Η χειροπρακτική ειναι μια θεραπευτική μέθοδος της εναλακτικής ιατρικής κατά την οποία γίνονται χειρισμοί και μασάζ στη σπονδυλική στήλη.
Η χειροπρακτική, διδάσκεται στη διάρκεια πεντάχρονων σπουδών σε κολέγια και η άσκησή του αναγνωρίζεται, σύμφωνα με καθορισμένα κριτήρια, σε 50 πολιτείες των ΗΠΑ, βασίζεται στην ιδέα πως το σώμα έχει μια έμφυτη ικανότητα αυτοθεραπείας και προσπαθεί να φτάσει σε ομοιόσταση ή ισορροπία. Σύμφωνα με τη θεωρία της χειροπρακτικής, το νευρικό σύστημα παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ομοιόστασης και άρα της υγείας. Όμως θεωρείται πως κάποια προβλήματα των αρθρώσεων, που λέγονται υπεξαρθρώσεις, παρεμβαίνουν στη σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος, με αποτέλεσμα μείωση της ικανότητας του σώματος να διατηρεί τη βέλτιστη υγεία. Οι χειροπράκτες προσπαθούν να επαναφέρουν το σώμα σε ισορροπία, ασκώντας χειρισμούς με τα χέρια στη σπονδυλική στήλη και άλλες αρθρώσεις και μυς, βοηθώντας το νευρομυοσκελετικό σύστημα να λειτουργεί ομαλά.
Σήμερα, οι χειροπράκτες διαιρούνται σε δύο στρατόπεδα.
Το ένα, πιο παραδοσιακό, βλέπει τις υπεξαρθρώσεις ως αίτιο των περισσότερων ενοχλημάτων.
Το άλλο, που θεωρείται προοδευτικό, έχει στόχο την καθιέρωση των χειροπρακτών ως παροχέων πρωτοβάθμιας περίθαλψης, με έμφαση στην αντιμετώπιση πόνων της πλάτης και μυοσκελετικών προβλημάτων, μαζί με την εφαρμογή των χειρισμών.
Αν και η χειροπρακτική κατατάσσεται στην εναλλακτική ιατρική έχει κερδίσει σημαντικό βαθμό αποδοχής, εν μέρει χάρη σε πρόσφατες έρευνες που έδειξαν πως είναι πολύ αποτελεσματική σε προβλήματα όπως ο οξύς πόνος της μέσης. Στις ΗΠΑ, οι υπηρεσίες των χειροπρακτών καλύπτονται από το δημόσιο και μέρος του ιδιωτικού ασφαλιστικού συστήματος.
Η χειροπραξία χρησιμοποιήθηκε πρώτα κατά το διάστημα μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων στις ΗΠΑ από πρακτικούς και άτομα που δεν είχαν πλήρη ιατρική εκπαίδευση. Στην Ευρώπη η χειροπραξία διαδόθηκε μετά το 1945 και εφαρμόζεται σε διάφορες ορθοπεδικές και ρευματολογικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.
Αυτοί που ασχολούνται με την εφαρμογή της πρέπει να έχουν πλήρεις ιατρικές γνώσεις γενικής παθολογίας και κυρίως των παθήσεων των οστών και των αρθρώσεων. Με τη μέθοδο αυτή επιτυγχάνονται καλά αποτελέσματα σε παθήσεις που χαρακτηρίζονται από ελαφρές παραμορφώσεις και τοπικές ανωμαλίες. Σε αληθινές μετατοπίσεις σπονδύλων που ελέγχονται ακτινολογικά, όπως οι εξαρθρώσεις, οι σκολιώσεις κ.ά., η χειροπραξία δεν είναι αποτελεσματική. Επίσης, μπορεί να γίνει επικίνδυνη σε παθήσεις όπως η δισκοπάθεια, η οστεΐτιδα, ο ρευματισμός της σπονδυλικής στήλης, οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης και του νωτιαίου μυελού κ.ά.
Πηγή: http://el.wikipedia.org