Το φυλλικό οξύ, γνωστό και ως φολικό οξύ, φολασίνη, βιταμίνη Β9 ή πτεροϋλο-L-γλουταμικό οξύ, είναι μια οργανική ένωση που ανήκει στο σύμπλεγμα υδατοδιαλυτών βιταμινών Β. Αποτελείται από το υδροξυ-αμινο-παράγωγο της πτεριδίνης, το π-αμινοβενζοϊκό οξύ και το L-γλουταμικό οξύ. Το φυλλικό οξύ αυτό καθέ αυτό δεν είναι βιολογικά ενεργό, αλλά τα παράγωγά του, όπως το τετραϋδροφυλλικό οξύ, είναι.

Το φυλλικό οξύ είναι απαραίτητο για αρκετά μεταβολικά μονοπάτια. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να συνθέσουν de novo το φυλλικό, και γι’αυτό το λόγο το λαμβάνουν μέσω της διατροφής. Το φυλλικό χρειάζεται για την σύνθεση των βάσεων από τις αποτελείται το DNA και γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο για την σύνθεση, επιδιορθώση και μεθυλίωση του DNA. Επίσης είναι συμπαράγοντας σε συγκεκριμένες βιολογικές αντιδράσεις. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την γρήγορη κυτταρική διαίρεση και ανάπτυξη, όπως στο νεογνό και στην εγκυμοσύνη. Το φυλλικό επίσης είναι απαραίτητο για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και δρα προληπτικά ως προς την αναιμία.

Η ονομασία “φυλλικό οξύ” που χρησιμοποιείται στην ελληνική βιβλιογραφία αποτελεί ελληνική απόδοση της ονομασίας “folic acid” (λατινικά: folium = φύλλο). Το φυλλικό οξύ, ελεύθερο ή ενωμένο με γλουταμικό οξύ, είναι άφθονα σε φυλλώδη λαχανικά, φασόλια, το συκώτι και στις τροφές που είναι ενισχυμένες με φυλλικό οξύ, συνήθως δημητριακά και ψωμί.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

του Ν. Μπεϊντάρη

Η διατροφή των κολυμβητών αερόβιων αγωνισμάτων είναι πολύ σημαντική, αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι είμαστε ότι τρώμε. Θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η μεγαλύτερη συνεισφορά του λίπους ως πηγή ενέργειας μεγαλώνει τόσο, όσο αυξάνει και η χρονική διάρκεια της ασκήσεως. Τα λίπη λοιπόν αποτελούν μία ανεξάντλητη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό, παρέχοντας περίπου διπλάσια ενέργεια απ’ ότι οι υδατάνθρακες. Η απόδοση σε αγωνιστκή προσπάθεια αυξανόμενης διάρκειας χαρακτηρίζεται πέρα από την αερόβια ικανότητα και από μία ουσιαστική εξάντληση των αποθεμάτων του μυϊκού γλυκογόνου (Neumann, Israel, Lorenz).

Μία απατηλή θεωρία υποστήριζε ότι για να χαθεί το λίπος θα πρέπει να ασκούμαστε σε ασκήσεις μικρής εντάσεως για μεγάλη χρονική διάρκεια, δηλαδή μόνον αερόβια. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δε χάνεται λίπος σε υψηλές εντάσεις. Μάλιστα ο οργανισμός προμηθεύεται όχι μόνον υδατάνθρακες, αλλά και λίπος κάθε φορά που κατά την άσκηση δημιουργείται θερμιδικό έλειμμα. Με την προπόνηση αντοχής των κολυμβητών και την διαφαινόμενη χρησιμοποίηση του λίπους ως πηγή ενέργειας, μπορούμε να εξοικονομήσουμε μυϊκό γλυκογόνο και έτσι να βελτιώσουμε την αντοχή. Μία διατροφή πλούσια σε λίπος αυξάνει την χρησιμοποίηση του λίπους ως πηγή ενέργειας, μειώνει όμως την ικανότητα των κολυμβητών για αντοχή, οφειλόμενη στις χαμηλές αποθήκες μυϊκού γλυκογόνου. Γι’ αυτό η διατροφή των κολυμβητών θα πρέπει να είναι προσεγμένη και διαμορφωμένη σύμφωνα με τις απαιτήσεις της προπόνησης, τους στόχους των αθλητών και τις εξατομικευμένες ανάγκες τους.

Φυσικά οι προσαρμογές που γίνονται κατά την αερόβια προπόνηση στους μύες των κολυμβητών, τους καθιστούν ικανούς να “καίνε” λίπος πιο δραστικά απ’ ότι οι απροπόνητοι. Όμως έκτος των αθλητών υψηλής στάθμης η κολύμβηση δεν θεωρείται αποτελεσματική στο χάσιμο του λίπους εν σύγκριση με τις δρομικές δραστηριότητες, διότι σ’ αυτήν συμμετέχουν λιγότεροι μύες και επειδή το λίπος θεωρείται αναγκαίο απο τον οργανισμό ως μονωτικό υλικό και μέσο επίπλευσης είναι δύσκολο να χαθεί. Ο Wilmore υποστηρίζει ότι το συνολικό ποσό του λίπους που καίγεται είναι μεγαλύτερο κατά την διάρκεια υψηλής εντάσεως άσκηση (70 με 75% της VO2 Max) συγκρινόμενη με παρόμοιας διάρκειας χαμηλής εώς μέτριας εντάσεως άσκηση(40 εώς 60% της V02 Max).

