Από τα αρχαία χρόνια το Πήλιο θεωρήθηκε το βουνό των λουλουδιών και των φαρμακευτικών βοτάνων.

Έχει υπολογιστεί ότι η χλωρίδα του Πηλίου περιλαμβάνει τουλάχιστον 1.500 είδη φυτών, με πιο σπάνια τα 2 ενδημικά είδη του Πηλίου: τη σολντανέλλα του Πηλίου (φυτρώνει στις όχθες ρυακιών, σε δύο μόνο τοποθεσίες) και την κενταύρια της Δράκιας. Επτά άλλα είδη είναι ενδημικά των βουνών της Ανατολικής Ελλάδας (αλκάννα του Πηλίου, βόλανθος της Θεσσαλίας, καμπανούλα η κυρτή, καμπανούλα η θεσσαλή, δίανθος ο κηρώδης, βερμπάσκο του αφεντούλη και βιόλα του Ράους).

Στο Πήλιο φυτρώνουν και πολλά ενδιαφέροντα είδη που δεν είναι ενδημικά (κενταύριa η κεκαυμένη, σιληνή η συμπαγής, λεσκουερέουξια η συριακή, πρίμουλα του Σίμπθορπ κ.ά.). Πολλά άλλα είδη είναι κοινά στα βουνά της Κεντρικής Ελλάδας (ελλέβορος ο κυκλόφυλλος, ανεμώνη η χαρίεσσα, δωρόνικο το ανατολικό, αγγελική η δασική, ηρύγκιο το αμεθύστινο, βιόλα η θεσσαλική, υπερικό το διάτρητο, επιλόβιο το δασύτριχο, κορονίλλα η έμερος, λωτός ο κερατιοφόρος, κεράστιο το πάλλευκο, παπαρούνα η αμφίβολη, κρόκος ο βελούχιος, σκίλλα η δίφυλλη, μωβ κρίνος, κόκκινος κρίνος, βερονίκη η χαμαιδρύς κ.ά.).

Πηγή: http://www.magnesia-tourism.gr