Φιλοδοξεί να ανοίξει δρόμους, να βρει διεξόδους σε όλα όσα αποτελούν εμπόδια στην επιτυχία, στην ισορροπία ή την ευτυχία μας και για να το επιτύχει, με μια εξελισσόμενη ή προσαρμοζόμενη μεθοδολογία, μας… επαναπρογραμματίζει.
Το NLP –Νευρο-Γλωσσικός Προγραμματισμός– αναφέρεται στη μεσολάβηση του εγκεφάλου (νευρικό σύστημα) στους μηχανισμούς της λεκτικής -και μη λεκτικής- επικοινωνίας (γλωσσική ή γλωσσολογική παράμετρος) και στον προγραμματισμό όλων όσων μας χαρακτηρίζουν: των επαναλαμβανόμενων σχημάτων σκέψης και συμπεριφοράς.
Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός είναι μια μέθοδος αυτοεξέλιξης και αυτογνωσίας, που επιχειρεί να δημιουργήσει μια ασπίδα προστασίας στις «κακόβουλες»-«τοξικές» σκέψεις, στα αντιφατικά συναισθήματα, στον φόβο για το αύριο, την απαισιοδοξία. Που διεισδύει στο νου μας και εντοπίζει τις εσφαλμένες «πεποιθήσεις» μας, επενδύει σε νέους μηχανισμούς που αλλάζουν τον τρόπο σκέψης και άρα τη ζημιογόνα συμπεριφορά μας. Που αλλάζει τον τρόπο που προσεγγίζουμε τη ζωή, πετώντας στα άχρηστα όλα όσα έχουν «περάσει» μέσα μας από την παιδική μας ηλικία ως δικές μας απόψεις και αντιλήψεις και τα αντικαθιστά με νέα «προγράμματα» που συμβαδίζουν με αυτό που επιθυμούμε κι αυτό που θέλουμε να είμαστε.
Ο NLP δεν αποτελεί μια συγκεκριμένη θεωρία που ερμηνεύει τον ανθρώπινο ψυχισμό, αλλά μια σειρά από «εργαλεία» που του έχουν προσφέρει διάφορες ψυχοθεραπευτικές σχολές. Εργαλεία που προσαρμόζουν τη μέθοδο, η οποία αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τον γλωσσολόγο John Grinder και τον μαθηματικό και ψυχοθεραπευτή της σχολής Gestalt Richard Bandler, των Πανεπιστημίων California και Santa Cruz, στον κάθε άνθρωπο χωριστά.
Πρώτα απ’ όλα, ο NLP επιδιώκει να ξαναδώσει τον έλεγχο και την αυτοκυριαρχία στον άνθρωπο, που κάτω από τις πιέσεις της καθημερινότητας και ενός γκρίζου κοινωνικού τοπίου νιώθει αμήχανος και ανίκανος να ανταποκριθεί και στις πιο μικρές απαιτήσεις της ζωής, λόγω εσφαλμένου… προγραμματισμού.
Για να αντιληφθούμε πώς ακριβώς λειτουργεί ο NLP, να καταγράψουμε τη δεδομένη άρνησή μας σε οποιαδήποτε προσπάθεια να αλλάξουμε συνήθειες, έστω κι αν αυτές έχουν αποδειχθεί απολύτως εσφαλμένες. Είναι αυτό που λέμε «έτσι είμαι, εγώ δεν αλλάζω, αν σου αρέσω!». Μια φράση που κρύβει έναν απαράμιλλο εγωισμό, ο οποίος όμως πάει να καλύψει, με τη σειρά του, κάτι βαθύτερο: το γεγονός πως αυτό που προσπαθούμε να προφυλάξουμε είναι το… παρελθόν μας. Πως κάναμε λάθος, επειδή μας έμαθαν στο λάθος, αλλά από συνήθεια μας είναι δύσκολο να το κατανοήσουμε και άρα να το αλλάξουμε.
Με τον NLP αγγίζουμε, δηλαδή, τον πυρήνα του «χαρακτήρα» μας (αυτού που θεωρούμε χαρακτήρα μας), αυτόν που μένει αλώβητος για δεκαετίες, εκτός κι αν βιώσουμε μια συγκλονιστική εμπειρία, όπως ένα ατύχημα, έναν θάνατο, μια σαρωτική ερωτική απογοήτευση, οπότε ενδέχεται να συνειδητοποιήσουμε από μόνοι μας την ανάγκη να αλλάξουμε ζωή.