Γενικά η αναλογία των θρεπτικών συστατικών στο διαιτολόγιο μας πρέπει να είναι: 60-70% υδατάνθρακες, 15-20% λίπη και 15% πρωτεΐνες. Για τους υδατάνθρακες, συνιστώνται ιδαίτερα τα φρούτα, τα λαχανικά, το ψωμί, τα δημητριακά και τα ζυμαρικά. Τα λίπη χωρίζονται σε ζωικά και φυτικά. Κυρίως θα πρέπει να προτιμώνται τα φυτικά λίπη, διότι τα ζωικά έχουν κατά κόρον κατηγορηθεί για την πρόκληση καρκίνου και καρδιοπαθειών αν καταλώνονται σε μεγάλες ποσότητες. Ενδεικτικά τροφές που περιέχουν λίπη είναι, το ελαιόλαδο, το αραβοσιτέλαιο, τα καρύδια, το πλήρες γάλα, το βοδινό ή χοιρινό κρέας, τα αυγά και το βούτυρο. Οι πρωτεΐνες συμβάλλουν στην δημιουργία και ανασύσταση του μυϊκού ιστού. Ιδιαίτερα συνιστώνται το ψάρι, το κοτόπουλο, το σιταρένιο ψωμί, το γιαούρτι, το γάλα και τα λαχανικά.

Αν ένας αθλητής γυμνάζεται για μία ώρα, μία διατροφή που θα του παρέχει 6g. υδατάνθρακες ανά κιλό σωματικού βάρους, μπορεί να αναπληρώσει τα αποθέματα του μυϊκού γλυκογόνου, ενώ αν ο αθλητής παίρνει μέρος σε έντονες ασκήσεις (70% της V02 Max) για πολλές ώρες καθημερινά, συνίσταται μία διατροφή που θα του παρέχει 8-10 g. υδατάνθρακες ανά κιλό σωματικού βάρους. Έρευνα του Coyle και των συνεργατών του, έδειξε ότι η κατανάλωση υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας σε 70 % της V02max μπορεί να καθυστερήσει την κόπωση.

ΠΡΩΪΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ:

Για τις πρωινές προπονήσεις συνιστώνται ελαφρά γεύματα. Για το λόγο αυτό προτείνεται οι αθλητές να τρώνε 2-3 φρυγανιές που μπορούν να είναι αλειμμένες με μέλι.Επίσης το γεύμα μπορεί να συνοδεύεται με τσάι. Οι φρυγανιές είναι εύπεπτες και βοηθούν στην κατακράτηση των υγρών του στομάχου. Δεν πρέπει να πίνουμε γάλα πριν τις προπονήσεις γιατί είναι αρκετά δύσπεπτο. Επίσης μπορεί να πιούμε μόνο κάποιο ποτό, το οποίο είναι υψηλής περειεκτικότητας σε υδατάνθρακες, όπως οι χυμοί ή ένα αθλητικό ποτό.

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ:

Για τις απογευματινές προπονήσεις οι αθλητές πρέπει να τρώνε 3 εώς 4 ώρες πριν την προπόνηση. Αν για κάποιο λόγο αυτό δεν είναι εφικτό συνιστώνται μικρότερες μερίδες, ούτως ώστε να γίνει η πέψη σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Ακόμα δε θα πρέπει να τρώμε κατευθείαν μετά την προπόνηση, αλλά έπειτα απο τουλάχιστον 40 με 45 λεπτά, διότι η άσκηση εντάσεως πάνω απο 75% επιβραδύνει την γαστρική κένωση του στομάχου. Κατά την διάρκεια των προπονήσεων θα πρέπει να πίνουμε κάποιο αθλητικό ποτό, έτσι ώστε να αναστείλλουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της εφίδρωσης και κατά συνέπεια της απώλειας υγρών και της μείωσης της απόδοσης. Τα κρύα υγρά προωθούνται απο το στομάχι ταχύτερα και τα υποτονικά εώς ισοτονικά ποτά που περιέχουν NaCl και γλυκόζη αυξάνουν την απορρόφηση των υγρών απο το έντερο (D. McArdle, I. Katch, L.Katch).

