτή. Τα σκοτεινόχρωμα μέλια είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία και συνεπώς έχουν υψηλή θρεπτική αξία ενώ τα ανοιχτόχρωμα έχουν ωραίο χρώμα και γεύση. Μερικές από τις φυσικές ιδιότητες του μελιού είναι το ιξώδες το οποίο προσδιορίζει τη ρευστότητα, η υγροσκοπικότητα και η κρυστάλλωση.

Η κρυστάλλωση, γνωστή αν και λανθασμένα σαν ζαχάρωμα, είναι φυσικό βιολογικό φαινόμενο του φυσικού ακατέργαστου μελιού, που δεν προξενεί καμία αλλαγή στις θρεπτικές και βιολογικές ιδιότητες του μελιού. Συνεπώς ένα κρυσταλλωμένο μέλι δεν είναι χαλασμένο ούτε νοθευμένο. μέλι

Το παραγόμενο μέλι διακρίνεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: το ανθόμελο, που παράγεται από το νέκταρ των λουλουδιών (θυμαριού, πορτοκαλιάς, βαμβακιού, ηλίανθου, ερείκης, κλπ), και το μέλι από μελιτώματα, που παράγεται από εκκρίματα κοκκοειδών (εντόμων) που απομυζούν φυτά. Στην κατηγορία αυτή ανήκει το μέλι του πεύκου, της ελάτης και άλλων δασικών φυτών. Στη χώρα μας οι μεγαλύτερες ποσότητες μελιού προέρχονται από το πεύκο (55-60%), ενώ σημαντική είναι και η παραγωγή μελιού ελάτης (5-10%) και θυμαριού (15%).

Πηγή: Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος

Η ομοιοπαθητική, ως σύστημα υγείας, βασίζεται στην υπόθεση πως η θεραπεία μιας ασθένειας μπορεί να επιτευχθεί με χρήση φαρμακευτικών ουσιών που είναι ικανές να προκαλέσουν τα συμπτώματα της ασθένειας, όταν χορηγηθούν σε έναν υγιή οργανισμό. Η αρχή αυτή ονομάζεται «νόμος των ομοίων» ή «κανόνας των ομοίων» και κατά τους ομοιοπαθητικούς γιατρούς επαληθεύεται εμπειρικά. Η σύνδεση ενός φαρμάκου με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, επιτυγχάνεται μέσα από μία διαδικασία «απόδειξής» του (ή «επαλήθευσης», αγγλ. proving), που συνίσταται στη χορήγησή του σε υγιείς οργανισμούς, καταγράφοντας εμπειρικά όλα τα συμπτώματά που επιφέρει. Ενδεικτικά, σύμφωνα με τον κανόνα των ομοίων, εφόσον ο καφές έχει επαληθευτεί πως προκαλεί συμπτώματα αϋπνίας, μπορεί υπό προϋποθέσεις να χορηγηθεί για τη θεραπεία προβλημάτων αϋπνίας. Μία απόδειξη θεωρείται πλήρης όταν οι ουσίες έχουν το εν λόγω αποτέλεσμα χορηγούμενες σε ολόκληρο το φάσμα των δόσεων (τόσο τοξικές όσο και απειροελάχιστες), ενώ κρίνεται αναγκαία η καταγραφή όλων των παρατηρούμενων συμπτωμάτων, σε πνευματικό, ψυχικό και φυσικό επίπεδο, συνεπώς για την ομοιοπαθητική η κλασική τοξικολογία δεν είναι πλήρης[19]. Εφαρμόζεται αποκλειστικά σε υγιείς οργανισμούς, προκειμένου να μην συνδυαστούν συμπτώματα μίας ασθένειας με την επενέργεια του φαρμάκου. Με αυτό τον τρόπο, πιστεύεται ότι εξασφαλίζεται η γνώση της δράσης κάθε ουσίας στη συνολική υγεία του οργανισμού.

Δεύτερη βασική και αμφιλεγόμενη αρχή της ομοιοπαθητικής είναι η υπόθεση πως μία ουσία μπορεί να έχει ισχυρά θεραπευτικά αποτελέσματα όταν αραιωθεί σταδιακά σε απειροελάχιστες δόσεις και εφόσον μεταξύ κάθε αραίωσης το διάλυμα αναταράσσεται βίαια, διαδικασία που στην ομοιοπαθητική ορολογία απαντάται ως «δυναμοποίηση» (potentization ή dynamization). Ο Χάνεμαν επιχείρησε να την εξηγήσει, συγκρίνοντάς τη με την παραγωγή θερμότητας ή τη μαγνήτιση υλικών μέσω της τριβής, διαδικασίες που δεν ήταν τότε πλήρως κατανοητές. Οι υποστηρικτές της ομοιοπαθητικής πρεσβεύουν πως όσο μεγαλύτερη είναι η δυναμοποίηση, δηλαδή η αραίωση συνοδευόμενη από τη βίαιη ανατάραξη του διαλύματος, τόσο αυξάνει η θεραπευτική δύναμη της διαλυμένης ουσίας. H επιλογή του ποσοστού αραίωσης δεν ακολουθεί κάποιον αυστηρό κανόνα και η εμπειρία ή η παρατήρηση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο.

