Τέλος χρονιάς… Μια ημέρα, λίγες ώρες πριν το τέλος του 2015 και ο χρόνος πια θα αρχίσει να κυλά, αφού μηδενίσει, και πάλι από την αρχή. 2016 με νέες ελπίδες, νέα σχέδια, νέες φιλοδοξίες.
Όπως στο τέλος της ημέρας, της κάθε ημέρας, καλό θα ήταν να κάναμε ένα σύντομο απολογισμό της χρονιάς που ζει τις τελευταίες της στιγμές. Έναν διαφορετικό όμως απολογισμό, στον οποίο θα μπορούσαμε να προσθέσουμε μόνο καλές στιγμές, ωραίες εικόνες, πράξεις που μας γέμισαν ενέργεια, μας όπλισαν με το θάρρος μιας πιο νόστιμης ζωής.
“Μα πώς;” θα αναρωτόσασταν, η ζωή δεν είναι τόσο ευχάριστη ή δεν είναι πάντα τόσο γοητευτική, άρα θα ήταν ένα ψέμα η σύνταξη μιας τέτοιας λίστας. Κι όμως!
Χρόνια πριν, μια ψυχολόγος μας είχε συμβουλεύσει κάθε βράδυ, πριν τον ύπνο, να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό της ημέρας. Μα πόσα πράγματα μπορείς να αποτυπώσεις στο μυαλό σου μετά από μια δύσκολη ημέρα; Η καθημερινότητα, η ρουτίνα, αυτή η επανάληψη ίδιων κινήσεων, δεν σου επιτρέπουν και πολλά πράγματα, μόνο μερικές ακτίνες φωτός.
“Δεν σας είπα” επέμενε η ψυχολόγος, “να μνημονεύσετε μεγάλες στιγμές, σπουδαίες συναντήσεις, ηρωικές πράξεις, ευφάνταστες κινήσεις, δημιουργικότητα, φαντασία. Σε απλές στιγμές σας είπα να αναφέρεστε, καθημερινές, αυτές που σας κάνουν να νιώθετε κάπως πιο ανάλαφροι, που μπορεί να είναι ελάχιστα απολαυστικές, λίγο χαριτωμένες. ‘Ενα τυχαίο άγγιγμα στον ώμο, ένα χαμόγελο χωρίς αποδέκτη ενός άγνωστου διαβάτη, μια ακτίνα του ήλιου που σας ζέστανε μια κρύα ημέρα, ένα καφέ ρόφημα μια ζεστή βραδυά, ένα ενδιαφέρον τηλεφώνημα, ένα καλό φαγητό, ίσως μια ταινία στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση, μια συνάντηση με έναν παλιό γνώριμο, μια ευγενική κίνηση που έκανε κάποιος επιβάτης λεωφορείου”…
Αν καταφέρναμε κάθε φορά, κάθε ημέρα, κάθε μήνα ή χρόνο να μαζεύαμε στο σακούλι των αναμνήσεων ανάλογα, μικρά γεγονότα που έχουν μείνει στη μνήμη μας κατά ένα περίεργο τρόπο, θα προδιαθέταμε ολόκληρο τον οργανισμό μας για το καλό, το μικρό και όμορφο. Θα βάζαμε μια πινελιά ενδιαφέροντος στη ζωή μας.
HOLISTIC FITNESS TEAM