ΓΕΝΙΚΑ:

Προτείνονται δύο κύρια γεύματα (μεσημέρι & βράδυ) και αρκετά ενδιάμεσα όποτε χρειάζονται, για την άμεση ενεργειακή αναπλήρωση των αποθεμάτων του οργανισμού. Κατά την διάρκεια του γεύματος δεν πίνουμε νερό και μασάμε καλά την τροφή χωρίς να βιαζόμαστε, διότι για να φτάσει η εντολή απο το στομάχι στον εγκέφαλο ότι έχουμε χορτάσει κάνει 10 λεπτά. Επίσης προτιμώνται οι σαλάτες (μαρούλι, λάχανο, χόρτα κ.τ.λ.),τα φρούτα και τα γλυκά ταψιού, ενώ θα πρέπει να αποφεύγουμε τις τυποποιημένες τροφές, τα τηγανητά, το κάπνισμα και το αλκοόλ.

Πηγή: Α.Ο. Ιππόκαμπος, Τμήμα Κολύμβησης

Η λιαστή ντομάτα είναι μια τροφή που αποτελείται από ώριμες κανονικές τομάτες ή και από άνυδρες ντομάτες (ξεχωριστή ποικιλία ντοματών που είναι συνηθισμένη σε πολλά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος και μοιάζει με την ιταλική ποικιλία pomodori), που ξεραίνονται κάτω απο τον ήλιο για να εξατμιστεί το νερό που περιέχουν μέσα τους. Τα ντοματάκια χάνουν το 88% του βάρους τους μετά την αποξήρανση, ενώ οι μεγαλύτερες ντομάτες χάνουν το 93%.

Για να παραχθεί ένα κιλό λιαστής ντομάτας χρειάζονται γύρω στα 14 κιλά φρέσκιας ντομάτας. Οι λιαστές ντομάτες έχουν την ίδια διατροφική αξία με τις φρέσκιες, δηλαδή είναι πλούσιες σε λυκοπένιο, αντιοξειδωτικά και βιταμίνη C. Οι λιαστές ντομάτες υπάρχουν σε μεγάλη ποικιλία από χρώματα, μεγέθη και γεύσεις. Παραδοσιακά σερβίρονται με: ελαιόλαδο, δενδρολίβανο, βασιλικό και σκόρδο.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Το ουμάμι, η καλή γεύση ή νοστιμιά, είναι μια από τις πέντε βασικές γεύσεις, μαζί με το γλυκό, το ξινό, το πικρό και το αλμυρό. Continue reading Ουμάμι ή αλλιώς “καλή γεύση νοστιμιά” →

Η ωκυτοκίνη, η ορμόνη της αγάπης, που είναι γνωστό πως υπάρχει σε αφθονία στις γυναίκες που θηλάζουν και εκλύεται από άνδρες και γυναίκες κατά τον οργασμό, φαίνεται πως κάνει και άλλα πολλά.

Έρευνα που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Νευροεπιστήμης, στο Σαν Ντιέγκο, καταδεικνύει πως η ωκυτοκίνη, εκτός των άλλων, προάγει την εμπιστοσύνη, τη συμπόνια, τις δωρεές σε φιλανθρωπίες, μειώνει το άγχος και το στρες. Συνδέεται, επίσης, με την προαγωγή εμπιστοσύνης και συμπόνιας- σε σημείο να επιθυμεί κανείς να κάνει δωρεές σε φιλανθρωπικούς σκοπούς- ενώ μπορεί επίσης να βελτιώσει την κοινωνική λειτουργία σε άτομα με αυτισμό, αν και η έρευνα είναι ελάχιστη πάνω σε αυτό το θέμα.

Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η ωκυτοκίνη δεν είναι πλέον μόνο η «συντροφική ορμόνη», λέει η Margaret McCarthy, PhD, ερευνήτρια στο School of Medicine του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, που συντόνισε τη συνέντευξη Τύπου στην οποία συνοψίστηκε η τελευταία έρευνα.

Ας δούμε, όμως, κάποια από τα «οφέλη» της ωκυτοκίνης:

Η ωκυτοκίνη προωθεί τη χαρά και την ευτυχία

Όσο υψηλότερη είναι η ωκυτοκίνη σας, τόσο μεγαλύτερη η χαρά και η ευημερία σας, τουλάχιστον στις γυναίκες, λέει ο Paul Zak, PhD, ερευνητής του Claremont Graduate Univesity στο Κλέρμοντ της Καλιφόρνια. Για να εξακριβώσει τη θεωρία, πήρε δείγμα αίματος από 60 φοιτήτριες πριν και μετά αυτές λάβουν δώρο από έναν άγνωστο, αξίας 24 δολαρίων. Οι γυναίκες μπορούσαν, αν ήθελαν, να επιστρέψουν ένα μέρος των χρημάτων στον άγνωστο.

Πριν από το πείραμα, οι γυναίκες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο για τη διάθεσή τους γενικότερα και για την ικανοποίηση από τη ζωή. Όσες έδειξαν μια μεγαλύτερη αύξηση ωκυτοκίνης, αφού έλαβαν το δώρο, ήταν αυτές που είχαν πει πιθανότερα πως ήταν ικανοποιημένες με τη ζωή τους και μοιράστηκαν τα περισσότερα χρήματα με αγνώστους. Επίσης, έτειναν να εμπιστεύονται πιο εύκολα και περισσότερο.