Σύμφωνα με ένα τρίτο αξίωμα της ομοιοπαθητικής, οι θεραπείες είναι αποτελεσματικότερες όταν επιλέγονται με βάση τα συνολικά χαρακτηριστικά συμπτώματα και όχι αποκλειστικά εκείνα της ασθένειας. Αυτή η ολιστική και συγχρόνως εξατομικευμένη αντιμετώπιση συνεπάγεται πως ακόμα και αν σε δύο ασθενείς γίνεται η ίδια διάγνωση, ενδέχεται να χορηγηθεί διαφορετικό ομοιοπαθητικό φάρμακο που θα ανταποκρίνεται στα ιδιαίτερα διανοητικά, ψυχικά και σωματικά συμπτώματα του κάθε οργανισμού. Ουσιώδες σημείο της ομοιοπαθητικής είναι η πεποίθηση πως η θεραπευτική αγωγή οφείλει να αποσκοπεί στην ίαση του ατόμου μάλλον παρά της νόσου, δηλαδή δεν αναγνωρίζονται ασθένειες αλλά ασθενείς οργανισμοί.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναγνωρίσει τρεις διαφορετικές κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού, που πρέπει να τηρούν και κάποιες συγκεκριμένες προδιαγραφές: το επιτραπέζιο, το φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάθε άλλος προσδιορισμός στο εμφιαλωμένο νερό απαγορεύεται (π.χ. ιαματικό, θεραπευτικό, φυσικό μεταλλικό νερό πηγής κ.ά.).

Επιτραπέζιο νερό

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, λοιπόν, το επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να είναι οποιασδήποτε προέλευσης (π.χ. από γεώτρηση, από λίμνη, από ποτάμι, ακόμη και αφαλατωμένο νερό θάλασσας). Το επιτραπέζιο νερό μπορεί να έχει υποστεί κάποια διαδικασία απολύμανσης προκειμένου η σύστασή του να είναι σύμφωνη με την αντίστοιχη κοινοτική οδηγία για το πόσιμο νερό. Δηλαδή, πρακτικά η σύσταση του επιτραπέζιου νερού είναι ίδια με αυτό της βρύσης.

Φυσικό μεταλλικό νερό

Το φυσικό μεταλλικό νερό έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου στην πηγή προέλευσής του (συνήθως γεώτρηση). Οι κοινοτικές οδηγίες απαγορεύουν οποιαδήποτε κατεργασία ή απολύμανση στο φυσικό μεταλλικό νερό. Η υπόγεια προέλευση του φυσικού μεταλλικού νερού, καθώς και η απαγόρευση οποιασδήποτε δραστηριότητας σε ικανοποιητική απόσταση γύρω από τη γεώτρηση εξασφαλίζουν την προστασία του από τα μικρόβια. Η σύστασή του μπορεί να περιέχει διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως το μαγνήσιο, το ασβέστιο, το κάλιο κ.λ.π. Η μόνη επεξεργασία που επιτρέπεται στο φυσικό μεταλλικό νερό είναι η αφαίρεση ή η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, οπότε το νερό χαρακτηρίζεται ανάλογα ως «φυσικά ανθρακούχο», «με προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» ή «ενισχυμένο με αέριο της πηγής».

Νερό πηγής

Το νερό πηγής είναι η ενδιάμεση κατηγορία ανάμεσα στο επιτραπέζιο και φυσικό μεταλλικό νερό. Το νερό πηγής μοιάζει με το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι έχει οπωσδήποτε υπόγεια προέλευση, σταθερή σύσταση, δεν υφίσταται καμία διαδικασία απολύμανσης και εμφιαλώνεται πάντα στην πηγή προέλευσής του. Διαφέρει, όμως, από το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι η σύστασή του δεν ακολουθεί αυτή του φυσικού μεταλλικού νερού, αλλά του επιτραπέζιου. Αυτό σημαίνει ότι το νερό πηγής δεν είναι πλούσιο σε κάποιο μεταλλικό στοιχείο (π.χ. μαγνήσιο, ασβέστιο), ούτως ώστε να χαρακτηριστεί μαγνησιούχο, ασβεστούχο κ.τ.λ. Πάντως, το πιθανότερο είναι να δούμε το χαρακτηρισμό «νερό πηγής» σε κάποιο εισαγόμενο νερό, δεδομένου ότι τα εμφιαλωμένα ελληνικά νερά ανήκουν είτε στα φυσικά μεταλλικά είτε στα επιτραπέζια.