Η ωκυτοκίνη είναι γνωστό πως είναι σημαντική για την εμπιστοσύνη, υποστηρίζει ο Zak και συμπληρώνει πως «όσες είχαν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης έκαναν πιο συχνά σεξ και είχαν μικρότερη εναλλαγή συντρόφων», που σημαίνει περισσότερες μακροχρόνιες σχέσεις. Οι συγκεκριμένες γυναίκες είχαν, επίσης, περισσότερες πιθανότητες να αρέσουν σε άλλους ανθρώπους.

Όμως, ακόμα δεν έχουμε καταλήξει αν η ωκυτοκίνη κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους ή αν οι χαρούμενοι άνθρωποι απλώς έχουν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης. Ισχύει το ίδιο και για τους άνδρες; Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα συμπεράσματα αυτά μοιάζει να μη γενικεύονται και για τους άνδρες.

Η ωκυτοκίνη μπορεί να σας κάνει καλό Σαμαρείτη

Αν δεν μπορείτε να αντισταθείτε σε μια δημόσια ανακοίνωση για κοινωφελές έργο ή αγαθοεργία και αντιληφθείτε πως ψάχνετε το πορτοφόλι σας, ίσως πρέπει να το αποδώσετε ή να κατηγορήσετε για αυτό την ωκυτοκίνη.

Σε αντίστοιχη μελέτη, ο Zak επικεντρώθηκε σε άνδρες και βρήκε πως σε όσους χορηγήθηκε η ορμόνη ήταν πιο γενναιόδωροι, αφού παρακολούθησαν δημόσιες ανακοινώσεις. Στη μελέτη περιλαμβάνονταν 41 άνδρες, που είτε ανήκαν στην ομάδα που έλαβε την ορμόνη είτε στην ομάδα που πήρε την ψευδοορμόνη, τους χορηγήθηκαν δύο κουταλάκια ωκυτοκίνης.

Στη συνέχεια, οι άνδρες παρακολούθησαν 16 διαφημίσεις με θέματα όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, το κάπνισμα και η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Ζητήθηκε από τους άνδρες να περιγράψουν πώς ένιωσαν για τους ανθρώπους στις διαφημίσεις και τους σκοπούς και ερωτήθηκαν πώς τους φαινόταν να δωρίσουν ένα χρηματικό ποσό για τον σκοπό. Στη συνέχεια εφάρμοσαν τη θεωρία του Jerry Maguire στην έρευνα: «Show me the money (Δείξε μου το χρήμα)» και ιδού τα αποτελέσματα:

Όσοι είχαν πάρει την ψευδοορμόνη δώρισαν στο 21% των διαφημίσεων,

Όσοι είχαν πάρει την ωκυτοκίνη στο 33%

Οι άνδρες που έλαβαν την ορμόνη δώρισαν 56% περισσότερα χρήματα στους σκοπούς απ΄ ό,τι οι άνδρες που πήραν την ψευδοορμόνη.

Η ωκυτοκίνη φαίνεται πως ελέγχει την ισορροπία μεταξύ του εαυτού μας και της αντίληψης των άλλων στον εγκέφαλο. Ο Zak λέει πως οι διαφημιστές έχουν καταλάβει τη δύναμη της ωκυτοκίνης. Γιατί υπάρχουν κουταβάκια στις διαφημίσεις χαρτιού υγείας; Επειδή γνωρίζουν πως στους ανθρώπους αρέσουν τα κουταβάκια- τόσο που οι εγκέφαλοί τους θα εκλύσουν ωκυτοκίνη. Αυτό θα τους κάνει πιθανότατα να αγοράσουν το προϊόν.

Η ωκυτοκίνη, το άγχος και οι φίλοι

Αν η ωκυτοκίνη συνδυαστεί με την κοινωνική επαφή, μπορεί να ανακουφίσει από το άγχος καλύτερα από την ορμόνη από μόνη της, σύμφωνα με τον ερευνητή Jason Yee, PhD, του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις στο Σικάγο.

Αυτό αληθεύει τουλάχιστον στα ζώα, καθώς ο Yee και οι συνεργάτες του μελέτησαν την επίδραση της ωκυτοκίνης και αντίστοιχα ενός «φιλαράκου» τους για την καθησύχαση αγχωμένων αρουραίων των αγρών. Τα ζώα είναι γνωστό πως κάνουν ισχυρούς, μονογαμικούς δεσμούς. Ο Yee τους άσκησε κάποια μορφή πίεσης, έδωσε σε όλα ωκυτοκίνη για να μειώσει το stress, και στη συνέχεια συνέκρινε την εξαφάνιση του στρες στα ζώα που ηρεμούσαν μόνα τους με αυτά που ηρεμούσαν «αγκαλιασμένα» με ένα άλλο ζώο.

Τα δεύτερα επέδειξαν λιγότερο αγχώδη συμπεριφορά, σε αυτή τη μελέτη που ο ορισμός της είναι η προσπάθεια των ζώων να ξεφύγουν από το κλουβί.

Ωκυτοκίνη για να βελτιώσουμε την κοινωνική συμπεριφορά;

Μελέτες σε άλλα ζώα έχουν δείξει πως η ωκυτοκίνη παίζει ρόλο στο δέσιμο και στις κοινωνικές σχέσεις, γεγονός που βοηθά να εξηγηθεί γιατί κάποια ζώα είναι πολύ κοινωνικά και διαμορφώνουν μακροχρόνιους δεσμούς, σύμφωνα με τον ερευνητή Larry Young PhD του Πανεπιστημίου του Emory στην Ατλάντα, ο οποίος αναφέρει πως η έρευνα σε ανθρώπους έχει καταδείξει βελτιωμένη κοινωνική λειτουργία σε άτομα με αυτισμό μετά τη χορήγηση της ορμόνης. Στο μέλλον, η μελέτη του ρόλου της ωκυτοκίνης σε άτομα με αυτισμό μπορεί να είναι χρήσιμη, ειδικά όταν συνδυαστεί με συμπεριφορική θεραπεία.

Ωκυτοκίνη: Προοπτική

Παρά τις όποιες ελπιδοφόρες νέες διαπιστώσεις, η Sue Carter, PhD, καθηγήτρια ψυχιατρικής του πανεπιστημίου του Ιλλινόις στο Σικάγο, ακόμα μια ειδικός που παρίστατο στη συνέντευξη Τύπου για την έρευνα που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Νευροεπιστήμης, ανέφερε μια προειδοποίηση σχετικά με την ωκυτοκίνη για τη θεραπεία αυτισμού: «Οι άνθρωποι προσπαθούν να θεραπεύσουν τα αυτιστικά παιδιά με ωκυτοκίνη υπό την απουσία όμως οριστικής έρευνας».

Οι γονείς αγοράζουν την ορμόνη στο Ίντερνετ, κάτι που αποτελεί μια καθόλου καλή ιδέα. Δεν έχουμε ιδέα ποιες θα είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες, αφού η χρήση ωκυτοκίνης δεν είναι σαν τη χρήση ενός απλού φαρμάκου, αλλά είναι ένα βιολογικό μοντέλο διέγερσης, και όχι ένα φαρμακευτικό μοντέλο». Και θα μπορούσε να υπάρξει αλυσιδωτή αντίδραση…

Εμείς συνιστούμε ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν και ας ελπίσουμε πως στο άμεσο μέλλον θα έχουμε και νέα εμπεριστατωμένα στοιχεία για τη θεραπευτική χρήση της «ορμόνης της αγάπης».

Το άρθρο επιμελήθηκε η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,

www.andrologia.gr

Πηγή: http://www.webmd.com

Ενδείκνυνται στην αναιμία, γιατί, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σίδηρο, προάγουν την αιμοποίηση, σε ολιγοθερμιδικές δίαιτες αδυνατίσματος, γιατί τα σάκχαρα, που περιέχουν ικανοποιούν την αίσθηση του γλυκού, χωρίς να επιβαρύνουν τον οργανισμό με θερμίδες. Από την άλλη πλευρά ερευνητές αναφέρουν ότι οι θερμίδες αποτελούν μύθο και παραβιάζουν τους νόμους της θερμοδυναμικής. Η περιεκτικότητά τους σε μεταλλικά άλατα αυξάνει τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού, συμβάλλοντας, έτσι, στη μείωση της κόπωσης και την παράταση της μυϊκής προσπάθειας. Δρουν αποτοξινωτικά, για το συκώτι, τη χοληδόχο κύστη, το αδενικό σύστημα και τον οργανισμό γενικότερα.