Επιμέλεια: Παύλος Διονυσόπουλος

Πηγή: friendshipiseverything.blogspot.gr

Eίναι ικανή να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στην παραγωγή κολλαγόνου.

Στον τομέα της αισθητικής η βιταμίνη C παίζει πολύ σημαντικό ρόλο μια και τα στοιχεία που έχουν έρθει στο φως αποκαλύπτουν ότι η ικανότητα της βιταμίνης αυτής στο να παράγει κολλαγόνο μπορεί να βοηθήσει στην αντιστροφή των ορατών σημείων της γήρανσης.

Η βιταμίνη C έχει αντιοξειδωτική δράση και συμβάλλει στη νεανική εμφάνιση του δέρματος. Μελέτες έχουν αποδείξει επίσης ότι η βιταμίνη C είναι ικανή να μειώσει τους ερεθισμούς που δημιουργούνται από τη δράση των υπεριωδών ακτίνων του ήλιου. Το σημαντικότερο όμως επίτευγμα της βιταμίνης αυτής είναι η λειτουργία της ως ερέθισμα στην παραγωγή κολλαγόνου.

Η βιταμίνη C κυκλοφορεί σε καλλυντικά προϊόντα στο εμπόριο, αλλά και στη διάθεση των αισθητικών, ώστε με τη βοήθεια ρευμάτων να εισχωρήσει στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος.

της Βάσιας Βουλγαράκης

Πηγή: Care.gr

Σύμφωνα με τους διατροφολόγους όσο πιο «μαύρη» είναι η τροφή, τόσο πιο υγιεινή, πλούσια σε αντιοξειδωτικά συστατικά και φυτικές ίνες είναι.

Δείτε λοιπόν ποιες είναι οι 6 κορυφαίες μαύρες τροφές που βοηθούν στο αδυνάτισμα και έχουν πολλά οφέλη για το σώμα μας.

1. Βατόμουρα: Πλούσια σε πολυφαινόλες και βιταμίνη C, αποτοξινώνουν τον οργανισμό, προλαμβάνουν τη γήρανση και τα καρδιακά προβλήματα και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τη λειτουργία του εγκεφάλου.
2. Μαύρες φακές: Εξαιρετική πηγή σιδήρου και φυτικών ινών που βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου, ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και μειώνουν τη χοληστερίνη.
3. Μαύρο ρύζι: Πλούσιο σε βιταμίνη Ε, προστατεύει τα κύτταρα του δέρματος και καταστρέφει τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες.
4. Μαύρα φασόλια: τα μαυρομάτικα φασόλια είναι εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών και φυτικών ινών, προστατεύουν την καρδιά και αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού.
5. Μαύρη σόγια: ο καλύτερος φυσικός τρόπος πρόληψης των θρομβώσεων σύμφωνα με έρευνες.
6. Μαύρο τσάι: πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, συμβάλει στην αποκατάσταση των μυών και βοηθά στην πρόληψη της καρδιάς.

Πηγή: www.briefingnews.gr

Κατά τη γήρανση του δέρματος επιβραδύνεται η κυτταρική δάσπαση. Η βιταμίνη Α βοηθά στην διέγερση της αναδιοργάνωσης των κυττάρων αυξάνοντας τη διάσπασή τους. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας κατά της διαδικασίας της γήρανσης.

Η βιταμίνη Α, που έχει γίνει γνωστή τα τελευταία χρόνια και ως ρετινόλη, παρουσιάζει αστάθεια όσο αφορά τη χρήση της σε καλλυντικά προϊόντα αν και οι παρασκευάστριες εταιρίες έχουν βρει συστήματα τα οποία εμποδίζουν την πρόωρη διάσπασή της.

της Βάσιας Βουλγαράκη

πηγή: Care.gr

Το έχουμε καταλάβει, οι υπερτροφές το σπανάκι και τα μπλε μούρα κάνουν καλό. Όταν πρόκειται για ποτά όπως η μπύρα δεν είναι απαραίτητο να ακούσουμε τα επιχειρήματα ενός ειδικού συμβούλου διατροφής όπως η Karen Ansel (MS, RD, CDN) για τα οφέλη της μπύρας στη υγεία προκειμένου να καταναλώσουμε μια εξάδα. Η Ansel παρουσιάζει 5 τρόπους με τους οποίους η μπύρα κάνει καλό στο σώμα μας (καταναλώνοντας πάντα με μέτρο φυσικά).