Οι φυτικές ίνες και τα οργανικά οξέα που περιέχουν, τα καθιστούν έξοχα υπακτικά, με ισχυρή καθαρτική δράση. Τα μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, που περιέχουν, δρουν ανακουφιστικά σε ρευματικούς πόνους. Τα κεράσια είναι διουρητικά και χωνευτικά, ενώ διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες, ενάντια σε λοιμώξεις των ουροφόρων οδών. Οι φυτικές χημικές αυτές ουσίες ονομάζονται ανθοκυανίνες. Σε πειράματα βρέθηκε ότι αυξάνουν κατά 50% την παραγωγή ινσουλίνης από τα κύτταρα του παγκρέατος. Οι ανθοκυανίνες ανήκουν σε οικογένεια φυτικών ουσιών που δίνουν το χαρακτηριστικό χρώμα σε πολλά είδη φρούτων. Οι έρευνες μέχρι σήμερα έδειξαν ότι οι ανθοκυανίνες έχουν ευεργετικές δράσεις για την υγεία. Επίσης, η κατανάλωση κερασιών θα μπορούσε να βοηθά στην πρόληψη κατά του διαβήτη. Οι ανθοκυανίνες, λόγω αυξημένης έκκρισης ινσουλίνης, θα μπορούσαν να επιτρέπουν ένα καλύτερο έλεγχο της γλυκόζης του αίματος και να αποτρέπουν την υπεργλυκαιμία και κατά συνέπεια το διαβήτη. Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνες που διεξήγαγαν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Ανθοκυανίνες υπάρχουν και σε άλλα φρούτα, όπως τα σταφύλια, οι φράουλες και τα μούρα. Όμως, τα πειράματα έδειξαν ότι οι ανθοκυανίνες από τα κεράσια είχαν την ισχυρότερη δράση αναφορικά με την αύξηση παραγωγής ινσουλίνης από τα παγκρεατικά κύτταρα.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με την τακτική άσκηση βελτιώνει κανείς την υγεία του. Η άσκηση μειώνει τους κινδύνους ασθενειών, βοηθά στην απώλεια ή τη διατήρηση βάρους και ενισχύει την ενεργητικότητα και την αυτοπεποίθηση. Continue reading Ασκήσεις για υγεία και ευεξία →

γράφει η Δρ. Ειρήνη Μάνθου, BSc, MSc, Ph.D. (http://www.moodeat.com)

Η διάθεση καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την απόλαυση στη ζωή μας. Οι εναλλαγές διάθεσης συμβαίνουν από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα. Έτσι, μπορεί να είμαστε ευτυχείς, ενεργοί, να έχουμε αισιόδοξα συναισθήματα, να λαμβάνουμε μέρος σε ευχάριστες δραστηριότητες, να αγαπάμε. Αλλά πάλι υπάρχουν φορές που νιώθουμε δυσάρεστα, είμαστε κυκλοθυμικοί, ευερέθιστοι, έχουμε άγχος, κούραση, ακόμα και κατάθλιψη. Σε κάποιο βαθμό όλοι έχουμε νιώσει αυτά τα συναισθήματα που επηρεάζουν σημαντικά την ψυχική και σωματική ευεξία μας αλλά και τη καθημερινότητά μας.

Ωστόσο, καθώς οι άνθρωποι έχουν την τάση να είναι υπέρ της θετικότητας και της ευτυχίας όλοι προσπαθούμε να αυτορυθμίζουμε την κακή μας διάθεση συμμετέχοντας σε ορισμένες δραστηριότητες και ρουτίνες. Οι δραστηριότητες μπορεί να περιλαμβάνουν οτιδήποτε από συμμετοχή σε προγράμματα άσκησης, μέχρι κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, κοινωνικοποίηση, τυχερά παιχνίδια, τηλεόραση κλπ.

Σύμφωνα με στοιχεία ερευνών τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσμού ενίοτε στρέφεται στο φαγητό όταν βρίσκεται σε κακή διάθεση.

Απλά σταματήστε την ανάγνωση και προσπαθήστε να σκεφτείτε αν αυτό συμβαίνει σε σας.

Πότε είστε πιο επιρρεπείς να κάνετε κάποιες κακές επιλογές, να σπάσετε τους κανόνες της δίαιτας και να επιλέξετε με βάσει το συναίσθημα της στιγμής κάποιο είδος φαγητού (αυτό δηλαδή που ονομάζουμε comfort food);

Αυτό στην πραγματικότητα μπορεί να συμβεί όταν είμαστε ευτυχείς, για παράδειγμα, σε ένα κοινωνικό γεγονός όπου συνδυάζουμε το φαγητό με καλή παρέα. Αλλά είμαστε πολύ πιο ευάλωτοι στην υπερκατανάλωση τροφής και στις κακές επιλογές τροφίμων είναι όταν είμαστε σε κακή διάθεση.

Η «συναισθηματική διατροφή» συμβαίνει όταν η κακή διάθεση είναι μεγάλη και χρειαζόμαστε ένα καταφύγιο απεγνωσμένα, κάτι που στο παρελθόν μας έκανε να νιώθουμε καλά. Αυτή η συμπεριφορά δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο, όπου ψάχνοντας να τονώσουμε τη διάθεσή μας καταλήγουμε να τρώμε για να καλύψουμε το συναισθηματικό μας κενό το οποίο φαίνεται ως η πιο εύκολη λύση τη δεδομένη στιγμή. Ωστόσο, οι δραστικές αλλαγές στη γλυκόζη του αίματος μπορούν να προκαλέσουν μεταβολές στη διάθεση και έτσι μετά από λίγο η πρόσκαιρα καλή διάθεση εύκολα μεταβάλλεται σε κόπωση και τύψεις και ο κύκλος αρχίζει ξανά.

Δυστυχώς, η προσπάθεια για τη ρύθμιση της διάθεσης, μέσω του «συναισθηματικού φαγητού» είναι η πιο σημαντική αιτία παχυσαρκίας και μακροπρόθεσμα, αν αυτός ο κύκλος δεν σπάσει καταλήγουμε να αποκτήσουμε χρόνιες μεταβολικές νόσους.

Πώς η τροφή ρυθμίζει τη διάθεσή μας

Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι ότι υπάρχουν τρόφιμα που επηρεάζουν θετικά τη διάθεσή μας και επιστημονικά στοιχεία επισημαίνουν αυτή την πολύ ελπιδοφόρα νέα κατεύθυνση έρευνας.

Μπορεί λοιπόν ένα κομμάτι της σοκολάτας να μας κάνει να χαμογελάσουμε ή να ένα φλιτζάνι τσάι να περάσει θετική ενέργεια στον ίδιο τον πότη;

Η επιστήμη έχει στη διάθεσή της τώρα μια τεράστια λίστα ειδών και συστατικών διατροφής για τα οποία υπάρχουν τουλάχιστον κάποιες υποστηρικτικές πληροφορίες για τις θετικές επιπτώσεις τους στη μνήμη, στη γνωστική απόδοση, στην υγεία του εγκεφάλου, στη διάθεση, στον ύπνο και στην επαγρύπνηση, στο τζετ λαγκ και στην πρόληψη της νοητικής έκπτωσης.

Εκείνα τα θρεπτικά συστατικά που έχουν αποδειχθεί ότι είναι πολύ υποσχόμενα είναι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, οι βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα, τα φωσφολιπίδια, ορισμένα βότανα και άλλα. Μερικά ήδη διατίθενται στο εμπόριο σε φυτικά σκευάσματα και συμπληρώματα και άλλα σε λειτουργικά τρόφιμα. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι οι χημικές ουσίες του εγκεφάλου (γνωστές και ως νευροδιαβιβαστές), όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και η ακετυλοχολίνη που επηρεάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και συμπεριφερόμαστε, επηρεάζονται από το φαγητό μας. Τα τρόφιμα που έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν τους νευροδιαβιβαστές είναι το καστανό ρύζι, το σουσάμι, τα ψάρια, τα αυγά, οι μπανάνες, το σπανάκι και πολλά άλλα. Η επιστημονική έρευνα έχει εντοπίσει από πολύ νωρίς ότι η διατήρηση της γλυκόζης του αίματος σε σταθερά επίπεδα τρώγοντας μικρά και τακτικά γεύματα όλη την ημέρα είναι το απόλυτο όπλο κατά των διακυμάνσεων της διάθεσης.

Σε γενικές γραμμές, η κατανάλωση των τροφών με μέτρο και καλό προγραμματισμό κάνοντας ταυτόχρονα έξυπνες επιλογές των συστατικών, μπορεί να εγγυηθεί την συναισθηματική μας ευεξία.

Έχοντας αυτά τα στοιχεία στο μυαλό μας η νέα τάση στο χώρο της γαστρονομίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ως υπερβολικά εξεζητημένη. Ξακουστά εστιατόρια και επιχειρήσεις ανά τον κόσμο φτιάχνουν τρόφιμα ανάλογα με τη διάθεση που κάποιος θέλει να επιτύχει. Σύμφωνα με αυτό μπορείτε να παραγγείλετε τρόφιμα που διώχνουν την καταθλιπτική διάθεση ή να πιείτε ποτά που σας κάνουν να νιώθετε ενεργοποιημένοι.

Επιπλέον, νέα μοντέλα διατροφής που έχουν προκύψει μέσα από την επιστημονική κοινότητα, μπορούν να μας κάνουν πιο ευτυχισμένους με την εξωτερική μας εμφάνιση αλλά και με τον εσωτερικό μας εαυτό. Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω η σχέση της διατροφής με την διάθεση φαίνεται να είναι μπερδεμένη υπόθεση αλλά είναι σαφώς πολύ πιο έξυπνο να ρυθμίζει κανείς τη διάθεση μέσα από το φαγητό του, αντί να αφήνει τη διάθεση να ρυθμίζει την πρόσληψη τροφής.

Για αυτό λοιπόν ήρθε η ώρα να μάθουμε να τρώμε καλά, για να αισθανόμαστε και να είμαστε καλά!

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Robert E. Thayer. Calm Energy: How People Regulate Mood with Food and Exercise. ISBN-10: 0195131894, 2001.

Benton D. Carbohydrate ingestion, blood glucose and mood. Neurosci Biobehav Rev. 26(3):293-308, 2002.

Robin B. Kanarek, Harris R. Lieberman. Diet, Brain, Behavior: Practical Implications. ISBN-13: 9781439821565, 2011.