1. Η μπύρα περιέχει τη διαλυτή φυτική ίνα, β-γλυκάνη, η οποία συνδέεται με τη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης και την ενίσχυση της υγείας της καρδιάς. Για λήψη μεγαλύτερης ποσότητας διαλυτών ινών επιλέξτε μαύρες μπύρες των οποίων η περιεκτικότητα φτάνει στα 1,3 γραμμάρια ανά μια επιπλέον ώθηση ινών, πάει σκοτάδι σκοτεινότερο-μπύρες πακέτο περίπου 1,3gr ανά 330ml μπύρας.

2. Πίνοντας 1-2 μπύρες βοηθά στη μείωση των πιθανοτήτων δημιουργίας θρόμβων αίματος με την αύξηση της HDL χοληστερόλης (καλής) ενώ ταυτόχρομα βοηθά στη μείωση των επιπέδων της LDL (κακής).

3. Πίνοντας 1-2 μπύρες την ημέρα μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της αντοχής των οστών (αντιστρόφως μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε αποδυνάμωση) το πυρίτιο που βρίσκεται στη μπύρα έχει συνδεθεί με την ενίσχυση του σκελετικό σύστημα.

4. Η μπύρα έχει συνδεθεί με την μείωση της πιθανότητας δημιουργίας πέτρας στα νεφρά λόγο της υψηλής διουρητικής ιδιότητας ενώ ταυτόχρονα οι ενώσεις που περιέχει η μπύρα έχει αποδειχθεί ότι καθυστερούν την απελευθέρωση του ασβεστίου των οστών που συνδέεται με πέτρες.

5. Η μπύρα αποτελεί πηγή βιταμινών Β6, Β12 και φολικού οξέος. 330ml μπύρας παρέχουν το 12.5% της ημερήσιας δόσης βιταμίνης Β6. Προσοχή! Δεν είναι σωστό να καταναλώσουμε 8 για να λάβουμε το 100% της ημερήσιας δόσης. Είναι σημαντικό να έχουμε στο μυαλό μας πάντα πως τα οφέλη προκύπτουν από την κατανάλωση μπύρας με μέτρο!

Πηγή: http://www.mensfitness.com/nutrition/what-to-drink/beer-does-the-body-good

Τόσο ζωικά όσο και φυτικά τρόφιμα αποτελούν πηγή  βιταμίνης Α. Η προσχηματισμένη φυσική μορφή της βιταμίνης Α που βρίσκετε στα ζώα ονομάζεται ρετινόλη. Ενώ οι ενώσεις που βρίσκονται στα φυτικά τρόφιμα και ο οργανισμός μας μπορεί να μετρέψει σε βιταμίνη Α ονομάζονται καροτενοειδή.

Το συκώτι αποτελεί μια απο τις καλύτερες πηγές  βιταμίνης Α. Ωστόσο, πολλοί ειδικοί συνιστούν να καταναλώνουμε συκώτι μόνο μία φορά ή δύο φορές το μήνα, λόγω των τοξικών ουσιών που υπάρχει πιθανότητα να περιέχει. Δυστυχώς οι περιβαλλοντικοί ρύποι τείνουν να συγκεντρώνονται στο συκώτι των ζώων. Ο κρόκος αυγού, τα τυριά, το πλήρες γάλα, το βούτυρο, το εμπλουτισμένο αποβουτυρωμένο γάλα, και η μαργαρίνη αποτελούν επίσης καλές πηγές της βιταμίνης Α. Και εδώ όμως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί αφού τα περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ολικό και κορεσμένο λίπος. Το φοινικέλαιο, που χρησιμοποιείται για το μαγείρεμα σε πολλές τροπικές χώρες, και τα ιχθυέλαια από συκώτι ψαριών που μπορεί να ληφθούν ως συμπληρώματα είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνη Α. Μία κουταλιά μουρουνέλαιο περιέχει περισσότερες από 12.000 διεθνείς μονάδες (IU) βιταμίνης Α, περισσότερο από το διπλάσιο της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης για ενήλικες.

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και χοληστερόλη των τρόφιμων με υψηλή περιεκτικότητα βιταμίνης Α, καθώς και λόγω της πιθανής υπερδοσολογίας, συνιστάται να μην καταναλώνονται με σκοπό την κάλυψη των αναγκών σε βιταμίνη Α (Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η βιταμίνη Α, όπως ρετινόλη, μπορεί να είναι τοξική σε πολύ χαμηλότερες δόσεις από ό, τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα.) Επί του παρόντος στις ΗΠΑ η λήψη βιταμίνης Α γίνεται κατά μέσο όρο 50% από ζωικές πηγές και 50% από φυτικές πηγές.

Πηγή: http://health.howstuffworks.com/wellness/food-nutrition/vitamin-supplements/foods-that-contain-vitamin-a.htm