Acumentia. Cognitive Functional Foods – What can we expect to see on the market? Spring 2011

Η συστηματική άσκηση αποτελεί ένα είδος «θετικού εθισμού» με πολύ ωφέλιμα αποτελέσματα για τους ασκούμενους. Οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται σε υψηλό φυσικό επίπεδο. Είναι πιο ήρεμοι, υποφέρουν λιγότερο από άγχος και υπερένταση και είναι λιγότερο ευαίσθητοι στην καταπίεση που προκαλεί ο σύγχρονος ρυθμός ζωής. Αυτοσυγκεντρώνονται ευκολότερα, αποδίδουν περισσότερο στην εργασία τους και κοιμούνται καλύτερα. Από έρευνες έχει αποδειχτεί ότι η άσκηση βελτιώνει τη διάθεση και δημιουργεί αίσθηση ευφορίας. Μετρήσεις που έχουν εκτιμήσει την τάση των μυών μετά από άσκηση δεκαπέντε λεπτών και μετά τη λήψη ηρεμιστικών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η άσκηση είχε πιο χαλαρωτικό αποτέλεσμα από ότι ένα ηρεμιστικό. Οι θεωρίες για το πώς επιτυγχάνονται αυτά τα αποτελέσματα είναι αρκετές. Πολλοί πιστεύουν ότι κατά την άσκηση αυξάνονται τα επίπεδα νορεπινεφρίνης στον εγκέφαλο. Οι ορμόνη αυτή είναι υπεύθυνη για τη μετάδοση μηνυμάτων από τον εγκέφαλο σε κάποια νεύρα του σώματος. Οι άνθρωποι που έχουν υψηλά επίπεδα νορεπινεφρίνης στο αίμα τους είναι γενικά ευχαριστημένοι, ενώ όσοι έχουν χαμηλά ποσοστά παρουσιάζουν κατάθλιψη. ’λλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι η βελτίωση της διάθεσης , οφείλεται στην αυξημένη ροή αίματος προς τον εγκέφαλο, στην μείωση του επιπέδου των αλάτων στον εγκέφαλο και στην αύξηση του βάθους του ύπνου. Τέλος η διεκπεραίωση ενός δύσκολου έργου, όπως είναι ένα πρόγραμμα άσκησης, δίνει σε πολλούς την αίσθηση της «ολοκλήρωσης» και τονώνει το αυτοσυναίσθημα.

της Μαρίας Παράσχου

Πηγή: http://www.care.gr

Στην καθημερινή ζωή με τον όρο κατάθλιψη εννοούμε μια κατάσταση θλίψης και μελαγχολίας, αυτό συνήθως είναι παροδικό και μάλλον οφείλεται σε κάτι σχετικά ασήμαντο και επουσιώδες. Η κατάθλιψη διαφέρει από την Κλινική Κατάθλιψη η οποία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα που διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες και είναι τόσο σοβαρά ώστε να επεμβαίνουν στην καθημερινότητα ενός ατόμου.

Στην ψυχιατρική ο όρος κατάθλιψη μπορεί επίσης να έχει αυτή τη σημασία αλλά συνήθως αναφέρεται σε μία ψυχική ασθένεια και ειδικά όταν έχει φτάσει σε επίπεδο υψηλής σοβαρότητας ώστε να χορηγηθεί αυτή η διάγνωση. Η κατάθλιψη αποτελεί το τέταρτο στάδιο του μοντέλου της Κιούμπλερ-Ρος για την αποδοχή του θανάτου.

Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη συνήθως περιγράφει τον εαυτό του ως λυπημένο, απεγνωσμένο, αποθαρρυμένο και απογοητευμένο.

Η κατάθλιψη μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες που ενεργούν μόνοι τους ή και συντονισμένα.

Περιβάλλον

Αντίδραση σε καταστάσεις, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή η μετακόμιση από ένα σπίτι σε ένα άλλο. Τα μονότονα περιβάλλοντα μπορεί να είναι καταθλιπτικά. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει το περιβάλλον του, η κατάσταση αυτή μπορεί να φέρει αισθήματα ανημποριάς. Οικογενειακές διαφωνίες ή οικονομικές δυσκολίες μπορεί να επιφέρουν κατάθλιψη. Άλλα αίτια κατάθλιψης είναι οι κλιματικές συνθήκες, όπως η βροχή ή η συννεφιά, η μοναξιά και το αίσθημα ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν νοιάζονται για εμάς.

Ψυχολογικοί παράγοντες

Μερικές φορές η κατάθλιψη μπορεί να προκληθεί από εσωτερικά προβλήματα. Πεσιμιστικές ιδέες ή έλλειψη αυτοσεβασμού μπορούν να οδηγήσουν σε κατάθλιψη. Ασθένειες και αλλαγές στην ψυχολογία ενός ατόμου που συμβαίνουν στην ψύχωση και την άνοια μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε κατάθλιψη.

Βιολογικοί παράγοντες

Αυτοί ποικίλουν αλλά γενικώς περιλαμβάνουν κληρονομικούς όμως να αμφισβητείτε απο την επιστημονική κοινότητα[1] , νευρολογικούς, ορμονικούς και εποχιακούς παράγοντες. Επίσης μπορεί να σχετίζονται με κάποια ασθένεια.

Πηγή: http://el.wikipedia.org